به گزارش مشرق، به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، این مساله برای هر کسی که در یک سال و نیم گذشته رسانه‌های خبری اسرائیل را دنبال می‌کند، چیز عجیبی نیست.
خانه آزادی در درجه اول بر توسعه کنترل نشده نوشته‌های سفارشی در صفحات روزنامه‌ها و همچنین نفوذ بی‌حد و حصر روزنامه اسرائیلی تودی متمرکز است. این روزنامه متعلق به شلدون ادلسون، یک شهروند آمریکایی با نفوذ و متمول است و به شدت گمان می‌رود که از دیدگاه‌ها و نقطه نظرات بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل حمایت می‌کند.
تعصب و جانبداری روزنامه اسرائیل تودی کاملا ثابت شده است. یک گزارش تحقیقاتی متعلق به سال ۲۰۱۳ میلادی در خصوص تلویزیون اسرائیل پیش‌نویس‌هایی را از چندین مقاله نوشته شده توسط روزنامه نگاران روزنامه اسرائیل تودی افشا کرد که به صورت نظام مند توسط سردبیر برای حذف انتقادات از نتانیاهو دست کاری شده بودند. البته این مساله که یک روزنامه برنامه سیاسی داشته باشد چیز جدیدی نیست. اما روزنامه اسرائیل تودی در مفهوم وسیع‌تر محافظه کار یا جناح راستی نیست. در عوض این روزنامه بلندگوی مسائلی است که به نفع نتانیاهو هستند.
از بسیاری جهات این گزارش خانه آزادی به تغییرات نگران کننده واقعی اشاره‌ای نکرده است. تلاش‌های نتانیاهو برای کنترل نشریات و شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی اسرائیل فراتر از روزنامه اسرائیل تودی است. نتانیاهو در ۱۸ ماه گذشته علاوه بر وظایف نخست وزیری به عنوان وزیر ارتباطات، وزیر خارجه، وزیر اقتصاد و وزیر همکاری منطقه‌ای خدمت کرده است. نتانیاهو در نقش وزیر ارتباطات اسرائیل با گستاخی از قدرت خود برای انتشار مطالب مناسب و مطلوب در نشریاتی که زمان آن‌ها را به عنوان "متعصبان و جانبداران افراطی" توصیف می‌کرد، استفاده کرد.
تلاش‌ها برای سرکوب آزادی مطبوعات را می‌توان به عنوان بخشی از حمله وسیع‌تر نتانیاهو و وزرایش به نهادهای دموکراتیک اسرائیل از جمله دادگاه عالی و سازمان‌های غیردولتی دید. کسانی که با خط فکری رسمی دولت نیز مخالف باشند مورد سوء ظن و تهمت قرار می‌گیرند. در چنین شرایطی رسانه‌های خبری به میدان نبرد شخصی برای نتانیاهو تبدیل شده‌اند.
یکی از مقاله نویسان برجسته اسرائیلی سال گذشته گفت: وسواس نتانیاهو به رسانه‌های خبری حاکی از ترس و پارانویایی است که او گرفتارش شده است.
در حالی که تحولات اخیر برای روزنامه نگاران مایه تاسف است، بسیاری از اسرائیلی‌ها مبارزه نتانیاهو برای کنترل رسانه‌های خبری را به عنوان یک اقدام اصلاحی لازم پس از سال‌ها جانبداری و تعصب لیبرال و جناح بندی می‌دانند.
تنها مساله دلگرم کننده این است که با وجود تمامی این اقدامات رسانه‌های خبری در تلاشند تا استقلال خود را حفظ کنند.
خانه آزادی در درجه اول بر توسعه کنترل نشده نوشته‌های سفارشی در صفحات روزنامه‌ها و همچنین نفوذ بی‌حد و حصر روزنامه اسرائیلی تودی متمرکز است. این روزنامه متعلق به شلدون ادلسون، یک شهروند آمریکایی با نفوذ و متمول است و به شدت گمان می‌رود که از دیدگاه‌ها و نقطه نظرات بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل حمایت می‌کند.
تعصب و جانبداری روزنامه اسرائیل تودی کاملا ثابت شده است. یک گزارش تحقیقاتی متعلق به سال ۲۰۱۳ میلادی در خصوص تلویزیون اسرائیل پیش‌نویس‌هایی را از چندین مقاله نوشته شده توسط روزنامه نگاران روزنامه اسرائیل تودی افشا کرد که به صورت نظام مند توسط سردبیر برای حذف انتقادات از نتانیاهو دست کاری شده بودند. البته این مساله که یک روزنامه برنامه سیاسی داشته باشد چیز جدیدی نیست. اما روزنامه اسرائیل تودی در مفهوم وسیع‌تر محافظه کار یا جناح راستی نیست. در عوض این روزنامه بلندگوی مسائلی است که به نفع نتانیاهو هستند.
از بسیاری جهات این گزارش خانه آزادی به تغییرات نگران کننده واقعی اشاره‌ای نکرده است. تلاش‌های نتانیاهو برای کنترل نشریات و شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی اسرائیل فراتر از روزنامه اسرائیل تودی است. نتانیاهو در ۱۸ ماه گذشته علاوه بر وظایف نخست وزیری به عنوان وزیر ارتباطات، وزیر خارجه، وزیر اقتصاد و وزیر همکاری منطقه‌ای خدمت کرده است. نتانیاهو در نقش وزیر ارتباطات اسرائیل با گستاخی از قدرت خود برای انتشار مطالب مناسب و مطلوب در نشریاتی که زمان آن‌ها را به عنوان "متعصبان و جانبداران افراطی" توصیف می‌کرد، استفاده کرد.
تلاش‌ها برای سرکوب آزادی مطبوعات را می‌توان به عنوان بخشی از حمله وسیع‌تر نتانیاهو و وزرایش به نهادهای دموکراتیک اسرائیل از جمله دادگاه عالی و سازمان‌های غیردولتی دید. کسانی که با خط فکری رسمی دولت نیز مخالف باشند مورد سوء ظن و تهمت قرار می‌گیرند. در چنین شرایطی رسانه‌های خبری به میدان نبرد شخصی برای نتانیاهو تبدیل شده‌اند.
یکی از مقاله نویسان برجسته اسرائیلی سال گذشته گفت: وسواس نتانیاهو به رسانه‌های خبری حاکی از ترس و پارانویایی است که او گرفتارش شده است.
در حالی که تحولات اخیر برای روزنامه نگاران مایه تاسف است، بسیاری از اسرائیلی‌ها مبارزه نتانیاهو برای کنترل رسانه‌های خبری را به عنوان یک اقدام اصلاحی لازم پس از سال‌ها جانبداری و تعصب لیبرال و جناح بندی می‌دانند.
تنها مساله دلگرم کننده این است که با وجود تمامی این اقدامات رسانه‌های خبری در تلاشند تا استقلال خود را حفظ کنند.
