به گزارش مشرق، رسانه های رژیم صهیونیستی از آغاز مرحله سوم جنگ علیه غزه با کلید واژه کاهش حمله‌ها و خروج برخی نیروها از این باریکه سخن می گویند. در این گزارش به بررسی این اتفاق خواهیم پرداخت. آیا واقعا صهیونیست ها در حال عقب نشینی اند؟
مرحله اول، حمله‌های بی سابقه
۷ اکتبر چنان صهیونیست ها را گیج و مبهوت کرد که ۳ روز طول کشید تصمیم بگیرند که حمله ای بی‌سابقه با هدف اعلامی آزادی اسرای اسراییلی و سپس نابودی کامل ساختار حماس در نوارغزه را آغاز کنند. حمله‌ای که البته با همراهی نیروهای آمریکایی و اتاق فکر نظامی آن ها انجام شد. این حمله که تا روز بیستم بر حمله‌های هوایی متمرکز بود، به نام مرحله اول لقب گرفت.
در دو هفته اول در ادبیات صهیونیست ها صراحتا از جنگی کوتاه مدت، اشغال دوباره شمال غزه و مجبور کردن مقاومت به آزادی اسرا سخن به میان می آمد.
مرحله دوم و آغاز نبرد زمینی
از روز بیست و دوم ارتش رژیم صهیونیستی وارد مرحله دوم یعنی آغاز حمله‌های زمینی و ورود به نوار غزه شد. حجم حمله های هوایی در هفته های نخست چنان عجیب و بی سابقه بود که تا روز سی ام حدود ۱۰ هزار فلسطینی شهید شدند و حداقل نیمی از غزه آسیب دید. این درحالی است که در جریان جنایت صهیونیست‌ها در جنگ سال ۲۰۱۴ طی ۵۱ روز منجر به شهادت ۲۵۰۰ نفر شده بودند.
با آنکه گمان می شد حمله های هوایی بی سابقه در مرحله اول، پیشروی زمینی را راحت می کند، اما بسیار کندتر و پر هزینه تر از آنچه توقع می رفت برای ارتش صهیونیستی اتفاق افتاد؛ اتفاقی که موج انتقادات را در سراسر رژیم صهیونیستی به دنبال داشت و در نهایت نتانیاهو برای رهایی از این مساله در ۲۴ نوامبر (روز چهل و نهم جنگ) تن به آتش بس در مقابل تبادل اسرا داد. این آتش بس در نهایت ۷ روز به درازا کشید.
با پایان آتش بس و آغاز دوباره نبرد، ارتش رژیم صهیونیستی که از شمال نوارغزه هیچ دستاورد میدانی، نظامی و سیاسی نیافته بود، سراغ جنوب و به ویژه خان یونس رفت. نظر سنجی شبکه ۱۱ اسراییل در هفته گذشته نشان می دهد ۶۴ درصد از صهیونیست ها از عملکرد نخست وزیرشان ناراضی اند و تنها ۳۲ درصد راضی بوده اند.
مجموعه شرایط در نهایت منجر به این اتفاق شد که وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در نودمین روز جنگ به وال استریت ژورنال گفت: «اسراییل انتقال از مرحله نبرد شدید در غزه به مرحله عملیات ویژه را آغاز کرده است»
اما منظور از مرحله سوم چیست؟
منظور از مرحله سوم که از یک هفته قبل تر در رسانه های صهیونیستی فضاسازی و آماده سازی روانی‌اش انجام شده بود، عبارت بود از خروج اندکی از نیروها و تمرکز بر حمله های هدفمند و نقطه ای و همچنین کاهش حمله‌های هوایی. اما بهتر است از مرحله سوم تحت عنوان پایان راهبرد نظامی و سناریوی میدانی یاد کنیم که تل آویو طی آن به دنبال خروج آبرومندانه نیروهای صهیونیستی و شروع ایجاد کمربند امنیتی جدید است. ضمن آنکه اخبار و تصاویر مخابره شده نشان از یک عقب نشینی گسترده در شمال نوارغزه دارند.
روزنامه آمریکایی واشگنتن پست به گفته یک مقام ارشد آمریکا نوشته است: «اسراییل هزاران نیروی خود را در یک عقب‌نشینی بزرگ از شمال نوار غزه خارج کرده است. اسراییل به واشنگتن اطلاع داده که تعداد نیروهایش را کم می‌کند و بمباران هوایی را کاهش خواهد داد.»
«عقب نشینی بزرگ» کلیدواژه دقیق تری برای مرحله سوم است که روزنامه آمریکایی هم از آن استفاده کرده است. صهیونیست ها علیرغم کمک های بی سابقه آمریکایی ها و بایدن از جمله کمک ۱۴ میلیارد دلاری توانسته اند جنگ را تا حدود ۱۰۰ روز ادامه دهند، اما بواسطه عدم دست یابی به اهدافشان ازجمله نابودی حماس و آزادسازی اسرا گزینه دیگری جز کاهش شدت نبرد ندارند.
ژنرال عاموس یادلین رییس سابق موسسه مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونسیتی در مورد مرحله سوم در یادداشتی نوشته است: «این روزها، ارتش اسراییل مرخص کردن نیروهای ذخیره به صورت گسترده و بازگشت به چارچوب های رزمی برای آموزش را به عنوان بخشی از مقدمات مرحله سوم جنگ در غزه آغاز کرده است. از نظر اقتصادی، آزادی بیشتر نیروهای ذخیره به طور چشمگیری هزینه های سنگین جنگ را کاهش می دهد و به اقتصاد و بخش های ضروری مانند فناوری پیشرفته و تجارت اجازه می دهد تا به فعالیت بازگردند و اقتصاد را دوباره انرژی بخشند. مرحله سوم جنگ از نظر نظامی، سیاسی و اقتصادی به نفع اسراییل است. تلاش نظامی جاری در نوار غزه در شرف فرسودگی است و برای جلوگیری از آسیب و کاهش تلفات، انتقال به یک جنگ فرسایشی فعال علیه حماس مورد نیاز است تا فضای تنفسی به اسراییل بدهد.»
آیا جنگ پایان یافته است؟
اما باید توجه داشت که آغاز مرحله سوم به معنای پایان جنگ غزه و طوفان الاقصی نیست. صهیونیست‌ها امید دارند آنچه را که در میدان بدست نیاورده اند با گذر زمان و تشدید شرایط انسانی در غزه اعم از بحران بهداشتی و غذایی، به دست آورند و مقاومت را مجبور به پذیرش خواسته‌های‌شان نمایند.
ضمن آنکه باید توجه داشت اکنون مساله مهم و سرنوشت ساز، آینده غزه است. آنچه صهیونیست ها از آن به عنوان فردای پس از جنگ نام می برند. عاموس یادلین که پیشتر به او اشاره شد در بخش دیگری از یادداشت خود می نویسد: «انتقال به مرحله بعدی نبرد ممکن است به اسراییل اجازه دهد تا در شکل دادن به واقعیت آینده در غزه مشارکت کند. حماس باید بداند که جهان عرب و غرب درحال ساخت جایگزینی برای حاکمیت بر غزه است و قطعا حماس بخشی از این حاکمیت نیست».
به نظر می رسد صهیونیست‌ها فعلا تصمیمی برای پایان جنایت در غزه ندارند و سعی دارند با تشدید تنش منطقه ای در کنار حفظ فشار اجتماعی و بحران انسانی بر روی باریکه غزه، فردای پس از جنگ را به سود خود به پایان ببرند؛ کاری که البته در مرحله سوم جنگ از دو مرحله پیشین سخت تر است.
