به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، محمدقاصد اشرفي، در پاسخ به اين پرسش كه وضعيت فعلي سالن‌هاي سينما را چگونه ارزيابي مي‌كند؟؛ اظهار كرد: طبيعتا يكي از موثرترين دلايل ارتباط خانواده‌ها با سينما، فيلم‌هاي خوب است. اگر سينماگران و مسئولين فرهنگي نتوانند خوراك مناسب شامل فيلم خوب و سوژه مناسب را براي خانواده‌ها فراهم كنند با سرنوشتي كه اكنون مي‌بينيد مواجه خواهيم شد.

وي ادامه داد: معتقدم دليل فروش نداشتن سالن‌هاي سينما در حال حاضر، اين است كه فيلم خوبي نداريم. اگر بنشينيم و با دقت فيلم‌ها را مشاهده كنيم خودمان متوجه مي‌شويم كه چرا مخاطب راضي نمي‌شود به سينما بيايد. طبيعتا مخاطب وقتي مي‌بيند از سالن سينما راضي خارج نمي‌شود ترجيح مي‌دهد در اين وضعيت اقتصادي، ترافيك سنگين شهري و ... زمان خود را تلف نكند.

اشرفي در توضيح بيشتر درباره سخنانش، به فيلم سينمايي «نارنجي‌پوش» داريوش مهرجويي اشاره و اظهار كرد: استاد مهرجويي در سينما احترام خاصي دارند و مي‌بينيم كه فيلم آخرشان، فيلم بسيار خوب و آموزشي است كه مي‌توانست قشر عظيمي از دانش‌آموزان و دانشجويان را جذب كند اما متاسفانه بدليل عدم برنامه‌ريزي مناسب، اين فيلم صرفا براي خانواده‌ها به نمايش درآمد و طبيعتا همه را راضي نكرد. معتقدم اگر طي برنامه‌ريزي درستي مثلا با آموزش و پرورش توافق مي‌شد و دانش‌آموزان مي‌توانستند اين اثر آموزشي بسيار مهم را مشاهده كنند، بسيار بهتر بود.

رييس هيات مديره انجمن سينماداران در ادامه سخنانش، وضعيت نابسامان فعلي سينماها را باعث رونق گرفتن كار شبكه‌هاي ماهواره‌اي دانست و عنوان كرد: در حال حاضر فيلم‌هاي ضعيف سينمايي ما باعث شده است كه شبكه‌هاي ماهواره‌اي گسترش يابند و بتوانند با برنامه‌ريزي‌شان امنيت و ريشه مذهبي خانواده‌هاي ايراني را هدف قرار دهند. در مقابل اين مشكل كه در سال‌هاي آينده خود را بيشتر نشان خواهد داد، سينماگران هم بايد برنامه‌ريزي درستي داشته باشند و علاوه بر اتاق فكر، اتاق فيلتر هم داشته باشند تا برنامه‌ريزي شبكه‌هاي ماهواره‌اي براي خانواده‌ها را دقيقا رصد كرده و براي مقابله با آن فكري كنند.

او در عين حال خاطرنشان كرد: نبايد وضعيت اين گونه باشد كه هر فيلمنامه‌اي ارائه شد، مجوز ساخت بگيرد، اگر چه مسئولان ما بسيار دلسوز هستند اما بايد در روند كارها كمي بازنگري كنند. به نظرم زمان آن فرا رسيده است كه مسئولين بتوانند با برنامه‌ريزي دقيق نياز جامعه را رصد كرده و مخاطبين سينما را نيازسنجي كنند.

سينماداران نمي‌دانند تكليف‌شان چيست!

اين سينمادار در بخش ديگري از سخنانش به وضعيت بسيار نامناسب فروش در سينماهاي كشور اشاره كرد و گفت: اكنون با اين وضعيتي كه سينماي ايران دارد ما سينماداران نمي‌دانيم چه كار كنيم. معتقدم كه اينگونه سينماها به تدريج از بين خواهند رفت. مسئولين بايد به اين موضوع توجه كنند كه سينما صرفا يك سرگرمي نيست و مي‌تواند بر روي فرهنگ جامعه اثرگذاري بسيار زيادي داشته باشد اما با اين وضعيت نه جنبه سرگرمي آن مورد توجه قرار مي‌گيرد و نه جنبه فرهنگي‌اش.

