به گزارش مشرق به نقل از فارس، نشست نقد و بررسي فيلم سينمايي «اخراجي‌ها3» با حضور «مسعود دهنمکي» تهيه‌کننده و کارگردان، «محمدرضا شريفي‌نيا» بازيگر و مجري طرح، «بهنوش بختياري» بازيگر و «جبار آذين» منتقد سينما در خبرگزاري فارس برگزار شد.
* حضور جريان‌هاي مخالف سينماي ارزشي
«جبار آذين» در ابتداي نشست نقد و بررسي فيلم «اخراجي‌ها3» بيان داشت: پس از پيروزي انقلاب اسلامي، زماني که سينماي ايران در حال احيا شدن بود، دوستاني که تمايل داشتند در اين فضا فعاليت سينمايي انجام دهند يا از سينماي گذشته، خود را به سينماي بعد از انقلاب رساندند يا از بدو انقلاب و با سينماي دفاع مقدس به سينما وارد شدند و بعدها کساني به شکل‌هايي مانند موج نو وارد سينما شدند و چرخ سينما چرخيد.
وي در ادامه افزود: بعد از اين مراحل، ما نياز به فيلمسازاني داشتيم که در آرمان‌هاي انقلاب و اهداف جامعه در عرصه سينما حرکت کنند و کم کم بنا‌بر اين نياز‌ها کساني از بطن جامعه برخاستند. اما با توجه به شرايط آن زمان، تجربه زيادي در عرصه فيلمسازي نداشتند و به مرور وارد هنر هفتم شدند و تجربه کسب کردند و يکي از شاخه‌هاي سينمايي که آن را دنبال کردند سينماي ارزشي است. با تمام تلاش در طول ساليان، کساني بودند که با اين سينما مخالفت مي‌کردند.
اين منتقد سينما در ادامه گفت: عمده تلاش اين مخالفان سينماي ارزشي، بر سوداگري و معامله در سينما خلاصه مي‌شد و در حال حاضر نيز بسياري از مناسبات سينمايي و ابزارهاي اين عرصه را در اختيار دارند، قدرت کمي ندارند و در برخي جاها تأثيرگذارند. اين مقدمه به اين خاطر بود که برخي از اين جريان‌هاي فکري سينمايي و اين آدم‌ها در اين مقطع زماني که «اخراجي‌ها3» روي پرده سينما است، به نوعي حضور‌نمايي مي‌کنند.
* مهم‌ترين حرف‌هاي «اخراجي‌ها» به خوب در داستان آمده است
اين منتقد سينما در ادامه گفت: فيلم «اخراجي‌ها3» فيلم پر محتوايي است؛ چراکه نگاه آقاي دهنمکي ، نگاه پرمحتوايي است و در نگاه انساني تمامي ابعاد سياسي، فرهنگي، اجتماعي لحاظ مي‌شود، مضاميني که قرار بود در اين فيلم عنوان شود تفکرات و جريان‌هايي در زمينه انسان و زندگي آن است؛ حال ممکن است اين تفکرات در ديدگاه دين و يا هر قالب ديگري بگنجد و نکته قابل توجه در اين بين است که در فيلم روي تک تک شخصيت‌ها و داستانک‌هاي فرعي فيلم کار شده است، بدين معنا که شما در فيلم احساس مي‌کنيد که شخصيت‌هاي خاصي داراي لايه‌هاي خاصي هستند.
جبار آذين اظهار داشت: براي گفتن حرف‌ها با ابعاد گسترده، در مقطع زماني پس از جنگ و جريانات فکري آن، قالب فيلم در برخي مواقع طنز و گاهي اوقات تراژدي است و طبيعي است که تمام اين مفاهيم ممکن است در يک فيلم جواب ندهد. من گمان نمي‌کنم که آقاي دهنمکي اصرار داشته باشند که فيلم گنجايش اين را داشته و در گفتن تمام حرف‌هاي مورد نظرشان در «اخراجي‌ها3» موفق باشد اما مهم‌ترين حرف‌ها به خوبي در داستان فيلم عنوان شده است.
اين منقد سينما افزود: اين حرف‌ها از بطن جامعه گفته شده است. به طور مثال موسيقي و آوازهايي چون «همه چي آرومه» - که تماشاگران با آن احساس هم‌آهنگي مي‌کنند و جايي که لازم است با آن هم‌خواني مي‌کنند - نشان‌دهنده اين است که فيلم به وسيله مضاميني که مردم با آن آشنا هستند ارتباط برقرار مي‌کند.
* «اخراجي‌ها3» برتر از دو فيلم قبلي مسعود دهنمکي
آذين در ادامه تأکيد کرد: با وجود اين که فيلم «اخراجي‌ها3» در ادامه دو فيلم قبلي آقاي دهنمکي است، اما به لحاظ مضمون و ساختار و تکنيک بسيار برتر از دو قسمت قبلي «اخراجي‌ها»ست.
وي با اشاره به شخصيت‌هاي فيلم بيان داشت: در «اخراجي‌ها1» و «اخراجي‌ها2» به لحاظ زماني، شخصيت‌هاي فيلم به يکديگر نزديک هستند، اما در «اخراجي‌ها3» شخصيت‌ها به لحاظ زماني در شرايط اجتماعي جديدتري قرار گرفته‌اند و طبيعي است که شخصيت‌هاي فيلم نمي‌توانند به همان گونه قبل باشند و انتظار مخاطب نيز از آدم‌هاي قصه تغيير مي‌کند و به همين خاطر نمي‌توان زياد به شخصيت‌پردازي در اين مطلب تأمل کرد، چراکه اين‌گونه شخصيت پردازي به زمان بيشتري نياز دارد.
* فيلمنامه اين فيلم را بسيار محکم ميدانم / شخصيت «ايران» نياز به پرداخت بيشتري داشت
آذين در ادامه با اشاره به شخصيت‌هاي فيلم «اخراجي‌هاي 1 و 2 خاطر نشان کرد: در برخي از شخصيت‌هاي اين دو فيلم، به خاطر در متن داستان قرار داشتن، به خوبي پرداخت انجام شده بود اما اين شخصيت‌ها با همان پيش‌زمينه قبلي در «اخراجي ها3» حضور پيدا کردند و نکته در اين جاست که اگر کسي براي اولين بار فيلم «اخراجي‌ها3» را ببيند، بدون ديدن دو قسمت قبلي آن، امکان برقراري ارتباط با شخصيت‌ها بسيار ضعيف است. اگر امکان اين وجود داشت که شخصيت‌پردازي دقيق‌تري انجام شود، بدون شک فيلم از امروز نيز موفق‌تر مي‌بود.
وي درباره فليمنامه فيلم گفت: برخلاف برخي اظهار نظرات در مورد «اخراجي‌ها3»، بنده فيلمنامه اين فيلم را بسيار محکم ميدانم و علي‌رغم پرموضوع و پرمخاطب بودن فيلم، بنا به ظرفيت فيلمنامه به موضوعات مهم پرداخته شده است و سؤالي بي‌پاسخ نمي‌ماند. گرچه مي‌شد به شخصيت «ايران» بيشتر پرداخته شود و به کنکاش کساني پرداخت که همانند اين شخصيت در اين مسير فکري قرار گرفتند و حتي به افق ايران اسلامي رسيد.
