به گزارش مشرق، گفتاری از حجت‌الاسلام کاظم صدیقی درباره ارتباط شب قدر و امام مهدی(عج) را در ادامه می‌خوانید؛
پرسش بيشتر مؤمنان آن است كه حقيقت شب قدر چيست؟ و به راستي، در اين شب‌ها چه بخواهيم و چگونه بخواهيم كه برايمان نافع‌تر و نيكوتر باشد؟ براي يافتن پاسخ اين پرسش به پاي سخن استاد صاحب سخن، جناب حجّت‌الاسلام حاج شيخ كاظم صدّيقي مي‌نشينيم. باشد كه توشه‌اي برگيريم:
حقيقت شب قدر را هيچ كس جز خدا نمي‌شناسد، اين جزء اسرار الهي است و خدايي كه براي بندگانش شب قدر را مقدّر كرده، خودش براي شب قدر چند امتياز قرار داده است: اوّل اينكه، شب قدر، ظرف نزول قرآن است؛ «إنّا أنزلناه في ليلة القدر». دوم اينكه، شب تقدير است. تقدير آحاد بشر در اين شب رقم مي‌خورد. سوم آنكه، شب قدر، ملكوتي دارد و اگر كسي آن را درك كند مي‌تواند يك شبه به اندازة يك عمر براي خودش ذخيره بردارد؛ قرآن از اين فضيلت منحصر به فرد شب قدر چنين تعبير مي‌كند: «ليلة القدر خيرٌ من ألف شهرٍ».
فضيلت چهارم آنكه، شب قدر، نزول تمامي ملائكه به محضر حضرت صاحب‌العصر و الزّمان(ع) است؛ يعني شبي است كه وجود مقدّس امام عصر(ع) تمام موجودات را تحت اشراف مخصوص قرار مي‌دهند، و بر همين اساس است كه در شب قدر، امكانِ بخشيده شدن براي همگان فراهم مي‌شود و اگر كسي در اين شب بخشيده نشود مشخّص مي‌شود كه ديگر قابليّتي براي آمرزش در وجودش موجود نيست. حال، اگر كسي شب قدر را درك نكرد و جاماند، ديگر برايش زمينة آمرزش نيست مگر اينكه در «عرفات» باز دامن حضرت حجّت(ع) را بگيرد.
بنابراين شب قدر شبي است كه انسان بايد گذشتة خويش را در آن شب ورق بزند و به عنوان يك مریضي كه دردهاي خود را شناخته است، اين دردها را به طبيب خودش ـ امام زمان(ع) ـ عرضه كند و با نظر ولایي حضرت، تمام گناهان سابقش را از دريچة وساطت حضرت، جهت استغفار نزد خداوند ببرد تا بخشيده شود. ضمناً براي حدّاقل يك سال آينده‌اش هم، تصميم جدّي بگيرد.
بديهي است كه آن «قدر»، قلم تقدير وجود مقدّس امام عصر(ع) است. خداوند از طريق وجود مقدّس امام زمان(ع) سرنوشت را مي‌نويسد. قلم، امام زمان(ع) است، عرش، امام زمان(ع) است، كرسي، امام زمان(ع) است و نزول ملائكه هم آن شب، نزد امام زمان(ع) است. بنابراين گذشته را امام زمان(ع) نمره مي‌دهد، آينده را هم امام زمان(ع) مي‌نويسد.
تمام امور به دست خليفة مطلق خدا انجام مي‌شود و هنر، هنر كسي است كه آن شب بيشترين توجّه و توسّل را به امام زمان(ع) و بر حسب روايات به باطن شب قدر كه حضرت زهرا(س) است، ابراز نمايد. اين را هم بايد دانست كه امام زمان(ع) هم نسبت به مادر گرامي‌شان يك حساسيّت خاصّي دارند. اگر كسي در اين شب از حضرت زهرا(س) حواله بياورد [و متوسّل به آن حضرت(س) شود] قطعاً امام زمان(ع) امضا خواهد كرد.
در اين شب عظيم، انسان بايد آن قدر خود را براي امام زمان(ع) شيرين كند تا حضرت او را بپسندند و سعادت يك سال را براي او بنويسند. إن‌شاءالله.
