به گزارش مشرق، امیر قادری منتقد سینما در سایت کافه سینما نوشت: درک رسانه‌های ما از نظرسنجی و تریبون مردم بودن، دارد به جاهای باریک می رسد. تعریف ما از فرآیند «مردمی بودن» باید تغییر کند. آن هم در شرایطی که دیگر نه قادر به هدف قرار دادن نخبگان هستیم و نه می توانیم از این طریق بر توده مردم تاثیر بگذاریم. هر کاری متخصص خودش را دارد. مثال تازه اش، کارکردی است که سازندگان برنامه 90 این هفته، برای نظرسنجی مردمی قائل بودند و ارجاع‌شان به پیام‌های فرستاده شده از سوی مخاطبان. مشکل این جاست که کم کم کار به جایی برسد که عادل فردوسی‌پور مثلا برای تعیین جایگاه یک هافبک تیم ملی، از مردم نظرخواهی کند. و بعد به سرمربی متخصص بگوید: «ما صدای مردمیم... آن‌ها این را می‌خواهند...» این درک خطرناک از مفهوم «مردمی» بودن در این روزها، مسیر ناجوری است که بعدها به ضد خودش تبدیل خواهد شد. در این مسیر اشتباه، طبیعی است که مردم مثلا در یک برنامه با آرای بالا به هواداری از یک مربی رای دهند و چند برنامه بعد به ضررش. استفاده ابزاری از هر مفهوم گران‌قدری، ابتدا آن را از معنایش تهی می‌کند و پس از چندی به ابزاری بر ضد شعار اولیه تبدیل می‌شود. این حرف‌ها ربطی به موضوع این برنامه خاص یا اهمیت و مشروعیت حاضران و نتیجه نظرسنجی مردمی در آن ندارد. بحث بر سر نقد یک «روش» است. در میانه مردم مردم گفتن های برنامه 90، اما تماشای شادی هواداران ملوان انزلی محشر بود. مردمی بودن واقعی به نظرم لذت بردن از تماشای چهره شاد مردم انزلی است و بعد تلاش برای حفظ این لبخند با درک جایگاه نخبگان.