«آن که به گوینده‌ای گوش فرا می‌دهد، همانا وی را پرستیده است. پس هرگاه، گوینده سخن از خداوند بگوید، شنونده خداوند را پرستیده است و اگر گوینده زبان شیطان باشد، شنونده شیطان را پرستش کرده است.»
ـ «الایام تهتک لک الأمرعن الاسرار الکامنة.»
«روزگار از رازهای پنهان، برایت پرده بر می‌دارد.»
ـ «من انقاد الی الطمأنینة قبل الخبرة فقد عرض نفسه للهلکة و العاقبة المتعبة»
«آن که پیش از آزمودن، اعتماد کند، خویشتن را در معرض هلاکت و عاقبت ناگوار قرار داده است.»
ـ «قد عاداک من ستر عنک الرشد اتباعا لما تهواه.»
«آن که برای پیروی از خواسته‌های تو، راه رشد را بر تو پنهان دارد، با تو دشمنی کرده است.
ـ «راکب الشهوات لاتقال عثرته.»
«آن که بر مرکب شهوات می‌راند، لغزش‌های نابخشودنی دارد.»
ـ «الثقة باالله ثمن لکل غال و سلم لکل عال»
«اطمینان به خداوند، بهای هر چیز ارزشمند است و برای ترقی و بلند مقامی، چونان نردبان است.»
ـ «کیف یضیع من الله کافله»
«چگونه کسی که خدای تعالی کفیل اوست، هلاک می‌شود»
ـ «کیف ینجو من الله طالبه.»
«چگونه کسی که خدای تعالی در تعقیب اوست، نجات می‌یابد.»
ـ «من انقطع الی غیر الله وکله الله الیه.»
«کسی که از خداوند منقطع گردد، خدایتعالی او را به خود وا می‌گذارد.»
ـ «من عمل علی غیر علم کان ما یفسد اکثر مما یصلح.»
«کسی که از روی ناآگاهی عمل کند، فساد و تباهی عمل او، از صلاح آن بیشتر است.»
ـ «مصاحبة الشریر کالسیف المسلول، یحسن منظره و یقبح أثره»
«همنشینی با بدکار همچون شمشیر برهنه است که منظره‌اش زیبا و اثرش زشت و ناپسند است.»
ـ «لا تکن ولیاً لله تعالی فی العلانیة و عدواً له فی السر»
«در آشکارا دوست خدا و در پنهانی دشمن او مباش.»
ـ «کفی بالمرء خیانة ان یکون امیناً للخونة»
«از خیانت همین مقدار برای آدمی بس که مورد اطمینان خائنان باشد.»
ـ «العافیة احسن عطاء»
«عافیت بهترین بخشش (الهی) است.»
ـ «عز المؤمن غناه عن الناس»
«عزت مؤمن بی‌نیازی او از مردم است.»
ـ «الشهوات من ضعف القلب.»
«شهوت‌ها ناشی از ضعف و زبونی دل است.»
ـ «القصد الی الله بالقلوب ابلغ من اتعاب الجوارح بالاعمال»
«رفتن به سوی خدا با قلب، از به زحمت انداختن تن، به واسطه عمل، رساننده‌تر است.»
ـ «ماهدم الدین مثل البدع».
«دین را چیزی مانند بدعت‌ها از بین نبرده است.»
ـ «بالدعاء تصرف البلیة.»
«بلا به وسیله دعا مرتفع می‌شود.»
ـ «عنوان صحیفة المؤمن حسن خلقه.»
«حسن خلق، در رأس نامه اعمال مؤمن است.»
ـ «عنوان صحیفة السعید حسن الثناء علیه.»
«در رأس نامه اعمال سعادتمند، ستایش و تمجید (مردم) از اوست.»
ـ «خفض الجناح زینة العلم.»
«فروتنی، زینت علم است.»
ـ «الجمال فی اللسان.»
«زیبایی (انسان) در زبان اوست.»
ـ «من طلب البقاء فلیعد للمصائب قلباً صبوراً.»
«هر که طالب بقاست، باید دلی صبور داشته باشد.»
ـ «العلماء غرباء لکثرة الجهال بینهم.»
«علما به سبب فراوان بودن نادانان، در میانشان غریب هستند.»
«هرکس پنهانی برادرش را نصیحت کند، او را آراسته است و اگر آشکارا چنین کند، وی را زشت گردانده.»
منابع:
1ـ بحارالانوار، ج 17، ص 24.
2ـ نگاهی گذرا به زندگی امام جواد، عبدالرزاق مقدم، ص 76، 79، 82.
3ـ نزهة الناظر، ص 48.
4ـ اتحاف شبرادی، ص 77.
