به گزارش خبرنگار فرهنگي مشرق، ابراهيم حاتمي کيا نويسنده و کارگردان و حسين بهزاد پژوهشگر دفاع مقدس شب عيد فطر ميهمان برنامه راز بودند و با نادر طالب زاده به گپ و گفت نشستند.
 در اين برنامه که بدون تعارفات مشهور برنامه هاي تلويزيوني به مسائل فرهنگ و هنر انقلاب اسلامي مي پردازد، ابراهيم حاتمي کيا از اينکه دست فيلم سازان انقلاب در پرداختن به موضوعات انقلاب اسلامي و دفاع مقدس بسته است گلايه کرد و با اشاره به شخصيت حاج احمد متوسليان به عنوان نمونه گفت:« من بار ها شده است که حسين بهزاد[درباره اين آدم يعني متوسليان]با من حرف زده است و من سحر شدم. بارها شده است که در دانشگاه ها آمده ام و درباره اين آدم حرف زده ام و بدون نام بردن بچه ها سحر شده اند. آنقدر درباره اين آدم تعارف کرده ايم که الان مي پرسيم آيا او زنده است؟آيا شهيد شده است؟ کسي به دنبالش رفته است؟ چرا من نمي توانم درباره «متوسليان» فيلم بسازم؟
حاتمي کيا حرفهايش را ادامه مي دهد و به کنايه به تکاپوهاي مسئلان فرهنگي پس از راه اندازي شبکه هاي فارسي زبان خارجي اشاره مي کند و مي گويد: من آنها[موسسان شبکه هاي فارسي زبان خارجي را]دعا مي کنم و مي گويم اي کاش هفت هشت ماهواره ديگر ساخته شود تا ما قدرتمندتر شويم.

کتاب ها و مستندات دفاع مقدس براي ترشي انداختن يا ...
حسين بهزاد پژوهشگر دفاع مقدس و صاحب آثار ماندگاري چون «همپاي صاعقه» و «ضربت متقابل» که به عنوان اولين نمونه هاي تاريخ نويسي از يگان هاي عملياتي است و به شيوه اي مستند و دقيق وقايع جنگ را از ديد يک يگان عملياتي روايت کرده ميهمان ديگر برنامه بود.
بهزاد نامي از همکارش که در پديد آورندگي اين آثار با او شريک بوده است، يعني "گلعلي بابايي"نيز مي برد و در ادامه حرفهايش اشاره اي به تاريخ مستند و متاسفانه مغفول جنگ مي کند.
 او به حماسه محاصره و مقاومت آبادان اشاره مي کند و آن را با استالينگراد مقايسه مي کند و مي گويد:بعد از سي امين سال جنگ هنوز يک فيلم درباره يک سال محاصره آبادان نداريم.اما درباره محاصره 90 روزه استالينگراد اين همه فيلم سينمايي ساخته شده است و مي شود، در حالي که در استالينگراد بيش از سه چهارم جمعيت شهر تخليه شده بودند و آبادان همه جمعيت خود را در محاصره با خود داشت.
بهزاد در ادامه با انتقاد از مشکلات پيش روي فيلمسازان دفاع مقدس مي گويد: آنهايي که ژنرال هاي سينماي جنگ را بي انگيزه مي کنند بايد جوابگو باشند.
حسين بهزاد يکي از کتاب هايش را در دست گرفت و به محتواي برخي از سينمايي هاي جنگي اشاره کرد که نسبت به واقعيات و اسناد جنگ بي اعتنا هستند و نتيجه اين مي شود که تصويرشان با واقعيت جور در نمي آيد .
وي با اشاره به آثار ارزشمند تحقيقاتي و اسناد جنگ گلايه کرد: اينها را در مي آوريم که چه کنيم؟ خمره ترشي بيندازيم؟ دلمان به جايزه و تقدير خوش باشد؟

مقاومت با هيچ !
ابراهيم حاتمي کيا در ادامه سخنان بهزاد حرف هاي او را درباره اهميت واقعيات و مستندات جنگ تاييد کرد و به بخشي از روايات بهزاد درباره سختي هاي فتح خرمشهر اشاره و گفت:نيرويي که فانسقه ندارد، قمقمه ندارد،لباس نظامي ندارد.... هيچي ندارد و قرار است که يک خط را يک شب نگه دارد ولي هفت شب دربرابر آن تانک ها مقاومت مي کند؛ اينها سينما است. من وقتي بهزاد اين را تعريف مي کرد مو به تنم سيخ شد.

