به گزارش مشرق، مرتضی نیازی، در خصوص اقداماتی که ستاد اجرایی فرمان امام (ره) برای اشتغال‌زایی کولبران انجام می‌دهد، گفت: ما برای اشتغالزایی کولبران سال گذشته حدود ۳ هزار و ۵۰۰ طرح خرد که قابلیت اجرا در مناطق روستایی را داشتند، در ۳ استان کردستان، کرمانشاه و آذربایجان غربی که کولبری بیشتر در آن‌ها دیده می‌شود، را انجام دادیم و امسال به هم دنبال اجرای ۵ هزار طرح خرد همچون ایجاد گلخانه، کشاورزی، مشاغل خدماتی، توسعه گردشگری نظیر استفاده از جاذبه‌های کوه اورامان و صنایع دستی هستیم که تمام اعضای خانواده می‌توانند در آن‌ها اشتغال داشته باشند.

بیشتر بخوانید:

جزئیات اعطای تسهیلات به کولبران اعلام شد

وی ضمن اشاره به اینکه همچنین برنامه ما برای امسال این است که از ۱۵۰ کارگاه حمایت کنیم، اظهار کرد: ما قصد داریم از کارگاه‌هایی که با حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان می‌توان آن‌ها را راه اندازی کرد، حمایت کنیم و برای مثال کارگاه‌های صنایع چوبی به لیل زیاد بودن چوب در آن مناطق و از آنجایی که استان‌های غربی کشور مهد عسل هستند، کارگاه تولید کندوی عسل که با راه اندازی هر کدام از آن‌ها ۵ تا ۶ صاحب شغل می‌شوند، را مورد حمایت قرار می‌دهیم و به علاو حمایت از ۲۰ بنگاه بزرگ در این  استان‌ها که با مشاغل خرد در ارتباط هستند و سبب قوام این مشاغل می‌شوند را در برنامه داریم. ‎

معاون توسعه اشتغال اجتماع محور ستاد اجرایی فرمان امام (ره) در در پاسخ به این سوال در آمد کولبران چه قدر است و مقدار درآمد مشاغلی که ستاد اجرایی فرمان امام (ره) در طرح‌های استغالزایی خود برای آن‌ها در نظر گرفته است، بیشتر از درآمد فعلی آن‌ها است یا کمتر؟، توضیح داد: درآمد کولبری اسما بالا است و برای مثال ممکن است یک کولبر طی یکبار انجام این کار مبلغی مناسبی را دریافت کند و بر حسب محاسبات ما اگر فردی ۲ روز یکبار کولبری کند، درآمد قابل توجهی به دست آورد و این در حالی است که این کار به دلیل آسیب‌هایی که به سلامت افراد وارد می‌کند و همچنین به دلیل خستگی فراوان که به همراه دارد و گاهی ممکن زمان رفت و برگشت آن‌ها به ۱۰ ساعت هم برسد، عملا و رسما درآمد قابل توجهی ندارد و همچنین از آنجایی که این کار از شانیت مناسبی برخوردار نیست، این افراد چندان به دنبال درآمد اسمی آن نیستند.

وی ضمن اشاره به اینکه ما سعی می‌کنیم که درآمد معقولی که بتوانند زندگیشان را با آن تامین کنند و همچنین شغلی با جایگاه اجتماعی مناسب برای آن‌ها فراهم کنیم، افزود: تلاش ما این است که برای کولبران شغلی ایجاد کنیم که درآمد حداقلی ۴ میلیون تومانی را داشته باشد، البته ممکن است عده‌ای از آن‌ها از راه کولبری درآمدی بیشتر و یا کمتر از این مبلغ را داشته باشند، اما بسیاری از آن‌ها به دنبال این هستند که شغلی شریفی داشته باشند و از مخاطرات کولبری دور باشند و به همین دلیل مشاغلی را که ما ایجاد می‌کنیم را به کولبری ترجیج می‌دهند چرا که ممکن است کولبری مشکلاتی را برای سلامتی افراد به وجود آورد و کولبر مجبور شود همه درآمد خود را صرف درمان کند.