به گزارش مشرق، يکي از زيباترين و نفيس ترين آثار استاد محمود فرشچيان، نگارگر پرآوازه معاصر، تابلوي ضامن آهو است که هم اکنون در موزه فرشچيان سعدآباد نگهداري مي شود. استاد فرشچيان در اين گفت و گوي کوتاه با خبرآنلاين به چند نکته از تصويرگري اين تابلو اشاره کرده است.
چه شد که تصميم گرفتيد تابلوى ضامن آهو و چهره امام رضا (ع) را به تصوير بکشيد؟
قديم وقتى نقاشان مى خواستند صورت معصومين(ع) را تصوير کنند، يا پرده اى بر روى صورت ايشان مى کشيدند يا هاله اى نور پشت سرشان قرار مى دارند. من با چنين تصوير و تصورى تابلو و طرح صورت امام رضا(ع) را - که عاشقانه دوستشان دارم- شروع کردم. مى خواستم اول امام را از پشت سر طراحى کنم، ولى مقتضيات تابلو ايجاد مى کرد که ايشان را از روبه رو تصوير نمايم. وقتى به صورت حضرت رسيدم، نتوانستم آن گونه که مى خواهم طرح را کار کنم.صورت، ساعت ها و روزها دست نخورده ماند، بعد از ظهر يک روز، مثل هميشه که هنگام نقاشى وضو مى گيرم، وضو گرفتم و روبه مشهد ايستادم و زيارت خاصه حضرت را خواندم بعد رفتم سراغ تابلو و قلم را گرفتم و شروع کردم. بدون آن که قلم را بردارم يا طرح را عوض کنم، صورت را ساختم. وقتى هم تمام شد، ديگر تغييرى در آن ايجاد نکردم.
در اين تابلو چه ويژگي ها و ظرافت هايي به کار برده ايد؟
اين اولين بارى است که چهره معصومى وسط هاله نورى قرار دارد که مى توان از پس آن، صورت را نيز تشخيص داد. مشابه هاله نورى که در اطراف صورت حضرت کار شده را نمى توانيد در هيچ اثر مذهبى ديگر پيدا کنيد.
تمام عناصر تشکيل دهنده تابلو ضامن آهو، و تمام خطوط و پرسوناژهاى آن، همه معطوف به وجود امام رضا (ع) هستند و تمام منحنى ها به سوى ايشان ختم مى شوند. پرسوناژ امام (ع) از لحاظ رنگ و فرم هم طورى قرار گرفته که در فراز بوده و باقى عناصر در فرود باشند. در چهره بچه آهوانى که به خدمت حضرت مى آيند، حالتى از خوشحالى و شادمانى توأم با احترام ديده مى شود، که اين احترام به صورت زانو زدن در برابر امام (ع) متجلى است.
هنگام خلق آثاري که مربوط به ائمه (ع) است، آيا عنايتى خاص از سوى آنها دريافت مي کرديد؟
بدون شک. بدون شک. بدون شک. من خودم کارى نمى کنم. هر چه مى بينيد، خدا و لطف خداست. هيچ هنرمندى هنرش جاودانه نمى شود، مگر بر اساس اعتقاد و ايمانش کار کند و به باورهاى الهى اش تکيه بزند.
