به گزارش مشرق، محمدرضا
سرشار (رضا رهگذر) نویسنده مطرح معاصر و عضو هیئت مدیره انجمن قلم با اشاره به فایده اندک حضور ایران در نمایشگاه گفت: ایران، به طور کلی در سه نمایشگاه بین‌المللی کتاب شرکت
می‌کند؛ یکی فرانکفورت است که هزینه سنگینی را روی دوش ایران می‌گذارد. چون
در طول همه دوره‌ها، برگزارکنندگان این جشنواره با همان موضع استکباری
خود، درحالی که همیشه در نمایشگاه کتاب تهران غرفه رایگان گرفته‌اند اما در
مقابل، برای دادن غرفه به ایران در فرانکفورت، هزینه کلان گرفته‌اند. بعضا
امکانات اضافه بر غرفه هم از ایران بطور رایگان گرفته‌اند.
البته در دوره‌ای که دکتر محسن پرویز معاونت فرهنگی وزارت ارشاد را برعهده داشت، جلوی این زیاده‌خواهی بی‌دلیل گرفته می‌شد. از طرف دیگر، برخلاف نمایشگاه کتاب تهران که هم نمایشگاه است و هم فروشگاه، نمایشگاه فرانکفورت و دیگر نمایشگاه‌های کتاب بزرگ جهان، کتاب‌ها را فقط نمایش می‌دهند و واقعا نمایشگاه هستند و نه فروشگاه. بنابراین حضور ایران در این نمایشگاه هیچ فایده اقتصادی ندارد. یعنی فقط هزینه می‌دهیم و درآمدی وجود ندارد.
وی تصریح کرد: ما عمدتا با این تصور که آنجا عرصه‌ای برای نمایش و معرفی کتاب‌های منتشر شده در ایران است، به نمایشگاه‌هایی چون فرانکفورت می‌رویم. اما واقعا در یک غرفه بسیار کوچک که بعضا 12 متر است، چقدر از کتاب‌های ایرانی به نمایش در می‌آید؟ اغلب همان تعداد محدود کتاب‌هایی که از ایران به نمایشگاه فرانکفورت می‌رود هم متأسفانه نسبت چندانی با ارزش‌های انقلابی و دینی ما ندارند. مهمانانی که به عنوان نویسنده و نماینده ادبیات ایران به چنین نمایشگاه‌هایی می‌روند نیز همین وضعیت را دارند. ضمن اینکه دو نفر، یک نویسنده و یک شاعر، پای ثابت حضور در بسیاری از نمایشگاه‌های کتاب خارج از کشور هستند.
نویسنده «آنک آن یتیم نظر کرده» افزود: قرار بر این است که با حضور در این نمایشگاه‌ها، ناشران و نمایندگان دولت بروند برای مبادله و ترجمه کتاب با ناشران مطرح جهان مذاکره کنند و قرارداد ببندند. اما من تا به حال ندیده‌ام در پی حضور در این نمایشگاه‌ها کتاب قابل ذکری از ایران وارد بازارهای جهانی بشود و عمدتا ما فقط کتاب‌هایی را برای ترجمه می‌پذیریم. ضمن اینکه به گفته یکی از مسئولان سابق وزارت ارشاد، در یکی از دوره‌های اخیر، کاروانی در حدود 100 نفر از جمله یک نویسنده بدسابقه به نمایشگاه کتاب مسکو رفتند و حدود یک میلیارد تومان هزینه آن شد! این در حالی است که در دولت قبل، برای چنین سفری حدود 50، 60 میلیون تومان هزینه می‌شد. این مبلغ در شرایطی هزینه شده که مسئولین دولت، دائم از دولت سابق به خاطر سفرهایی با تعداد آدم‌های زیاد انتقاد می‌کنند.
سرشار تصریح کرد: با این اوصاف هیچ توجیه اقتصادی، فرهنگی و تبلیغاتی برای حضور در این نمایشگاه‌ها وجود ندارد، لذا هیچ اتفاتی نمی‌افتد اگر در یک دوره به عنوان اعتراض به حضور یک فرد ملعون مثل سلمان رشدی از حضور در آن صرف‌نظر کنیم. منتها این را دولت باید رسما اعلام کند، نه بی‌سر و صدا.
