به گزارش مشرق ،
سیدعلی سیدآقازاده رایزن بازرگانی ایران در چین، در پاسخ به اینکه با توجه به لغو تحریم‌ها و ورود کشورهای اروپایی به بازار ایران، وضعیت مبادلات تجاری با چین به چه صورت خواهد بود، اظهار داشت: شرایط حضور چینی‌ها در ایران با ورود رقبای جدید نسبت به سالهای پیش کمی متفاوت خواهد بود و این یک فرصتی است که ما می‌توانیم برای آنکه چینی‌ها بازار ایران را حفظ کنند، از سرمایه‌گذاری و خدمات بهتر بهره‌مند شویم.
وی در پاسخ به اینکه در برخی موارد شاهد ورود کالاهای بی‌کیفیت از چین به کشورمان هستیم، گفت: چین با صادرات کالاهای متفاوتش شریک اول تجاری 120 کشور دنیا است و 555 میلیارددلار تجارت خارجی دارد که همگی را بر اساس صدور کالاهای با کیفیت و قیمت مشخص توانسته است، به دست بیاورد و نه کالای نامرغوب.
رایزن بازرگانی ایران در چین - پکن علت ورود کالای نامرغوب چینی در بازار ایران قاچاق کالا دانست و افزود: چین برای صادرات رسمی استانداردهای خاص خود را دارد و در عین حال تفاهم‌نامه‌ای بین ایران و چین وجود دارد که چین برای کالاهایی که به ایران صادر می‌شود، نظارت می‌کند.
به گفته این مسئول سازمان توسعه تجارت در چین گزارش‌هایی وجود دارد که تائید می‌کند، دولت چین جلوی صادرات یک سری کالاهای بی‌کیفیت را به ایران گرفته است.
سیدآقازاده در مورد سیاست چینی‌ها برای ورود به کشورها گفت: چین بزرگ‌ترین منبع سرمایه‌گذاری دنیا است و سیاست این کشور آن است که سرمایه‌گذاران را به سرمایه‌گذاری در خارج از چین تشویق می‌کند. از طرفی چین بازار بزرگ کالاهای مصرفی، واسطه‌ای و سرمایه‌ای است، ولی مشکل آنجاست که ما شناخت کمی از بازار چین داریم و متأسفانه تمرکز واردات از چین به ایران بوده است.
وی نیاز وارداتی چین را مواد اولیه واسطه‌ای پتروشیمی، شیمیایی و مواد معدنی عنوان کرد و گفت: وسعت این کشور به حدی است که به راحتی می‌توان با شناخت بازار سهمی از آن را به خود اختصاص داد چرا که فقط جمعیت یک شهر چین 30 میلیون نفر بوده و پکن به تنهایی 8 برابر وسعت تهران را دارد که قابلیت بهره‌برداری از آن به راحتی وجود دارد.
رایزن بازرگانی ایران در چین - پکن با بیان اینکه در بسیاری از حوزه‌های که امکان فعالیت صادراتی برای ما وجود داشته است کم‌کاری کرده‌ایم، تصریح کرد: چین سالانه بیش از 60 میلیارد دلار واردات جواهرات دارد که ما در این حوزه هم کاری نکرده‌ایم و حتی افغانستان در این زمینه از ما فعال‌تر عمل کرده است.
سیدآقازاده به نقش فعالیت سازمان توسعه تجارت برای اطلاع‌رسانی و جمع‌آوری اطلاعات از بازار چین اشاره کرد و گفت: در حد وسعمان اطلاعاتی که از بازار جمع‌آوری می‌کنیم، به فعالان اقتصادی داخل کشور انتقال می‌دهیم اما بسیاری از کشورها انرژی عظیمی را روی چین متمرکز کرده‌اند و ما هم برای اینکه بتوانیم رقابت کنیم باید امکانات بیشتری را در اختیار بگیریم.
وی با اذعان به اینکه در برخی از حوزه‌ها به ویژه حوزه کشاورزی که دارای مزیت هستیم غافل بوده‌ایم، افزود: برای ورود یک محصول به بازار چین و ماندگاری در بازار حداقل 4 تا 5 سال زمان نیاز است تا جایگاه خود را پیدا کنیم و اگر این اتفاق نیفتد، هر چقدر هم مزیت داشته باشیم نمی‌توانیم صادرات خود را به کشورهایی از جمله چین گسترش دهیم.
وی به نقش اطلاع‌رسانی و تبلیغات برای شناساندن کالای صادراتی ایران در بازارهای مختلف از جمله چین اشاره‌ا‌ی کرد و گفت: به عنوان مثال زعفران ایرانی در چین به عنوان کالای دارویی وارد می‌شود، در صورتی که اگر بخواهیم برای صنایع غذایی چین نیز این کالا معرفی شود، نیاز به تبلیغات و اطلاع‌رسانی دارد که بودجه خاص خود را می‌طلبد.
رایزن بازرگانی ایران در چین - پکن به این نکته هم اشاره کرد که با توجه به اینکه ایران در حوزه مواد معدنی شرایط غنی و خوبی دارد و از طرف دیگر چین نیز نیاز شدیدی به این گونه مواد معدنی دارد، ایران می‌تواند به این حوزه ورود کند.
وی پیشنهاد داد تا ایران در ترکیب صادراتی خود تجدید نظر کند چرا که نفت کالاهای واسطه‌ای، مواد معدنی هر یک مشکلات خاص خود را دارد و در عین حال نیاز کشوری مانند چین واردات ماشین‌آلات نیز خواهد بود و ما باید در حوزه کالاهای صنعتی بیشتر فعالیت خود را چه در حوزه تولید و چه در حوزه صادرات پررنگ کنیم.
