به گزارش مشرق، سرکوب‌‌ها هم‌چنان ادامه دارد؛ هیچ اراده‌ای از سوی دولت برای اصلاح وجود ندارد؛ گفتگو صرفا بابی شده است برای ژست دولت؛ نیروهای خارجی هم‌چنان حضور دارند و ... بحرین؛ هم‌چنان در صدر اخبار خاورمیانه نیست، همان‌طور که هیچ‌گاه نبود.

انقلاب مسالمت‌آمیز، منطقی، همه‌گیر، تدریجی و غیرعجولانه بحرینی‌ها هم‌چنان ادامه دارد. از آن سو اما، نه تنها آل‌خلیفه کمترین حرکتی به سوی اصلاحات برنداشته، که ماشین سرکوب او هم‌چنان با قدرت به مسیر خود ادامه می‌دهد. شیوه‌های سرکوب سیاسی، هویتی و فیزیکی آل‌خلیفه در بحرین، البته متنوع است؛ از سلب تابعیت تا عریان کردن زندانیان. در ادامه ده شیوه سرکوب‌گرایانه که آل‌خلیفه در قبال انقلابیون به کار می‌گیرد، می‌آید؛

1. گلوله‌های ساچمه‌ای

16 مارس 2011 وقتی نیروهای نظامی عربستان برای سرکوب مردم بحرین به منامه و میدان لوءلوء آمدند، گلوله‌‌های ساچمه‌ای اصلی‌ترین سلاح‌ آن‌ها بود که خون بسیاری را از انقلابیون بحرینی گرفت. حالا اما با گذشت بیش از 3 سال از آن روز، این گلوله‌‌ها هم‌چنان بر تن بحرینی‌ها فرو می‌رود. احمد النهام اما شاید کوچک‌ترین بحرینی‌ای‌ باشد که مورد اصابت این گلوله‌ها قرار گرفت. وقتی پدر او در روستای الدیر در شرق منامه مشغول فروش ماهی بود، نیروهای آل‌خلیفه او و فرزند چهار ساله‌اش را مورد هدف گلوله‌های ساچمه‌ای قرار دادند و در حالی که احمد پشت پدر پناه گرفته بود، چشمش مورد اصابت گلوله قرار گرفت. 78 گلوله هم سهم پدر شد تا ماجرای محمد الدره، کودک فلسطینی‌ دوباره در ذهن‌ها تکرار شود.

2. گاز اشک آور

برخی از شهدای انقلاب بحرین، به دلیل استنشاق گازهای سمی به شهادت رسیده‌اند. خیلی طبیعی است که کودکان و کهنسالان در این خصوص حساس‌تر باشند. وقتی نظامیان رژیم به خانه‌ای در منطقه «البلاد القدیم» یورش بردند، «ساجده فیصل جواد شاهین» کودک شیرخواره بحرینی نتوانست گازهای سمی را تحمل کند. او شهید شد و مادرش در صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت: دخترم ده محرم روز شهادت امام حسین سومین امام شیعیان به‌دنیا آمد و حالا در 14 محرم به شهادت رسید. گازهای سمی برای برخی انقلابیون بحرین، به یک مسئله روزانه تبدیل شده است؛ مثل اکسیژن. آل‌خلیفه هم حالا بزرگ‌ترین وارد کننده گازهای اشک آور و سمی در دنیا است.

3. گاز اشک آور برای کشتن

آل‌خلیفه با همه دژخیمی‌اش، ابتکارات قابل توجهی هم دارد! نیروهای این رژیم در حالی از گلوله‌های گاز اشک‌آور به عنوان گلوله مستقیم استفاده می‌کنند که فلسفه ساخت این گلوله‌‌ها صرفا پراکنده کردن معترضان و ایجاد فضایی است که قدرت بینایی کم شود. علی جواد الشیخ و احمد شمس در حالی که 15 سال داشتند، به دلیل اصابت گلوله سمی از مسافت نزدیک، به شهادت رسیدند. محمود الجزایری هم در 14 فوریه 2013 از ناحیه سر و به صورت مستقیم هدف گلوله گاز قرار گرفت و شهید شد.

