به گزارش مشرق به نقل از شبکه العالم، عبد الباری عطوان در مقاله ای چرخش موضع های سریالی آنکارا از جمله عقب نشینی رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه دربرابر رژیم اسرائیل و عادی سازی کامل روابط با این رژیم، عذرخواهی آشکار و مکتوب از مسکو، تلاش برای برقراری رابطه با قاهره و در نهایت موافقت با بقای بشار اسد در دوره انتقالی شش ماهه را بررسی کرد.

وی به انتشار خبر موافقت آنکارا با باقی ماندن اسد در قدرت در دوره کوتاه انتقالی 6 ماهه، از سوی روزنامۀ "الشرق الاوسط"، اشاره کرد و نوشت: «انتخاب این روزنامه برای درز خبر تحول این چنینی در موضع ترکیه، اهداف متعددی چون مقبولیت بخشیدن به آن، بیان توافق عربستان و ترکیه در این زمینه و دادن پیام آشکار تغییر موضع به نمایندگان سیاسی و مسلح دو کشور در سوریه، را دنبال می کند».

عطوان افزود: «بدون شک درز این قبیل اخبار با توجه به رسیدن نخستین هواپیمای روسی حامل 189 گردشگر به فرودگاه آنتالیا در جنوب ترکیه و انفجارهای اخیر در مدینه منوره و فرودگاه آتاتورک که متهم هر دو، عناصر داعش است، نمی تواند اتفاقی باشد».

به نوشته عطوان نکته مهم و حایز اهمیت در تغییر موضع ترک ها این است که آنکارا با بقای بشار اسد در دوره انتقالی شش ماهه موافقت کرده، این درحالی است که دولت ترکیه باتوجه به این که تمام متحدانش در 5 سال و نیم گذشته در براندازی نظام سوریه شکست خورده اند، دیگر درجایگاهی نیست که نه تنها در مساله سوریه بلکه در هیچ مساله منطقه ای دیگری تعین تکلیف کند.

از سوی دیگر اگر این موافقت دولت ترکیه با بقای بشار اسد با تمایل آنکارا در جلوگیری از شکل گیری دولت کردی در مرزهای ترکیه مرتبط است، پس این بدان معناست که این دولت ترکیه است که اسیر نظام سوریه شده است نه برعکس؛ یعنی دولت ترکیه اینک برای مقابله با چنین " تهدیدی" به شدت نیازمند کمک  دولت سوریه است.

عطوان در ادامه به موضوع تعیین زمان شش ماهه برای بقای اسد در قدرت با هدف انجام ماموریت جلوگیری از شکل گیری دولت کردی و پس از آن تغییر موضع مجدد دولت ترکیه در قبال دولت سوریه وتلاش برای براندازی آن اشاره می کند و این رفتار ترک‌ها را اوج تکبر و خودخواهی توصیف کرده و می گوید: «چه کسی برای اردوغان تضمین می کند که نظام سوریه که پنج سال پیش ایام عمرش را انگشت‌شمار عنوان کرد، اشتیاقی برای ایفای این نقش و خدمت به دولت ترکیه نشان دهد و تمام اقدامات غیر انسانی و خونبار دولت ترکیه در سوریه فراموش کند؟»

وی با بیان این که در دنیای سیاست عقب نشینی از سیاست های نادرست بیانگر اوج فضیلت و شجاعت است مشروط به این که این عقب نشینی صادقانه و جدی باشد، می گوید: «به این ترتیب باید نردبانی بسیار بلند به اردوغان و حکومتش داده شود تا بتواند از قله مرتفع سیاست های نادرست و محکوم به شکست خود و پیامدهای ناگوار آن برای ترکیه و کشورهای همجوار به سلامت فرود آید».

عطوان در ادامه با بیان این که حکومت اردوغان به علت احساس انزوا، خطر فروپاشی و بحران اقتصادی ناشی از کودتای متحدان آمریکایی و اروپایی ترکیه علیه این کشور و گرفتار کردن عمدی آنکارا در جنگ سوریه و بعد خالی کردن پشت آن، دست به چنین تغییر موضع و عقب نشینی هایی زده است، تاکید می کند که بدون شک این چرخش موضع عیب نیست بلکه عیب لجبازی و ادامه سیاست های کنونی است.

وی در پایان می نویسد: «اردوغان، رفتار آمریکا و پیمان ناتو را تجربه کرد و به نتایج نا امید کننده ای دست یافت و اینک بر آخرین واگن قطار روسیه سوار شده است؛ قطاری که بدون تردید او را به دروازه های دمشق خواهد برد تا آرزویش برای اقامه نماز در مسجد اموی برآورده شود و با توجه به منطقه پر از تغییر و تحول ما، چه بسا که بشار اسد هم در سمت راست او و مفتی سوریه در سمت چپش به نماز بایستند».