آبادی درباره داستان و موضوع این نمایش به خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری گفت: «پله آخر» یك نمایش الهی است و در عین حال كاركرد اجتماعی و فرهنگی دارد. در این نمایش تفاوت‌ها و تضادهایی كه بین زنان و مردان وجود دارد روایت می‌شود، افرادی كه چندین بار دست به دست می‌شوند و به این در و آن در می‌زنند تا راهی برای رسیدن به مقصودشان پیدا كنند به همراه شكست‌ها و فراز و نشیب‌هایشان به تصویر كشیده شده است.
این بازیگر پیش‌كسوت سینما و تلویزیون افزود: در این نمایش مشكلات مختلفی را كه زنان با آن مواجه می‌شوند و مردانی كه با نوعی شارلاتانیسم به دنبال اهداف خود هستند را نشان می‌دهیم. خوشحالم كه نمایش «پله آخر» مهمان جشنواره تئاتر سوره ماه حوزه هنری است.
به گفته آبادی، در فراز و نشیب‌هایی كه در زندگی انسانی وجود دارد، نردبانی برای صعود بشر وجود دارد كه شاید تعداد پله‌های آن به تعداد سوره‌های قرآن باشد تا او را به عشق خدا برساند و آن ها بتوانند كوله بار خوشبختی را به دوش بیندازند و به زندگی‌شان برگردند؛ ولی گاهی مردم از راه راست نمی‌روند و به هر دری می‌زنند تا خوشبخت شوند؛ اما در نهایت به این نتیجه می‌رسند كه اگر همه ثروت دنیا را هم خرج كنی ولی خدا را نداشته باشند به خوشبختی نمی‌رسند و برعكس اگر خدا بخواهد بدون هیچ امكاناتی به خوشبختی خواهند رسید.
این كارگردان و بازیگر تئاتر درباره هدفش از تولید این نمایش اظهار كرد: همیشه در طول عمر هنری‌ام هر كاری كه خواستم انجام دهم قصد و هدفم مردم بودند و خوشبختانه كارهایم مورد قبول مردم واقع شده است. ارتباط من با دل مردم است و دوست دارم برای رضایت این مردم كار كنم. چون اعتقاد دارم اگر كسی با مردم و برای دل مردم زندگی كند خوشبخت و سعادتمند خواهد بود.
آبادی درباره حضور و اجرای نمایش‌اش در ایام برگزاری بیست و چهارمین جشنواره تئاتر سوره ماه گفت: بعد از اینكه این نمایش را ساختیم دست‌اندركاران مركز هنرهای نمایشی حوزه هنری آمدند و این نمایش را دیدند و پذیرفتند كه من و گروه این نمایش به عنوان مهمان در جشنواره حضور پیدا كنیم.
وی با بیان اینكه دوست داشتم به عنوان یكی از شركت‌كنندگان در جشنواره تئاتر سوره ماه حضور می‌داشتم، افزود: آرزوی من این بود كه به همراه همه گروه‌هایی كه در جشنواره تئاتر سوره ماه شركت دارند من هم شركت می‌كردم؛ البته نه به خاطر اینكه در رقابت حاضر باشم یا جایزه بگیرم؛ دیگر این سودای این رقابت‌ها و جوایز از من گذشته است! انگیزه من بیشتر حضور در كنار مردم و جوانانی بود كه برای فرهنگ و هنر این كشور است. ما از اول كارمان هم به خاطر مردم جلو رفتیم و امروز هم همین مردم، تنها انگیزه من هستند.
آبادی با بیان اینكه من در این مقطع كاری‌ام نیازی به رقابت و جایزه و جشنواره ندارم، گفت: من دوست دارم در كنار مردمی كه سال‌ها برایشان كار كرده‌ام باشم، با كسانی كه كار من و نوشته من را می‌فهمند و لمس می‌كنند در همكاری و تعامل باشم.
این هنرمند پیش‌كسوت سینما و تئاتر با بیان اینكه نمایش «پله آخر» حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، توضیح داد: نمایش من در فضای فرهنگی كنونی مخاطبان را دعوت می‌كند به خوب نگریستن به جهان و زندگی، به اینكه ببینند كسانی كه های و هوی زیادی داشتند و از فرمانروایان بودند الان در زیر خروارها خاك مدفون شده‌اند و هیچ خبری از آن‌ها نیست.
به گفته وی، این نمایش به دنبال تاثیرگذاشتن بر جامعه است و در آن نجاری را تصویر كرده‌ام كه مدت‌ها تفكر كرده و عاشق خدا است و برای كسب خوشبختی به سمت خدا می‌رود؛ از این نظر شاید محتوا و مضمون نمایش «پله آخر» دینی و آئینی باشد اما كاركرد آن بیشتر اجتماعی و فرهنگی است.
آبادی اظهار كرد: ما دو جور نمایش دینی و آیینی داریم، نوع اول نمایش‌هایی است كه در آن با روضه‌خوانی و عزاداری و نقل تاریخ مواجه‌ایم، و در نوع دوم با تاثیرگذاری اخلاقی و فرهنگی روبه‌رو هستیم كه در راستای ارزش‌های دینی قرار می‌گیرد. نمایش «پله آخر» از نوع دوم است.
وی در پایان افزود: این نمایش 4 پرسوناژ دارد كه همه این‌ها نماد آدم‌هایی هستند كه در هر روزه با آن‌ها مواجه‌ایم و با آن‌ها زندگی می‌كنیم. تلاش من این بوده كه هر كسی بتواند در این نمایش جایگاه خودش را در زندگی و جهان پیدا كند و نسبتش را با خداوند كه مقصود و مطلوب ما است، بسنجد.