4. حبس کوتاه، بلند و ابد

انقلابیونی با گروه‌های سنی مختلف در زندان‌های بحرین به سر می‌برند. جریان وفای اسلامی چندی قبل با انتشار بیانه‌ای آمار زندانیان سیاسی را حدود 3500 تا 4000 نفر شامل مرد، زن، کودک، جوان، پیر و بیمار اعلام کرد. حالا اما حدود 400 نفر از زندانیان زندان مرکزی «جو» چند روزی است که اعتصاب غذا کرده‌اند. خبرها از وضعیت وخیم برخی از آنان حکایت دارد تا جایی که یوسف المحافظه مسئول دیده‌بان حقوق بشر بحرین اعلام کرده است که برخی از زندانیان به کما رفته‌اند. سران گروه‌های انقلابی هم به نشانه همراهی با این زندانیان و در اعتراض به آل‌خلیفه دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

5. کودکان و زنان؛ ضرب و شتم، ناسزا و اهانت

سازمان عفو بین‌الملل در 16 دسامبر 2013 گزارشی منتشر کرد که در آن از بازداشت، شکنجه و بدرفتاری با کودکان سخن آمده بود. عفو بین‌الملل با تاسف بسیار، این موارد را موضوعاتی دانست که برای رژیم بحرین عادی شده است. بستن چشم‌های کودکان، ضرب و شتم و حتی تهدید به تجاوز از دیگر مواردی بود که در این گزارش به آن اشاره شده بود. مدیرکل سازمان عفو بین‌الملل در امور خاورمیانه و شمال آفریقا هم از زندانی بودن حداقل 110 نوجوان در سنین 16 تا 18 سال صرفا به دلیل حضور در تظاهرات‌ها خبر دارد. او خیلی صریح گفت که کودکانی که کمتر از 15 سال دارند در مرکز نگهداری نوجوانان مورد تجاوز جنسی و آزار و اذیت قرار می‌گیرند.

علاوه بر کودکان، ده‌ها زن بحرینی نیز در زندان‌های بحرین مورد شکنجه قرار می‌گیرند. دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی به آزار و اذیت‌های جنسی زنان زندانی در بحرین پرداخته است. «متاز مکی» وکیل بحرینی هم چندی قبل در صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت که نیروهای رژیم آل‌خلیفه در جریان محاکمه «ریحانه الموسوی» از بازداشت شدگان پرونده موسوم به «تشکیلات ائتلاف 14 فوریه» اقدام به شکنجه و عریان کردن وی نموده‌اند.

6. انواع شکنجه

اصلی‌ترین شیوه برای بازجویی و اعتراف گرفتن در بحرین، شکنجه زندانیان سیاسی است تا جایی که در همان ماه‌های ابتدایی انقلاب بحرین، کمیته مستقل حقیقت‌یاب در گزارش خود به کشته شدن 4 شهروند بحرینی زیر شکنجه در داخل زندان اشاره کرد. با این وجود اما وزیر کشور بحرین اخیرا گفته است کسانی که ادعاهای کاذب درباره شکنجه مطرح کنند، مجازات خواهند شد! علی سلمان دبیرکل الوفاق در واکنش به این اظهار نظر وزیر کشور، از او خواسته تا به مخبر ویژه سازمان ملل در امور شکنجه اجازه دهد تا وارد بحرین شود. این ادعای از سوی یک مقام بحرینی در حالی مطرح می‌شود که دو سال قبل، یک دادستان بحرینی در بیانه‌ای که حتی خبرگزاری دولتی بحرین BNA هم آن را منتشر کرد، گفت که هشت پلیس بحرین به اتهام شکنجه زندانیان دستگیر شده‌اند. ناجی فتیل یک فعال حقوق بشر بحرینی هم که به صورت علنی و کاملا غیرسیاسی به فعالیت می پرداخت، چندی قبل در دادگاه فرمایشی رژیم اقدام به درآوردن پیراهن خود کرد تا قاضی نشانه های شکنجه را بر روی بدنش ببیند. نیروهای آل‌خلیفه ناجی فتیل را تحت انواع شکنجه از جمله وارد کردن شوک به دستگاه تناسلی، آویزان کردن، فحش و ناسزای فرقه ای و مذهبی قرار داده بودند.

