به گزارش مشرق، رسیدگی به این پرونده از سال ۹۸ و با شکایت زن جوانی به پلیس آغاز شد. وی به مأموران گفت: برای رفتن به خانهام در اتوبان نواب سوار خودروی پژو پارس مشکیرنگی شدم اما راننده بعد از دقایقی تغییر مسیر داد و مرا با تهدید به اطراف حسنآباد قم برد و مورد آزار و اذیت قرار داد.
در حالی که مأموران شناسایی راننده پژو پارس مشکی را در دستور کارشان قرار داده بودند، شکایات مشابه دیگری به پلیس اعلام شد و تعداد شاکیها به ۴ نفر رسید. هر چهار شاکی مدعی بودند راننده که پسر جوانی بود آنها را با تهدید به حسنآباد قم برده و مورد آزار و اذیت قرار داده است.
در ادامه ۴شاکی به پزشکی قانونی معرفی شدند و کارشناسان این سازمان فقط تعرض به یکی از شاکیها را تأیید کردند. پس از آن مأموران با بازبینی دوربینهای مداربسته موفق شدند راننده پژو پارس مشکی را شناسایی و دستگیر کنند. متهم در جریان بازجوییها اتهامش را انکار کرد و مدعی شد در آن مسیر مسافرکشی میکرده و هیچ آزاری هم به کسی نرسانده است.
از آنجا که متهم منکر اتهام خود بود، کارآگاهان او را در میان ۲۹ نفر دیگر قرار دادند و از شاکیها خواستند متهم پرونده خود را شناسایی کنند که هر چهار نفر با قطعیت او را به عنوان عامل آزار و اذیت معرفی کردند.
با تکمیل تحقیقات، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۹ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
اما متهم پیش از برگزاری جلسه دادگاه توانست از تنها زنی که تعرض به او از سوی پزشکی قانونی تأیید شده بود رضایت بگیرد، بنابراین فقط به اتهام آزار و اذیت و آدمربایی پای میز محاکمه ایستاد و قضات بر اساس مدارک و مستندات موجود در پرونده وی را به ۱۶ سال حبس، یک سال تبعید و ۹۹ ضربه شلاق محکوم کردند.
با گذشت ۷ سال از این ماجرا، متهم با ارسال درخواستی به دادگاه خواستار تخفیف در مجازاتش شد و قضات نیز بعد از بررسی مجدد پرونده، درخواست متهم را بر اساس آنکه عملش موجب ناامنی روانی برای ۴ زن شده بود، رد کردند و مستحق تخفیف مجازات ندانستند.
۱۳:۰۸ - ۱۴۰۴/۱۰/۰۱
