بی آن که اساساً این مطلب را مهم و اساسی بدانیم ، یا دچار افراط و تفریط در این باره شویم یا موضوع حجاب و نظایر آن را به میان بکشیم، بد نیست به این مناسبت نگاهی داشته باشیم به عرف پوشش در میان سیاستمداران تا از این زاویه ، موضوع حاضر را مورد بررسی قرار دهیم و از آن بگذریم.

همان گونه که در زندگی روزمره، هر مکان و مناسبتی لباس خاص خود را می طلبد،  آیین های سیاسی و بین المللی نیز اصول خاص خود را در خصوص پوشش افراد دارند که عمدتاً قوانینی نانوشته ولی به شدت محترم و مورد اعتنا هستند.
به عنوان مثال، لباس رسمی مردان سیاستمدار در دیدارهای رسمی و به خصوص بین المللی، کت و شلوار تیره مانند سرمه ای و سیاه ، پیراهن روشن و ساده ، جوراب سیاه ، کفش مشکی رسمی و بند دار است. تنها موردی که طرح و رنگ آن انتخابی است - که آن هم طبیعتاً باید متعارف باشد - کراوات است.

مروری بر تصاویر منتشر شده در رسانه های جهان ، موید این مطلب است.



استثناهای این امر ، عبارتند از: لباس های محلی، لباس های روحانیون، لباس های نظامیون و دیدارهای غیر رسمی و دوستانه.
به عنوان مثال در تصویر اولی از دو عکس زیر، رؤسای جمهور آمریکا و روسیه در دیداری غیر رسمی در نورماندی فرانسه مشاهده می شوند و در تصویر دوم ، جرج بوش، پذیرای صدراعظم آلمان در ضیافتی دوستانه در مزرعه اش هست.


اما درباره لباس زنان، عرف قطعی مانند آنچه درباره لباس رسمی مردان جاری است ، وجود ندارد و فقط یک اصل مهم در این باره رعایت می شود و آن این که لباس زنان سیاستمدار در آیین های سیاسی و بین المللی باید وزین باشد. بدیهی است که به جز درباره افرادی که باورهای مذهبی دارند(مانند سیاستمداران زن در ایران)، الزام به وزین بودن لباس زنان در فرهنگ های دیگر ، ربطی به دینداری یا بی دینی آنها ندارد و تنها یک عرف رایج سیاسی است. لذا ممکن است زن سیاستمدار خارجی، در مراسم رسمی، لباسی سنگین بپوشد و فردای آن روز در ضیافت خانوادگی یا ساحل، با لباسی کاملاً متفاوت ظاهر شود که در فرهنگ شان هیچ اشکالی ندارد.

با توجه به آنچه گفته شد، جا دارد مروری بر نحوه پوشش متعارف سیاستمداران زن در جهان داشته باشیم تا مشخص شود که این افراد عمدتاً در چه سبک و سیاقی لباس می پوشند و عرف رایج در این باره چیست؟ با دریافت عرف رایج، می توان درباره لباس نماینده خانم پارلمان اروپا، قضاوت کرد.

با توجه به تصاویر فوق که همگی از منابع خارجی استخراج شده اند، می توان گفت که لباس نماینده خانم پارلمان اروپا در دیدار رسمی با رئیس مجلس ایران، منطبق با عرف دیپلماتیک نبوده است چرا که سیاستمداران زن در خود آمریکا و اروپا نیز چنین پوششی ندارند.

فارغ از این که پروتکل رسمی جمهوری اسلامی ایران، زنان خارجی را ملزم به داشتن حجاب می کند و فارغ از قضاوت ارزشی در این باره، باید گفت که اگر این خانم با این لباس به دیدار مقامات ترکیه، فرانسه، ژاپن، کانادا و ... هم می رفت، این انتقاد به او وارد بود که چرا به عنوان یک سیاستمدار، در یک دیدار رسمی، اصول لباس پوشیدن را رعایت نکرده است.

بحث زن و مرد هم نیست و اگر یک سیاستمدار مرد هم در دیدار رسمی، لباس مناسب نپوشد و مثلاً با تیشرت و شلوار جین وارد محل ملاقات رسمی شود، همین انتقادات بر او نیز وارد است. کما این که حضور یکی از سفرای خارجی در دیدار با رئیس جمهور ایران با جوراب قرمز، خبرساز شد. (عکس زیر)

البته در مجموع باید گفت که اتفاق خیلی مهمی هم نیفتاده و گاه برخی سیاستمداران، دچار این خبط و خطاها می شوند.
با این وصف میزبانان در هر جای دنیا می توانند مهمانانی که پروتکل ها را رعایت نمی کنند را به حضور نپذیرند کما این که یک بار عضو یک هیأت دیپلماتیک خارجی توسط رئیس جمهور کشور میزبان از جلسه رسمی اخراج شد زیرا به طرز بی ادبانه ای نشسته بود.

منبع: عصر ایران