7. حمله «خفاش‌ها» به منازل

صدای خودروهای زرهی و بعضی وقت‌ها هلی‌کوپترهایی که در ارتفاع پائین پرواز می‌کنند، نشانه حمله به منازل بحرینی‌ها است. گاهی اوقات هم هیچ صدایی نمی‌آید. درب منازل شکسته می‌شود و نیروهای نظامی با صدای رعب‌آوری به دورن خانه می‌ریزند. حالا باید منتظر ضرب و شتم اهالی خانه و البته دستگیری آن‌ها بود. یک بار در منطقه بنی جمره در شمال بحرین، حتی سه کودک هم در یک حمله شبانه دستگیر شدند. یک بار دیگر در منطقه الدیر، وقتی منطقه تحت محاصره بود، نیروهای آل‌خلیفه با سلاح سرد و چاقو به خانه‌ها یورش بردند. جمعیت الوفاق این نیروهای نظامی را «خفاش شب» نامیده است.

8. سلب تابعیت؛ تو بحرینی نیستی!

«تو دیگر بحرینی نیستی»؛ این را آل‌خلیفه به برخی از مخالفان خود می‌گوید. سلب تابعیت از کسانی که در صف انقلابیون قرار دارند، آسان‌ترین راه برای اخراج آنان از بحرین است. چند روز قبل آیت‌الله حسین النجاتی نماینده آیت‌الله سیستانی یکی از مهم‌ترین مراجع تقلید شیعیان در جهان، از سوی دولت بحرین اخراج شد. النجاتی به همراه 30 نفر دیگر در نوامبر 2012 سلب تابعیت شده بودند. ابراهیم کریمی یکی دیگر از سلب تابعیت شدگان است. او وقتی این خبر را شنید، به وزارت دادگستری رفت تا علاوه بر شکایت از این تصمیم دولت، وکیلی برای خود تعیین کند. آل‌خلیفه اما حق شکایت را هم از او گرفته بود.

9. اخراج کارگران، کارمندان و پزشکان

4700؛ این رقم کارگرانی است که از سال 2011 تا کنون به دلیل حضور در اعتراضات مردمی از سوی آل‌خلیفه اخراج شده‌اند. این را اتحادیه عمومی سندیکاهای کارگری بحرین به مناسبت روز کارگر گفته است. این اخراج‌ها علاوه بر دستمزهای بسیار پائین هزاران کارگر دیگر است که دولت تلاشی برای بهبود وضعیت آن‌ها نمی‌کند. همه این نابسامانی‌ها اما در حالی است که 75 درصد کارگران در بحرین، خارجی هستند. علاوه بر این، ‌کارمندانی که با انقلاب بحرین همسویی دارند نیز از کار بیکار شده‌اند. پزشکان دیگر قشری هستند که مورد غضب آل‌خلیفه واقع شده‌اند. برخی از آن‌ها به دلیل درمان مجروحان ناشی از حملات نیروی نظامی بحرینی و سعودی، از بیمارستان‌های دولتی اخراج شده‌‌اند. مصری الیوم، از قرارداد دولت بحرین با مصر برای جذب پزشکان مصری خبر داده و گفته که حقوق پزشکان مصری به کار گرفته شده در بحرین، بسیار بالاتر از حقوق یک پزشک شاغل در مصر و بحرین است. آل‌خلیفه جای پزشکان بحرینی اخراج شده را با پول پر می‌کند!

 10. تخریب مساجد

تا کنون 38 مسجد و تعدادی حسینیه توسط نیروهای آل‌خلیفه تخریب شده که فقط 4 مورد آن بازسازی شده است. عاملان تخریب تاکنون مورد پیگرد قانونی قرار نگرفته‌اند و این نشان از تلاش دولت برای سرکوب هویتی شیعیان و انقلابیون دارد. چند روز قبل، همایش «بحرین؛ کشوری با مساجد تخریب شده» در دفتر الوفاق برگزار شد و مستندی در خصوص جنایت‌های دولت در خصوص تخریب مساجد به نمایش گذاشته شد. مسجد «صعصعه بن صوحان العبدی» صحابه گران‌قدر پیامبر در منطقه عسکر که قدمتی هزار ساله دارد نیز حالا از موج تخریب مساجد در امان نمانده تا جایی که در حمله اخیر مزدوران رژیم، شیشه‌های مسجد شکسته و به محتویات و مسجد آسیب وارد شده است.

سعید ساسانیان

پایگاه اخوت