هرچند دیگر اکران در جشنواره فیلم فجر، شرط لازم برای نمایش عمومی فیلم‌های سینمایی نیست اما حضور در این جشنواره هم ضمانتی قطعی برای گرفتن اکران عمومی نخواهد بود و این چنین است که سینماگران می‌دانند بعد از جشنواره فجر برای نمایش عمومی آثارشان کارزاری نه چندان آسان را پیش رو دارند.

هر سال تعدادی از آثار شرکت کننده در جشنواره فیلم فجر، از قطار اکران عمومی جا می‌مانند و تعدادی معدود موفق می‌شوند فیلم‌هایشان را روی پرده نقره‌ای برای مخاطبان گسترده‌تری نمایش بدهند.

آنان که در این کارزار موفق می‌شوند، حتی اگر اکرانشان در شرایط نه چندان مناسبی مانند همزمان شدن با امتحانات دانشگاه‌ها یا در آخرین روزهای باقی مانده تا جشنواره فجر بعدی باشد، به هر حال می‌دانند «کاچی به از هیچی» است.

از فیلم‌های سال گذشته جشنواره‌ی فیلم فجر این فیلم‌ها رنگ پرده را دیدند:

«آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» بهروز افخمی ،«آرایش غلیظ» حمید نعمت‌الله‌، «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو»روح الله حجازی‌، «اشباح» داریوش مهرجویی،«شیار 143» نرگس آبیار،‌«طبقه حساس» کمال تبریزی‌،«برف» مهدی رحمانی، «بیگانه»بهرام توکلی ‌،«فصل فراموشی فریبا» عباس رافعی ،«چ» ابراهیم حاتمی‌کیا، «پنجاه قدم آخر»کیومرث پوراحمد، «کلاشینکف» سعید سهیلی ،«چند متر مکعب عشق» جمشید محمودی،«خط ویژه» مصطفی کیایی، «متروپل» مسعود کیمیایی،«معراجی‌ها» مسعود ده نمکی،«خواب‌زده‌ها» فریدون جیرانی،«میهمان داریم» محمد مهدی عسگرپور،«رد کارپت» رضا عطاران،«امروز» رضا میرکریمی،«زندگی جای دیگریست» منوچهر هادی،«همه چیز برای فروش» امیر ثقفی،«سیزده» هومن سیدی، «فرشته‌ها با هم می‌آیند» حامد محمدی، «پنج ستاره» مهشید افشارزاده،«ملبورن» از نیما جاویدی،«خانوم»تینا پاکروان،«تراژدی» آزیتا موگویی،«خانه‌ای کنار ابرها»سیدجلال دهقانی اشکذری، «بشارت به یک شهروند هزاره سوم» محمدهادی کریمی ،«دربست آزادی» مهرشاد کارخانی.

در این میان به یمن وجود گروه هنر و تجربه آثاری مانند «روایت ناپدید شدن مریم» کاری از محمدرضا لطفی،«ماهی و گربه» کار شهرام مکری، «شش قرن و شش سال» اثر مجتبی میرتهماسب،«شب بیرون» کار کاوه سجادی حسینی،«آفتاب مهتاب زمین» کار علی قوی تن ،«بیداری برای سه روز» مسعود امینی تیرانیدر سینماهایی محدود اکران شدند.

با مرور فیلم‌هایی که از جشنواره‌ی فیلم فجر سال قبل، رنگ پرده را به خود دیدند و تعداد فیلم‌های باقی‌مانده که تعداد قابل توجهی است،این پرسش پیش می‌آید که این فیلم‌ها برای چه مخاطبینی ساخته می‌شوند؟ و چرخه‌ی واقعی تولید و اکران با توجه به هزینه‌های سرسام‌آور ساخت چگونه است؟