خاکستر سبز؛از جنس ما ولي دور افتاده
در ادامه برنامه راز به يکي از فيلم هاي حاتمي کيا که با نگاه به مخاطب خارجي ساخته شده بود اشاره شد.
 فيلم "خاکستر سبز" را حاتمي کيا درباره بوسني ساخت که البته آنچنان که بايد مورد توجه مسئولين فرهنگي قرار نگرفت.
حاتمي کيا درباره فيلمش گفت:بيشترين تاثيرم را[در خاکستر سبز] از همان مستند "خنجر و شقايق"[ساخته نادر طالب زاده] گرفتم.
حاتمي کيا در ادامه در پاسخ به سخن طالب زاده درباره اينکه اين فيلم در شرايط در جريان بودن جنگ بوسني ساخته شده است گفت:ما فکر مي کرديم که بعد از جنگ ماموريت جهادي تمام شده است ولي ماجراي بوسني صحنه را باز کرد و دشمن هم وسيع تر شد و در آن فضا شامه ام به آن سمت کشيده شد.
من زماني که خواستم اين فيلم را بسازم که سارايوو در محاصره بود و ما اولين کشوري بوديم که درباره بوسني فيلم ساخت.با بچه هاي بوسني نشستم و نتيجه اش شد اين فيلم.
در بسياري از صحنه هاي فيلم بازيگران خود بچه هاي بوسنيايي هستند که در حال آوارگي سر صحنه فيلم من حاضر مي شوند؛ گريه مي کردند همه مي دانستند چه کنند و اتوماتيک سر جاي خودشان قرار مي گرفتند.
حاتمي کيا اينجا هم از تلخي هاي کار در زمان ارائه اش مي گويد: به اين فيلم کج انديشي شد، گفته شد که در اين فيلم نظربازي کرده اند. بابا! اين زبان اشاره است. من در تهران فيلم را براي مرد شماره دو بوسني که به ايران آمده بود به نمايش گذاشتم و از او پرسيدم که فکر نمي کنيد که سوء برداشت شده؟ گفت؛ من را امتحان مي کني؟ گفتم نه اين حرفي است که اينجا مي زنند.گفت مگر غير از اين است که اين[ماجراي عاشقانه فيلم] يک اشاره بود.

تک ياخته اي شديم
وي از شرايط ساخت خاکستر سبز مي گويد: با خودم شرط کردم که تا من نروم و سر سفره اينها[بوسنيايي ها] ننشينم و با آنها ارتباط برقرار نکنم درباره اين ماجرا فيلم نمي سازم. اما رفتم و ديدم که، نه اينها برادر و خواهرهاي جدا افتاده ما هستند.
حاتمي کيا در پايان حرفهايش به يکي از فيلمهايي که شروعش نکرده است[نت فالش] و در باره يازدهم سپتامبربوده اشاره کرد و درباره موضع گيريش دربرابر تهاجم دشمن به انقلاب گفت: ما وقتي در موضع دفاع مي افتيم لحنمان منفعلانه مي شود. وقتي من مانيفست خودم را بگويم گوش ها و چشم هاي بينا خودشان حرف را مي فهمند.ما اگر همان را که هستيم بروز دهيم باطل السحر خيلي از آن چيزهايي است که عليه ملت و انقلاب ما مي سازند. بايد ايدئولوگ ها بيايند حرفها را بگويند تا فيلم ساز حرف بزند.در حالي که اين حرفها زده نمي شود وضعيت طوري مي شود که ما تک ياخته هايي مي شويم که تک تک عمل مي کنيم. ما خاکستر سبز را مي سازيم ولي حتي زيرنويس هم نمي شود.