نویسنده کتاب «گرداب سکندر» گفت: هم وزارت ارشاد به عنوان نماینده نظام و هم مجمع جهانی ناشران کشورهای اسلامی اگر ببینند که اعتراض نتیجه نمی‌دهد، نباید در نمایشگاه فرانکفورت شرکت کنند، چون هیچ چیز قابل توجهی را از دست نمی‌دهیم. با علم به اینکه کل علمای بصیر جهان اسلام این شخص را مهدورالدم اعلام کرده‌اند و مسلمانان جهان هم منهای دولت‌های وابسته خود، از این حکم حمایت می‌کنند، دعوت از چنین فردی توهین نه فقط به ایران بلکه به همه جهان اسلام است. ما به عنوان شاخص‌ترین کشور در جهان اسلام، اگر در نمایشگاه کتاب فرانکفورت شرکت کنیم، چه جوابی اول به مردم خودمان و بعد به جهان اسلام داریم؟
وی افزود: قرار است در این نمایشگاه از یک کتاب سلمان رشدی هم رونمایی شود که آن کتاب دقیقا در ارتباط با فتوای امام است. یعنی کتاب خاطرات این آدم بدبخت، در زندگی مخفی بعد از فتوای حضرت امام. شرکت در نمایشگاهی که با دادن امکان سخنرانی و رونمایی از کتاب، نقش برجسته‌ای به سلمان رشدی داده، بی‌اعتنایی هم به فتاوای مراجع و حضرت امام و هم زیر پا گذاشتن شأن جمهوری اسلامی ایران است. سرشار ادامه داد: ممکن است عده‌ای توجیه کنند که ما به نمایشگاه فرانکفورت می‌رویم و در آنجا مقابله می‌کنیم! این حرف بی‌اساسی است. چون نه امکان مقابله وجود دارد و نه چنین اراده‌ای در این بزرگواران - با توجه به سوابق ایشان در دولت - دیده می‌شود. بر فرض که یک دادی هم زدند، به کجا می‌رسد؟ باید اقدام رسمی صورت گیرد، نه کار فردی بیهوده‌ای که حتی ممکن است به وهن نظام هم منجر شود.
این نویسنده بیان کرد: مسئولین ما اصلا نباید در عدم حضور در نمایشگاه فرانکفورت تردیدی به خود راه دهند! الان وزارت ارشاد گفته ما فعلا اعتراض کردیم، منتظریم ببینیم پاسخ چه می‌شود! به نظرم در همان اعتراض باید می‌گفتند که اگر تا فلان تاریخ، پاسخ روشنی در جهت تحقق خواسته ما صورت نگیرد در نمایشگاه شرکت نخواهیم کرد. زمان زیادی به برگزاری این نمایشگاه نمانده، چقدر قرار است منتظر بمانند؟ با هزینه‌هایی که کرده‌اند و در صورت تاخیر سوخت خواهد رفت چه خواهند کرد؟
محمدرضا سرشار در پایان گفت: ای کاش همه ما ذره‌ای از غیرت دینی آن جوانان پاکدلی را داشتیم که در مسابقات ورزشی جهانی، وقتی در مقابل حریفی از رژیم اشغالگر قدس قرار می‌گیرند، چشم بر موفقیت و کسب مدال می‌بندند. آیا دولت در حد همان جوانان هم نمی‌خواهد غیرت خود را در ارتباط با این موارد نشان دهد؟ آن هم در شرایطی که نه تنها چیزی را از دست نمی‌دهد بلکه افتخار هم کسب می‌کنند، چون مردم به دولتی که پای ارزش‌ها ایستادگی می‌کند بیشتر علاقه‌مند می‌شوند.
البته در دوره‌ای که دکتر محسن پرویز معاونت فرهنگی وزارت ارشاد را برعهده داشت، جلوی این زیاده‌خواهی بی‌دلیل گرفته می‌شد. از طرف دیگر، برخلاف نمایشگاه کتاب تهران که هم نمایشگاه است و هم فروشگاه، نمایشگاه فرانکفورت و دیگر نمایشگاه‌های کتاب بزرگ جهان، کتاب‌ها را فقط نمایش می‌دهند و واقعا نمایشگاه هستند و نه فروشگاه. بنابراین حضور ایران در این نمایشگاه هیچ فایده اقتصادی ندارد. یعنی فقط هزینه می‌دهیم و درآمدی وجود ندارد.
وی تصریح کرد: ما عمدتا با این تصور که آنجا عرصه‌ای برای نمایش و معرفی کتاب‌های منتشر شده در ایران است، به نمایشگاه‌هایی چون فرانکفورت می‌رویم. اما واقعا در یک غرفه بسیار کوچک که بعضا 12 متر است، چقدر از کتاب‌های ایرانی به نمایش در می‌آید؟ اغلب همان تعداد محدود کتاب‌هایی که از ایران به نمایشگاه فرانکفورت می‌رود هم متأسفانه نسبت چندانی با ارزش‌های انقلابی و دینی ما ندارند. مهمانانی که به عنوان نویسنده و نماینده ادبیات ایران به چنین نمایشگاه‌هایی می‌روند نیز همین وضعیت را دارند. ضمن اینکه دو نفر، یک نویسنده و یک شاعر، پای ثابت حضور در بسیاری از نمایشگاه‌های کتاب خارج از کشور هستند.
