به گزارش مشرق، مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران به عنوان نهادی که موظف به رصد دائمی مسائل شهر تهران است از چندی قبل درصدد برآمد تا مسئله ی بحران آب را به صورت علمی مورد بررسی و کنکاش قرار دهد و با توجه به چالش های به وجود آمده در این حوزه به چاره اندیشی علمی و ارائه راهکارهای کاربردی کنترل بحران آب بپردازد.
در این راستا در هم اندیشی تخصصی که روز گذشته با حضور صاحب‌نظرن مدیریت منابع آبی برگزار شد، اقتصاد آب، وضعیت منابع آبی، کیفیت آب، پساب های صنعتی و مسائل فرهنگی و اجتماعی مرتبط با آب بررسی شد.
نگاه جدی به مسئله کمبود آب از مهم ترین مباحثی بود که در این جلسه به آن اشاره شد چرا که کمبود آب هنوز به طور جدی در کشور مورد بحث قرار نگرفته است و تصور عموم این است که بارشهای پائیزی تاثیر خوبی بر از بین بردن اثرات کم آبی دارد.
بر اساس گزارشی که از نتایج یکی از طرحهای انجام شده در مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران و در ابتدای این نشست ارائه شد، "اگرچه کشور ایران بر اساس تقسیم بندی جهانی از کشور های کم آب محسوب می شود اما در همین کشور کم آب، شهر تهران با آمار میزان آب سرانه ای هر نفر حدود ۲/۱، دارای وضعیت بحرانی مطلق بوده است."
محدودیت ذاتی آب شیرین، نبود توازن بارندگی، پدیده خشکسالی، جمعیت و مصرف، کاهش کیفیت آب به علت آلاینده های صنعتی، مشکلات فرهنگی و عدم مصرف بهینه آب و در نهایت سیاستهای مدیریتی غیریکپارچه و ناصحیح به عنوان هفت علت اصلی برای به وجود آمدن بحران آب در شهرهای بزرگ دنیا مطرح شد که بر خلاف اغلب این شهرها، متاسفانه تهران با هر هفت عامل به وجود آورنده و تشدید کننده بحران مواجه است.
مجری این طرح پژوهشی گفت: با وجود این که از سال ۱۳۲۷ تاکنون، دهها جلد مطالعه در خصوص آب در ایران توسط نهادهای مختلف تدوین شده است اما متاسفانه به دلایل مختلفی اعم از غیرکاربردی بودن مطالعات و یا عدم باور مسئولین اجرایی به داده ها و اطلاعات جمع آوری شده، این مطالعات منجر به اثرگذاری مناسبی نشده است.
در ادامه این هم اندیشی مطرح شد؛ تهران با وجود این که ۴۰ درصد از صنایع کشور و ۲۰ درصد از جمعیت کل کشور را داراست، تنها ۲ درصد از منابع آبی کشور را در دسترس دارد.
همچنین در این هم اندیشی از هدررفت آب به علت فرسودگی سیستم لوله کشی و مشکلات فنی شبکه آب به عنوان عوامل تاثیرگذار در تشدید بحران آب تهران یاد شد.
با توجه به اینکه عدم وجود مدیریت یکپارچه ی شهری به عنوان حلقه ی مفقوده بسیاری از مشکلات شهر تهران از جمله بحران آب بود، از همین رو در پایان این هم اندیشی تخصصی که با حضور چهره هایی همچون دکتر کیخا (نائب رئیس سابق کمیسیون آب و کشاورزی مجلس و ناظر عالی و شورای آب کشور و عضور کمیته آب یونسکو)، دکتر علی محمدی (مدیر گروه آب دانشگاه شهید بهشتی )، دکتر موسوی ندوشنی و دیگر صاحب نظران و اساتید این حوزه برگزار شد مقرر شد جلسات مشترکی میان نهادهای موثر بر بحران آب در تهران اعم از وزارت نیرو، شهرداری تهران، سازمان محیط زیست و سایر ارگانهای دخیل در اسرع وقت برگزار شده و لایحه ای برای صیانت از منابع آبی تهران از سوی شهرداری تهران تهیه و تقدیم شورای اسلامی این شهر شود.
به نظر می رسد بر اساس اعلام سازمان های بین المللی، مشکل شهر تهران تا سال ۲۰۲۵ به سایر شهرهای ایران نیز خواهد رسید و کشور ایران تا پایان این سال در کنار کشورهایی نظیر مصر و لیبی دارای بحران جدی آب خواهد بود که این مسئله ضرورت پرداختن به این مسئله را بیش از پیش برجسته می سازد.
