به گزارش مشرق به نقل از نويد شاهد، گزيده اي از سخنان گهربار مقام معظم رهبري در خصوص روز عرفه از پايگاه اطلاع رساني فرهنگ ايثار و شهادت (نويد شاهد) تقديم به پيروان راستين سالار شهيدان، حضرت اباعبدالله الحسين مي شود:عرفه روزِ دعا و ذکر و تضرع و ابتهال و راز و نياز است؛ بخصوص شما جوان ها قدر اين روزهاي بزرگ و اين ساعات باارزش را بدانيد. همين رابطه ي با خداست که سينه ها و دل ها را منشرح مي کند؛ راه را براي انسان باز مي کند؛ عزم و اخلاص به انسان مي دهد؛ به کارها برکت مي بخشد؛ توفيق الهي را بر سر انسان سايه گستر مي کند و نتيجه ي آن، پيشرفت در خط اصيل ارزش هاي اسلامي است. اين روزها و اين ساعات باارزش را هرگز از دست ندهيد.(در ديدار عمومي مردم قم؛ 19/ دي ماه 1384)
عجيب اين است که اگرچه از همه ي ائمه عليهم السّلام -تا آن جايي که در ذهنم هست- تقريباً دعاهايي مأثور است و ادعيّه اي به ما رسيده است، اما بيشترين و معروفترين دعاها از سه امام است، که هر سه درگير مبارزات بزرگِ مدّتِ عمر خودشان بودند: يکي اميرالمؤمنين عليه السّلام است که دعاهايي مثل دعاي کميل و دعاهاي ديگر از آن بزرگوار رسيده است، که يک عالَم و غوغايي است. بعد ادعيه ي مربوط به امام حسين عليه السّلام است، که همين دعاي عرفه مظهر آنهاست. اين دعا، واقعاً دعاي عجيبي است. بعد هم امام سجاد عليه السّلام است که فرزند و پيام آور عاشورا و مبارز در مقابل کاخ ستم يزيد است. اين سه امامي که حضورشان در صحنه هاي مبارزات از همه بارزتر است، دعايشان هم از همه بيشتر است؛ درسشان در خلال دعا هم از همه بيشتر است. آن وقت شما همين خصوصيات اخلاقي را در صحيفه ي سجاديّه نگاه کنيد.(در ديدار با پاسداران به مناسبت روز پاسدار؛ 13/ آذرماه 1376)
روز عرفه را قدر بدانيد. در روايتي ديدم که «عرفه و عرفات را بدين خاطر چنين اسمي داده اند که در اين روز و آن مکان، موقعيتي براي اعتراف به گناه در نزد پروردگار پيش مي آيد.» اسلام، اعتراف به گناه را در پيش بندگان، مجاز نمي داند. کسي نبايد گناهي را که انجام داده است بر زبان آورد و پيش کسي به آن اعتراف کند. اما پيش خدا، چرا. بين خودتان و خدا، بين خودمان و خدا، خلوت کنيم و به قصورهايمان، به تقصيرهايمان، به خطاهايمان و به گناهانمان که مايه ي روسياهي ما، مايه ي بسته شدن پر و بال ما و مانع پرواز ماست، اعتراف نماييم و از آنها توبه کنيم. اگر فردي بخواهد اصلاح شود، بايد گناه و عيب خود را بپذيرد و در پيش خود و خدا، به آن عيب و گناه اعتراف کند. کساني که براي خودشان هيچ عيب و خطايي قائل نيستند، هرگز اصلاح نخواهند شد.
...براي اين که انسان از قدرتها نترسد، بايد از خدا بترسد. دلي که از خوف و محبّت خدا و توجّه به پروردگار پر شد، ديگر از هيچ قدرتي واهمه نخواهد داشت. فايده ي دعا اين است. راز بزرگِ موفّقيت امام بزرگوار ما -که مي ديديد مثل کوه، استوار ايستاده بود- همان ايستادگي وي بود که از راه ارتباط با خدا به دست آورده بود. رابطه با خدا، اين فايده را دارد. اين که بنده گاهي روي دعا و تضرّع، بخصوص براي شما جوانان تکيه مي کنم، به خاطر اين است که آينده ي کشور در دست شماست. سرنوشت اين ملت در دست جوانان است و جوانان نبايد در دلهايشان بيم و خوفي از قدرتها و بيگانگان و قلدران داشته باشند و فريفته ي آنها هم نبايد بشوند. اين عدم خوف و بيم و فريفتگي، از راه انس با خدا و دعا و تضرّع و توجّه به دست مي آيد، و روز عرفه که در پيش است، يکي از همين روزهاي دعا و تضرّع و انس با پروردگار است.
...اميدوارم که خداوند به شما مردم مؤمن اين توفيق را بدهد که از روز عرفه براي نزديک شدن دلهايتان به خداي متعال هر چه بيشتر استفاده کنيد و اين روز را قدر بدانيد. عرفه روز بزرگي است. تطهير روح و صفا دادن به نفس، براي يکايک ما در هر جا که هستيم مسأله ي اساسي و مهمي است. اين فرصتها را کوچک نشماريد و اين مسائل را ناچيز ندانيد. در راه حرکت بزرگ ملت ايران و سازندگي و پيروزي بر دشمنان و ايستادگي در مقابل زورگويان و رسيدن به اهداف عاليه ي نظام اسلامي، ارتباط با خدا و توجه و توسل و تضرع به پروردگار نقش دارد. فرصت و وقت آن نيز همين اوقاتي است که معين شده است و مهمترين آنها، يا از جمله مهمترين آنها، روز عرفه است. اميدواريم که خداوند همه ي شما را مشمول رحمت و برکات خود قرار دهد.(در ديدار قشرهاي گوناگون مردم؛ 28/ ارديبهشت ماه 73)
من به جوانها قوياً توصيه ميکنم که به ترجمه ي اين دعاها توجه کنند. اين دعاهاي عرفه و أبي حمزه، پر از معارف است... ببينيد اين معاني را، چشم انسان را باز ميکند؛ اين، يک معرفتي را ايجاد ميکند؛ اين از معارف الهي است؛ کمک الهي، توفيق الهي و عنايت الهي است؛ اينها را در دعاها ميتوان پيدا کرد. بنابراين قدر دعا را بدانيد.(خطبه هاي نماز جمعه ؛ 21/ مهرماه 1385)