نویسنده «آنک آن یتیم نظر کرده» افزود: قرار بر این است که با حضور در این نمایشگاه‌ها، ناشران و نمایندگان دولت بروند برای مبادله و ترجمه کتاب با ناشران مطرح جهان مذاکره کنند و قرارداد ببندند. اما من تا به حال ندیده‌ام در پی حضور در این نمایشگاه‌ها کتاب قابل ذکری از ایران وارد بازارهای جهانی بشود و عمدتا ما فقط کتاب‌هایی را برای ترجمه می‌پذیریم. ضمن اینکه به گفته یکی از مسئولان سابق وزارت ارشاد، در یکی از دوره‌های اخیر، کاروانی در حدود 100 نفر از جمله یک نویسنده بدسابقه به نمایشگاه کتاب مسکو رفتند و حدود یک میلیارد تومان هزینه آن شد! این در حالی است که در دولت قبل، برای چنین سفری حدود 50، 60 میلیون تومان هزینه می‌شد. این مبلغ در شرایطی هزینه شده که مسئولین دولت، دائم از دولت سابق به خاطر سفرهایی با تعداد آدم‌های زیاد انتقاد می‌کنند.
سرشار تصریح کرد: با این اوصاف هیچ توجیه اقتصادی، فرهنگی و تبلیغاتی برای حضور در این نمایشگاه‌ها وجود ندارد، لذا هیچ اتفاتی نمی‌افتد اگر در یک دوره به عنوان اعتراض به حضور یک فرد ملعون مثل سلمان رشدی از حضور در آن صرف‌نظر کنیم. منتها این را دولت باید رسما اعلام کند، نه بی‌سر و صدا.
نویسنده کتاب «گرداب سکندر» گفت: هم وزارت ارشاد به عنوان نماینده نظام و هم مجمع جهانی ناشران کشورهای اسلامی اگر ببینند که اعتراض نتیجه نمی‌دهد، نباید در نمایشگاه فرانکفورت شرکت کنند، چون هیچ چیز قابل توجهی را از دست نمی‌دهیم. با علم به اینکه کل علمای بصیر جهان اسلام این شخص را مهدورالدم اعلام کرده‌اند و مسلمانان جهان هم منهای دولت‌های وابسته خود، از این حکم حمایت می‌کنند، دعوت از چنین فردی توهین نه فقط به ایران بلکه به همه جهان اسلام است. ما به عنوان شاخص‌ترین کشور در جهان اسلام، اگر در نمایشگاه کتاب فرانکفورت شرکت کنیم، چه جوابی اول به مردم خودمان و بعد به جهان اسلام داریم؟
وی افزود: قرار است در این نمایشگاه از یک کتاب سلمان رشدی هم رونمایی شود که آن کتاب دقیقا در ارتباط با فتوای امام است. یعنی کتاب خاطرات این آدم بدبخت، در زندگی مخفی بعد از فتوای حضرت امام. شرکت در نمایشگاهی که با دادن امکان سخنرانی و رونمایی از کتاب، نقش برجسته‌ای به سلمان رشدی داده، بی‌اعتنایی هم به فتاوای مراجع و حضرت امام و هم زیر پا گذاشتن شأن جمهوری اسلامی ایران است. سرشار ادامه داد: ممکن است عده‌ای توجیه کنند که ما به نمایشگاه فرانکفورت می‌رویم و در آنجا مقابله می‌کنیم! این حرف بی‌اساسی است. چون نه امکان مقابله وجود دارد و نه چنین اراده‌ای در این بزرگواران - با توجه به سوابق ایشان در دولت - دیده می‌شود. بر فرض که یک دادی هم زدند، به کجا می‌رسد؟ باید اقدام رسمی صورت گیرد، نه کار فردی بیهوده‌ای که حتی ممکن است به وهن نظام هم منجر شود.
این نویسنده بیان کرد: مسئولین ما اصلا نباید در عدم حضور در نمایشگاه فرانکفورت تردیدی به خود راه دهند! الان وزارت ارشاد گفته ما فعلا اعتراض کردیم، منتظریم ببینیم پاسخ چه می‌شود! به نظرم در همان اعتراض باید می‌گفتند که اگر تا فلان تاریخ، پاسخ روشنی در جهت تحقق خواسته ما صورت نگیرد در نمایشگاه شرکت نخواهیم کرد. زمان زیادی به برگزاری این نمایشگاه نمانده، چقدر قرار است منتظر بمانند؟ با هزینه‌هایی که کرده‌اند و در صورت تاخیر سوخت خواهد رفت چه خواهند کرد؟
محمدرضا سرشار در پایان گفت: ای کاش همه ما ذره‌ای از غیرت دینی آن جوانان پاکدلی را داشتیم که در مسابقات ورزشی جهانی، وقتی در مقابل حریفی از رژیم اشغالگر قدس قرار می‌گیرند، چشم بر موفقیت و کسب مدال می‌بندند. آیا دولت در حد همان جوانان هم نمی‌خواهد غیرت خود را در ارتباط با این موارد نشان دهد؟ آن هم در شرایطی که نه تنها چیزی را از دست نمی‌دهد بلکه افتخار هم کسب می‌کنند، چون مردم به دولتی که پای ارزش‌ها ایستادگی می‌کند بیشتر علاقه‌مند می‌شوند.