منبع: راسخون
پرسش بيشتر مؤمنان آن است كه حقيقت شب قدر چيست؟ و به راستي، در اين شب‌ها چه بخواهيم و چگونه بخواهيم كه برايمان نافع‌تر و نيكوتر باشد؟ براي يافتن پاسخ اين پرسش به پاي سخن استاد صاحب سخن، جناب حجّت‌الاسلام حاج شيخ كاظم صدّيقي مي‌نشينيم. باشد كه توشه‌اي برگيريم:
حقيقت شب قدر را هيچ كس جز خدا نمي‌شناسد، اين جزء اسرار الهي است و خدايي كه براي بندگانش شب قدر را مقدّر كرده، خودش براي شب قدر چند امتياز قرار داده است: اوّل اينكه، شب قدر، ظرف نزول قرآن است؛ «إنّا أنزلناه في ليلة القدر». دوم اينكه، شب تقدير است. تقدير آحاد بشر در اين شب رقم مي‌خورد. سوم آنكه، شب قدر، ملكوتي دارد و اگر كسي آن را درك كند مي‌تواند يك شبه به اندازة يك عمر براي خودش ذخيره بردارد؛ قرآن از اين فضيلت منحصر به فرد شب قدر چنين تعبير مي‌كند: «ليلة القدر خيرٌ من ألف شهرٍ».
فضيلت چهارم آنكه، شب قدر، نزول تمامي ملائكه به محضر حضرت صاحب‌العصر و الزّمان(ع) است؛ يعني شبي است كه وجود مقدّس امام عصر(ع) تمام موجودات را تحت اشراف مخصوص قرار مي‌دهند، و بر همين اساس است كه در شب قدر، امكانِ بخشيده شدن براي همگان فراهم مي‌شود و اگر كسي در اين شب بخشيده نشود مشخّص مي‌شود كه ديگر قابليّتي براي آمرزش در وجودش موجود نيست. حال، اگر كسي شب قدر را درك نكرد و جاماند، ديگر برايش زمينة آمرزش نيست مگر اينكه در «عرفات» باز دامن حضرت حجّت(ع) را بگيرد.
بنابراين شب قدر شبي است كه انسان بايد گذشتة خويش را در آن شب ورق بزند و به عنوان يك مریضي كه دردهاي خود را شناخته است، اين دردها را به طبيب خودش ـ امام زمان(ع) ـ عرضه كند و با نظر ولایي حضرت، تمام گناهان سابقش را از دريچة وساطت حضرت، جهت استغفار نزد خداوند ببرد تا بخشيده شود. ضمناً براي حدّاقل يك سال آينده‌اش هم، تصميم جدّي بگيرد.
بديهي است كه آن «قدر»، قلم تقدير وجود مقدّس امام عصر(ع) است. خداوند از طريق وجود مقدّس امام زمان(ع) سرنوشت را مي‌نويسد. قلم، امام زمان(ع) است، عرش، امام زمان(ع) است، كرسي، امام زمان(ع) است و نزول ملائكه هم آن شب، نزد امام زمان(ع) است. بنابراين گذشته را امام زمان(ع) نمره مي‌دهد، آينده را هم امام زمان(ع) مي‌نويسد.
تمام امور به دست خليفة مطلق خدا انجام مي‌شود و هنر، هنر كسي است كه آن شب بيشترين توجّه و توسّل را به امام زمان(ع) و بر حسب روايات به باطن شب قدر كه حضرت زهرا(س) است، ابراز نمايد. اين را هم بايد دانست كه امام زمان(ع) هم نسبت به مادر گرامي‌شان يك حساسيّت خاصّي دارند. اگر كسي در اين شب از حضرت زهرا(س) حواله بياورد [و متوسّل به آن حضرت(س) شود] قطعاً امام زمان(ع) امضا خواهد كرد.
در اين شب عظيم، انسان بايد آن قدر خود را براي امام زمان(ع) شيرين كند تا حضرت او را بپسندند و سعادت يك سال را براي او بنويسند. إن‌شاءالله.
منبع: راسخون
