به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، در خاطره ای درباره شهید عباس کریمی آمده است:

روحیه عجیبی داشت. یکدفعه می‌دیدی خبری از او نیست و بعد از چند ساعت پیدایش می‌شد. لباس شخصی می‌پوشید و می‌رفت به میان مردم از انقلاب می‌گفت و از امام. ضمن صحبتها، از آنها هم اطلاعات می‌گرفت. این اطلاعات جالب موجب می‌شد تا برنامه‌ریزی کند و بیشتر به میان مردم برود.

دجله در انتظار عباس، ص 24