ایران دو رایزن در شهرهای شانگهای و پکن چین برای فعالیت اعزام کرده است و در چین طی سالهای اخیر در حوزه صادرات و واردات شریک اول تجاری ایرن محسوب می‌شود.
وی در پاسخ به اینکه در برخی موارد شاهد ورود کالاهای بی‌کیفیت از چین به کشورمان هستیم، گفت: چین با صادرات کالاهای متفاوتش شریک اول تجاری 120 کشور دنیا است و 555 میلیارددلار تجارت خارجی دارد که همگی را بر اساس صدور کالاهای با کیفیت و قیمت مشخص توانسته است، به دست بیاورد و نه کالای نامرغوب.
رایزن بازرگانی ایران در چین - پکن علت ورود کالای نامرغوب چینی در بازار ایران قاچاق کالا دانست و افزود: چین برای صادرات رسمی استانداردهای خاص خود را دارد و در عین حال تفاهم‌نامه‌ای بین ایران و چین وجود دارد که چین برای کالاهایی که به ایران صادر می‌شود، نظارت می‌کند.
به گفته این مسئول سازمان توسعه تجارت در چین گزارش‌هایی وجود دارد که تائید می‌کند، دولت چین جلوی صادرات یک سری کالاهای بی‌کیفیت را به ایران گرفته است.
سیدآقازاده در مورد سیاست چینی‌ها برای ورود به کشورها گفت: چین بزرگ‌ترین منبع سرمایه‌گذاری دنیا است و سیاست این کشور آن است که سرمایه‌گذاران را به سرمایه‌گذاری در خارج از چین تشویق می‌کند. از طرفی چین بازار بزرگ کالاهای مصرفی، واسطه‌ای و سرمایه‌ای است، ولی مشکل آنجاست که ما شناخت کمی از بازار چین داریم و متأسفانه تمرکز واردات از چین به ایران بوده است.
وی نیاز وارداتی چین را مواد اولیه واسطه‌ای پتروشیمی، شیمیایی و مواد معدنی عنوان کرد و گفت: وسعت این کشور به حدی است که به راحتی می‌توان با شناخت بازار سهمی از آن را به خود اختصاص داد چرا که فقط جمعیت یک شهر چین 30 میلیون نفر بوده و پکن به تنهایی 8 برابر وسعت تهران را دارد که قابلیت بهره‌برداری از آن به راحتی وجود دارد.
رایزن بازرگانی ایران در چین - پکن با بیان اینکه در بسیاری از حوزه‌های که امکان فعالیت صادراتی برای ما وجود داشته است کم‌کاری کرده‌ایم، تصریح کرد: چین سالانه بیش از 60 میلیارد دلار واردات جواهرات دارد که ما در این حوزه هم کاری نکرده‌ایم و حتی افغانستان در این زمینه از ما فعال‌تر عمل کرده است.
سیدآقازاده به نقش فعالیت سازمان توسعه تجارت برای اطلاع‌رسانی و جمع‌آوری اطلاعات از بازار چین اشاره کرد و گفت: در حد وسعمان اطلاعاتی که از بازار جمع‌آوری می‌کنیم، به فعالان اقتصادی داخل کشور انتقال می‌دهیم اما بسیاری از کشورها انرژی عظیمی را روی چین متمرکز کرده‌اند و ما هم برای اینکه بتوانیم رقابت کنیم باید امکانات بیشتری را در اختیار بگیریم.
وی با اذعان به اینکه در برخی از حوزه‌ها به ویژه حوزه کشاورزی که دارای مزیت هستیم غافل بوده‌ایم، افزود: برای ورود یک محصول به بازار چین و ماندگاری در بازار حداقل 4 تا 5 سال زمان نیاز است تا جایگاه خود را پیدا کنیم و اگر این اتفاق نیفتد، هر چقدر هم مزیت داشته باشیم نمی‌توانیم صادرات خود را به کشورهایی از جمله چین گسترش دهیم.
وی به نقش اطلاع‌رسانی و تبلیغات برای شناساندن کالای صادراتی ایران در بازارهای مختلف از جمله چین اشاره‌ا‌ی کرد و گفت: به عنوان مثال زعفران ایرانی در چین به عنوان کالای دارویی وارد می‌شود، در صورتی که اگر بخواهیم برای صنایع غذایی چین نیز این کالا معرفی شود، نیاز به تبلیغات و اطلاع‌رسانی دارد که بودجه خاص خود را می‌طلبد.
رایزن بازرگانی ایران در چین - پکن به این نکته هم اشاره کرد که با توجه به اینکه ایران در حوزه مواد معدنی شرایط غنی و خوبی دارد و از طرف دیگر چین نیز نیاز شدیدی به این گونه مواد معدنی دارد، ایران می‌تواند به این حوزه ورود کند.
وی پیشنهاد داد تا ایران در ترکیب صادراتی خود تجدید نظر کند چرا که نفت کالاهای واسطه‌ای، مواد معدنی هر یک مشکلات خاص خود را دارد و در عین حال نیاز کشوری مانند چین واردات ماشین‌آلات نیز خواهد بود و ما باید در حوزه کالاهای صنعتی بیشتر فعالیت خود را چه در حوزه تولید و چه در حوزه صادرات پررنگ کنیم.
ایران دو رایزن در شهرهای شانگهای و پکن چین برای فعالیت اعزام کرده است و در چین طی سالهای اخیر در حوزه صادرات و واردات شریک اول تجاری ایرن محسوب می‌شود.
