گروه فرهنگی مشرق - ناصر تقوایی در مراسم تجلیل‌اش با اشاره به اینکه می‌گویند کم کار است و کار نمی‌کند، گفت: این سخنان خیلی به واقعیت نزدیک نیست. هیچ کس در این مملکت مرا ممنوع الکار نکرده است اما در جو فرهنگی کشور ما نمی‌توانی کار خودت را بکنی.
وی که شامگاه 29 خرداد ماه در خانه هنرمندان ایران سخن می‌گفت، ادامه داد: من هیچ وقت به کار فرهنگی به عنوان شغل نگاه نکردم. جامعه تصور دیگری از ما دارد که خودمان آن را به او داده‌ایم. ما دستی دستی خودمان را به جامعه بدهکار کرده‌ایم و وقتی نتوانیم به این بدهکاری پاسخ مناسبی بدهیم، عدم توفیق شروع می‌شود.
این کارگردان افزود: وقتی موفق نمی‌شوی که به نوعی کار خودت را انجام بدهی، ناگهان سررشته از دستت خارج می‌شود شاید نقاش‌ها که تنهایی کار می‌کنند خیلی خوششان باشند آنها اگر اثر هنری‌شان هم در اینجا به نمایش در نیاید بالاخره در جایی در دنیا مخاطب خودش را دارد، اما سینما اینگونه نیست. سینما و فیلم برای همه مردم است.
تقوایی در ادامه سخنانش با اشاره به تدریس فیلمنامه‌نویسی به جوانان در سال‌های گذشته گفت: من مطلقا آدم کم کاری نیستم هفته‌ای سه، چهار روز تدریس سینما به جوانان را دارم که امیدوارم همه‌شان به نوعی در سینما جا باز کنند. تدریس کار سهل و ساده‌ای نیست.
وی ادامه داد: من با این بچه‌ها فیلمنامه نویسی کار می‌کنم و به آنها یاد می‌دهم که داستان، ادبیات است و فیلمنامه ، فیلمنامه. به آنها یاد می‌دهم که داستان ابتدا باید به فیلمنامه تبدیل شده و سپس جلوی دوربین برود و در واقع این حلقه مفقوده را با آنها کار می‌کنم. واقعیت این است که هنوز هستند کسانی که به دلیل علاقه‌مندی به سینما خودشان داستان را می‌نویسند، آن را به فیلمنامه تبدیل می‌کنند و بعد هم می‌سازندش. مانند من ، کیمیایی، مهرجویی یا علی حاتمی. اما واقعیت این است که هر کدام از این کارها یک فعالیت تخصصی مجزا در دنیا است.
کارگردان «ناخداخورشید» با تاکید بر اینکه پرکارتر از گذشته است، گفت: من تاکنون 15 مستند ،4 فیلم کوتاه، 7 فیلم بلند و یک سریال 16 ساعته دارم. مگر عمر آدم چقدر است؟ البته اگر شاید تنها به تعداد فیلم‌های سینمایی‌ام نگاه کنید به نظر برسد که کم‌کار هستم اما معتقدم الان پیشرفته‌ترین کار مستندسازی است.
وی سپس با ابراز تاسف از اینکه نتوانست طرح ساخت مستندی درباره ایران را با پیگیری 10 ساله‌اش در فارابی تصویب کند، گفت: حدود 10 سال با بچه‌های فاربی سروکله می‌زدم که از هر استان ایران مستندی تهیه شود.آن موقع ایران فقط 20 استان داشت و اگر می‌توانستیم 20 مستند خوب الان تهیه کنیم، آن مجموعه برای کسانی که ایران را نمی‌شناسند چقدر مفید بود و می‌توانست تیراژ خوبی هم داشته باشد اما 10 سال موفق به تصویب آن نشدم. حتی ناشرانی را هم برای آن پیدا کرده بودم اما طرح تصویب نشد.
وی که شامگاه 29 خرداد ماه در خانه هنرمندان ایران سخن می‌گفت، ادامه داد: من هیچ وقت به کار فرهنگی به عنوان شغل نگاه نکردم. جامعه تصور دیگری از ما دارد که خودمان آن را به او داده‌ایم. ما دستی دستی خودمان را به جامعه بدهکار کرده‌ایم و وقتی نتوانیم به این بدهکاری پاسخ مناسبی بدهیم، عدم توفیق شروع می‌شود.
این کارگردان افزود: وقتی موفق نمی‌شوی که به نوعی کار خودت را انجام بدهی، ناگهان سررشته از دستت خارج می‌شود شاید نقاش‌ها که تنهایی کار می‌کنند خیلی خوششان باشند آنها اگر اثر هنری‌شان هم در اینجا به نمایش در نیاید بالاخره در جایی در دنیا مخاطب خودش را دارد، اما سینما اینگونه نیست. سینما و فیلم برای همه مردم است.
تقوایی در ادامه سخنانش با اشاره به تدریس فیلمنامه‌نویسی به جوانان در سال‌های گذشته گفت: من مطلقا آدم کم کاری نیستم هفته‌ای سه، چهار روز تدریس سینما به جوانان را دارم که امیدوارم همه‌شان به نوعی در سینما جا باز کنند. تدریس کار سهل و ساده‌ای نیست.
وی ادامه داد: من با این بچه‌ها فیلمنامه نویسی کار می‌کنم و به آنها یاد می‌دهم که داستان، ادبیات است و فیلمنامه ، فیلمنامه. به آنها یاد می‌دهم که داستان ابتدا باید به فیلمنامه تبدیل شده و سپس جلوی دوربین برود و در واقع این حلقه مفقوده را با آنها کار می‌کنم. واقعیت این است که هنوز هستند کسانی که به دلیل علاقه‌مندی به سینما خودشان داستان را می‌نویسند، آن را به فیلمنامه تبدیل می‌کنند و بعد هم می‌سازندش. مانند من ، کیمیایی، مهرجویی یا علی حاتمی. اما واقعیت این است که هر کدام از این کارها یک فعالیت تخصصی مجزا در دنیا است.
کارگردان «ناخداخورشید» با تاکید بر اینکه پرکارتر از گذشته است، گفت: من تاکنون 15 مستند ،4 فیلم کوتاه، 7 فیلم بلند و یک سریال 16 ساعته دارم. مگر عمر آدم چقدر است؟ البته اگر شاید تنها به تعداد فیلم‌های سینمایی‌ام نگاه کنید به نظر برسد که کم‌کار هستم اما معتقدم الان پیشرفته‌ترین کار مستندسازی است.
وی سپس با ابراز تاسف از اینکه نتوانست طرح ساخت مستندی درباره ایران را با پیگیری 10 ساله‌اش در فارابی تصویب کند، گفت: حدود 10 سال با بچه‌های فاربی سروکله می‌زدم که از هر استان ایران مستندی تهیه شود.آن موقع ایران فقط 20 استان داشت و اگر می‌توانستیم 20 مستند خوب الان تهیه کنیم، آن مجموعه برای کسانی که ایران را نمی‌شناسند چقدر مفید بود و می‌توانست تیراژ خوبی هم داشته باشد اما 10 سال موفق به تصویب آن نشدم. حتی ناشرانی را هم برای آن پیدا کرده بودم اما طرح تصویب نشد.
