به گزارش مشرق به نقل از تسنیم، مراسم بزرگداشت امیرحسین فردی، مدیر سابق دفتر آفرینشهای ادبی حوزه هنری، عصر امرزو 28 خرداد با حضور جمعی از شخصیتهای فرهنگی برگزار شد. در ابتدای این مراسم علیرضا قزوه که بعد از درگذشت امیرحسین فردی از سوی حوزه هنری به عنوان جانشین او انتخاب شده است، با اشاره به مسئولیتش در دفتر آفرینشهای ادبی حوزه هنری گفت: همیشه سوال دشوار برای من این بوده که آیا قادر به پرکردن جای این بزرگمرد هستم یا خیر. صندلی، جانماز، اتاق و فضایی که فردی در آن کار میکند هنوز در جای خود است و همه اینها برای من علامت سؤال است که آیا میتوانم از پس این مسئولیت بربیایم یا خیر.
وی با اشاره به تعهد فردی به خانواده خود به ویژه به مادرش گفت: فردی آدم بزرگی بود که به خاطر مادرش هرگز حاضر نشد به خارج از کشور و یا حتی به سفر حج برود. در ادبیات شاعران زیادی داریم که به مرگ زیاد فکر میکنند؛ مرگاندیشند و مرگآگاه. بالاترین مقام شناخت مرگ، مرگآگاهی است که ما در سالهای اخیر پیوسته این مطلب را در آثار شاعران و یا در گفتههای آنان شاهد هستیم.
مدیر دفتر آفرینشهای ادبی حوزه هنری افزود: سلمان هراتی سال 65 درست دو هفته قبل از مرگش شعری خواند که در آن به مردن خودش اشاره کرده بود. سیدحسن حسینی نیز در شعری گفته بود که جلوی درب بیمارستان شهید میشوم و آخر هم جلوی در بیمارستان به رحمت خدا رفت. فردی هم همانند این بزرگواران یک روز قبل از مرگش به استقبال آن رفت. این مرگآگاهی بالاترین حد زندگی است که فردی به آن دست یافت.
قزوه در ادامه با اشاره به خاطراتی که از فردی در دفتر کیهان بچهها و بازی فوتبالی که در زمین ورزشی آن برگزار میشد، گفت: یک روز که به این بازی رفته بودم فردی به من گفت که خودت را گرم کن و به زمین بیا؛ اما من این کار را نکردم و به محض وارد شدن به زمین افتادم و مدتی بیهوش شدم؛ اما حالا امیدوارم که دیگر زمین نخورم و راه ایشان را ادامه دهم. امیدوارم که آن دغدغههایی که آن بزرگمرد داشت ما هم در زندگی خود داشته باشیم. بعضی وقتها این دغدغهها انسان را از دیگران جلو میاندازد. امیرحسین فردی نیز 60 سال برای این دغدغهها دوید و دغدیده رسیدن داشت و در نهایت نیز رسید.
در ادامه این مراسم آبخضر از دوستان زنده یاد امیرحسین فردی در مسجد جوادالائمه به سخنرانی پرداخت. وی به نحوه آشنایی خود با پدر داستان انقلاب اشاره کرد و گفت: من قریب به 46 سال پیش با امیرخان در زمین فوتبال آشنا شدم هر چند بچه یک محل بودیم، اما ایشان چند سالی از من بزرگتر بودند و ما همدیگر را خوب نمیشناختیم. فردی یک ورزشکار بدون حاشیه در محله ما بود. یکی از روزهایی که مسابقات جوانان محله برگزار شده بود من در زمین به شدت آسیب دیدم، دوستان من، مرا رها کردند و به بازی ادامه دادند، اما فردی به سراغم آمد و این فتح بابی برای ورود من به جمع بازیکنان فوتبال مسجد جوادالائمه(ع) بود.
وی به یکی از ویژگیهای اخلاقی فردی که مورد غفلت اشاره کرد و ادامه داد: بعد از رحلت ایشان بارها به ذهنم آمد که چرا امیرخان امیر دلها بود. این برای این بود که قبل از اینکه فردی همه افتخارات را به نام خود ثبت کند یک مسلمان واقعی بود و دغدغه قرآن داشت. همین امر سبب شد که در وهله نخست مسئولیتپذیر باشد. تمامی افتخارات دستاورد این نگاه قرآنی فردی بود.
آبخضر در پایان تاکید کرد: همه واژگان خوبی که بتوان برای یک انسان توصیف کرد در وجود امیرحسین فردی حضور داشت. از همان زمانی که با ایشان آشنا شدم این ویژگیها را در او میدیدم.
علیرضا قزوه در مراسم بزرگداشت امیرحسین فردی گفت: برخی از چهرههای ادبی ما مرگآگاه بودند که از این جمله میتوان به سلمان هراتی، سیدحسن حسینی و فردی اشاره کرد؛ به همین خاطر فردی به بالاترین حد شناخت از زندگی و مرگ رسید.