به گزارش گروه تاریخ مشرق؛ خاطره نگاری در میان سیاستمداران دنیا یک امر رایجی است. در این 40سال اخیر نیز نگارش روزنگار و خاطرات در میان شخصیت‌های مطرح ایران و به خصوص سیاسیون نیز باب شده است. کتاب آقای سفیر (گفت‌وگو با محمدجواد ظریف) که به کوشش محمدمهدی راجی منتشر شده نیز مطالب خواندنی و جذابی را در خود دارد. نظر شما را به یکی از این خاطرات جلب می‌کنیم:

از نظر انجمن [اسلامی]، دفتر حفاظت منافع ما در واشنگتن به دست کسانی اداره می‌شد که ارتباط زیادی با انقلاب اسلامی نداشتند. افرادی نظیر آقای سعید امامی و اکثر اعضای انجمن برخلاف من نسبتاً تند عمل می‌کردند و مشی بسیار انقلابی داشتند. اگر چه رابطه دوستی بین ما برقرار بود و رفت‌و آمد خانوادگی نیز با یکدیگر داشتیم، اما از همان ابتدا خط‌ مشی‌مان با هم متفاوت بود. افرادی مثل من به رفتاری توأم با آرمش و ارشاد اعتقاد داشتند، اما آنها شیوه‌های دیگر را ترجیح می‌دادند. در همان زمان بود که انگ لیبرالی به بنده زده شد. (ص34)

در صفحه 39 کتاب نیز آمده است:

در کمیته سوم، بحث حقوق بشر به تازگی علیه ایران مطرح شده بود. بنده مسئول این کمیته شدم و آقایان سعید امامی و سیروس ناصری نیز به عنوان همراه من در جلسات شرکت می کردند. (ص 39)