به گزارش مشرق، لیگ برتر فوتبال ایران کم بازیکن خارجی و بی‌کیفیت به خود ندیده است؛ خارجی‌هایی که حتی برخی‌هایشان از زدن یک بغل پای ساده هم عاجز هستند اما با کیلوهای اضافی و فیزیکی که به فوتبالیست نمی‌خورد، در ترکیب تیم‎های مختلف لیگ به میدان می‌روند.

اگر چه در بین بازیکنانی که به ایران آمده‌اند، بازیکن خوب و نامدار که سابقه بازی در تیم‌های معتبر اروپایی را داشته است هم دیده می‌شود اما در مجموع کفه ترازو به سمت خارجی‌های بی‌نام‌ونشان که برخی‌هایشان در طول یک فصل دقایق بازی‌شان به ۹۰ دقیقه هم نمی‌رسد سنگین‌تر است.

حکایت پائولو روبروتو دی‎‌کارمو مهاجم برزیلی که ۱۵ سال پیش پیراهن پرسپولیس را پوشید و بعدها مشخص شد در کشورش پرنده‌فروش بوده است هنوز از خاطره‌ها نرفته؛ بازیکنی که از همان استایل راه رفتنش در زمین بازی می‌شد تشخیص داد کیلومترها با یک بازیکن حرفه‌ای فاصله دارد.

با این حال «دی‌کارمو»ها در فوتبال ایران کم نبوده‌اند و در ۲۲ دوره‌ای که از حرفه‌ای شدن فوتبال باشگاهی و راه‌اندازی لیگ برتر می‌گذرد یک لیست طولانی می‌توان از بازیکنان خارجی لیگ ایران را نام برد که حضورشان در تیم‌های ایرانی بیشتر از آنکه جنبه فنی، جنبه دلالی داشته است. به طوری که خیلی از بازیکنان همان تیم سطحی به مراتب بالاتر از هم‌تیمی خارجی‌شان داشته‌اند.

بیشتر بخوانید:

اعلام پردرآمدترین چهره فوتبال ایران؛ ۱۲۷ میلیارد تومان

با این حال نفوذ دلالی در سیستم فوتبال ایران که فصل به فصل گسترده‌تر می‌شود سبب شده تا فوتبالیست‌های بی‌کیفیت خارجی به عنوان پروژه‌های نان و آب‌داری برای سوءاستفاده مالی تبدیل شوند. قرارداد چند برابر ارزش واقعی با این بازیکنان که بخش زیادی از پول به جیب دلالان و برخی مربیان و مدیران باشگاه‌ها می‌رود و بخش کمی از این پول به بازیکن می‌رسد.

علاوه بر تاخیر باشگاه‌ها در پرداخت قسط‌های قرارداد این بازیکنان، حتی در موارد زیادی سبب شد که آنها با شکایت به فیفا، علاوه بر محرومیت باشگاه‌های ایرانی، جرایم و غرامت‌های هنگفتی را دریافت کنند.

فدراسیون فوتبال چند سال گذشته با وضع قوانین مختلف و گذاشتن صافی‌های مختلف مانند بازی در رده‌های ملی و لیگ‌های شناخته شده در صدد جلوگیری از ورود بازیکنان بی‌کیفیت خارجی بود. با این حال این قوانین سفت‌وسخت درعمل به صورت کامل اجرا نشد تا لیگ ایران پر از خارجی‌هایی باشد که بیشتر با هدف دلالی روی نیمکت باشگاه‌های لیگ برتری می‌نشستند.

برای فصل جدید هم فدراسیون فوتبال بار دیگر دست به کار شده و در دستورالعمل ساماندهی آیین‌نامه و قراردادهای بازیکنان و کادرفنی لیگ برتر، قوانین محدودکننده بیشتری را وضع کرده است تا ورود خارجی‌های بی‌کیفیت سخت‌تر شود.

در بخشی از این آیین‌نامه آمده است: «اگر بازیکنی خارجی به غیر از دلایل پزشکی مورد تایید ایفمارک، در کمتر از ۶۰ درصد زمان مسابقات حضور داشته باشد بازیکن غیرموثر است و به این ترتیب هر بازیکن غیرموثر در هر تیم منجر به کسر یک سهمیه بازیکن خارجیِ آن تیم در فصل بعد می‌شود.»

رئیس فدراسیون فوتبال هم یکشنبه این هفته در نشست مسئولان کمیته‌های روابط عمومی و فرهنگی سازمان لیگ، حراست فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ، به باشگاه‌ها برای جذب بازیکن خارجی بی‌کیفیت هشدار داد و گفت: «ما بازیکنان خارجی داشته‌ایم که عملکرد آنها مورد نقد هواداران بوده و این بازیکن در یک بازی بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه بازی کرده و مبلغ قابل توجهی را دریافت کرده است. مشخص است وقتی شما یک بازیکن خارجی را جذب می‌کنید، او باید از بازیکنان داخلی ما بهتر باشد. قانون جدید که می‌گوید بازیکن خارجی باید ۶۰ درصد بازی‌ها را در زمین باشد به این دلیل است که بازیکن بازی کند و در غیر این صورت باشگاه‌ها نمی‌توانند از بازیکن خارجی در سال بعد استفاده کنند.»

حال با توجه قوانین جدید فدراسیون فوتبال باید منتظر ماند و دید که آیا دست دلالان برای ورود خارجی‌های بی‌کیفیت به لیگ ایران بسته می‌شود یا مانند فصل‌های پیش، فوتبال ایران بهترین جا برای دلالان باقی خواهد ماند. شروع فصل جدید به این سوال می‎تواند پاسخ بدهد.