حسن پاکروان، 1290ش. در تهران به دنيا آمد. پدرش «فتح الله پاکروان‌» از دولتمردان رضاخاني، در قتل عام مسجد گوهرشاد، استاندار خراسان بود‌. حسن پاکروان تحصيلات نظامي را در دانشکده‌هاي «بواتيه‌» و «فونتن بلو» فرانسه به پايان رساند و در 1312ش. به ايران بازگشت و مدتها مربي دانشکده افسري بود. در سالهاي 1320-1322 افسر ستاد ارتش‌، و در سالهاي 1323 تا 1324 فرمانده پادگان بوشهر و افسر انتظامات بنادر جنوب بود. پاکروان در سالهاي 1325 تا 1327 افسر رکن دوم ستاد ارتش بود. و در سالهاي 1328 تا 1329 به عنوان وابسته نظامي به پاکستان رفت‌. پس از بازگشت به ايران مدتي رياست رکن دوم ارتش را به عهده داشت و مجدداً در سالهاي 1333 و 1334 به سمت وابسته نظامي به هند رفت‌. با تأسيس ساواک در اسفند 1335، پاکروان معاون ساواک شد و در اسفند 1339 با برکناري سپهبد تيمور بختيار به رياست ساواک رسيد. درباره دوران رياست پاکروان بر ساواک ارتشبد فردوست در خاطرات خود سخن گفته است‌.
سرلشکر حسن پاکروان تا 1343 ش. رياست ساواک را به عهده داشت. او از عوامل مؤثر درحمله به مدرسه فيضيه قم است. پاکروان پس از کناره‌گيري‌ از ساواک جاي خود را به ارتشبد نعمت الله نصيري داد و به عنوان وزير اطلاعات وارد نخستين کابينه هويدا شد (1343-1345). پاکروان از شهريور 1345 تا مهر 1348 سفير ايران در پاکستان بود. او سپس سفير ايران در فرانسه شد و تا آبان 1352 در پاريس مستقر بود. در بازگشت به ايران، از سال 1352 توسط ارتشبد فردوست در بازرسي شاهنشاهي به کار گرفته شد و در مهرماه 1356 مشاور و سرپرست امور مالي وزارت دربار شد. پاکروان پس از انقلاب دستگير و در تاريخ 22/1/58 همراه جمعي از بلندپايگان رژيم پهلوي تيرباران شد.