اشرفي در پاسخ به اين سوال كه «آيا وضعيت فعلي سينماها به اطلاع مسئولين ذيربط رسيده است؟» بيان كرد: سه‌شنبه هفته گذشته هيات مديره انجمن سينماداران، جلسه‌اي داشت كه طي آن اطلاعات رسيده از سينماهاي شهرستان و تهران را بررسي كرد. در اين جلسه قرار شد انجمن، وضعيت حال حاضر و پيش روي سالن‌هاي سينما را در نامه‌اي به اطلاع وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي، ‌رييس سازمان سينمايي و برخي ديگر از مسئولين ذيربط برساند و كسب تكليف كند.

هزينه‌‌هاي كمر شكن مشكل بزرگ سينماداران

رييس هيات مديره انجمن سينماداران با اشاره به اينكه اكنون مشكل بزرگ ما، هزينه‌هاي سرسام‌آور سينماهاست، اظهار كرد: پس از آنكه يارانه حامل‌هاي انرژي برداشته شد، در مقاطع مختلف قرار بود براي سينماها كه مراكزي فرهنگي هستند فكري شود اما متاسفانه اين اتفاق نيفتاد و اكنون سينماها فروش بسيار اندك خود را هم براي هزينه‌ها به دولت و شهرداري پرداخت مي‌كنند. ما به عنوان مثال از آقاي دكتر قاليباف (و مسئولان نهاد‌هاي ديگر) مي‌خواهيم هزينه‌هايي كه به سينما اضافه كرد‌ه‌اند را حذف كنند؛ چرا كه اگر به اين موضوع رسيدگي نشود بسياري از سينماها تعطيل خواهند شد.

وي با بيان اينكه به دليل هزينه‌هاي بسيار زياد اكنون دو سالن سينما در لرستان تعطيل شده‌ است، عنوان كرد: يكي از نكاتي كه در اين مدت من به آن فكر مي‌كنم اين است كه چگونه برخي از سينماگران مي‌گويند ما كمبود سالن داريم. با اين وضع ريزش مخاطب ما حتي نمي‌توانيم صندلي‌هاي فعلي سينماي‌مان كه به گفته دوستان اندك است را هم پر كنيم، چه برسد به آنكه بخواهيم چند هزار صندلي هم به آن اضافه كنيم!

سينماداري با طلافروشي و بزازي متفاوت است!

اشرفي در ادامه سخنانش با انتقاد از اينكه گاهي براي مشكلات سينما تصميمات كارشناسي گرفته نمي‌شود، تصريح كرد: سينماداري با طلافروشي و بزازي متفاوت است. ما نمي‌توانيم مشكلات‌مان را مانند صنف‌هاي ديگر عريان كرده و به همه نشان دهيم؛ چرا كه نمي‌خواهيم براي جامعه سينمايي ايجاد ناامني كنيم، اما از سويي ديگر سعي مي‌كنيم پشت پرده مشكلات را به اطلاع مسئولين برسانيم.

وي ادامه داد: يكي از مشكلات ما اين است كه متاسفانه درباره سينما تصميمات كارشناسي گرفته نمي‌شود. به عنوان مثال در چند سال گذشته سينما بعد تجاري خود را از دست داده و شكلي فرهنگي گرفته است، در صورتي كه وجه تجاري سينما مي‌توانست باعث تقويت وجه فرهنگي آن هم بشود؛ اما عده‌اي دوست داشتند به بهانه تقويت وجه فرهنگي، وجه تجاري را از بين ببرند و امروز ما به اين وضعيت رسيده‌ايم كه در پرداخت بخشي از هزينه‌ها تجاري هستيم و در بخش ديگر فرهنگي!

اين سينمادار با طرح پرسشي مبني بر اينكه در شرايط پيش رو چه كاري از دست مديران سينما برمي‌آيد، گفت: در حال حاضر تهيه‌كنندگان و كارگردانان به دليل ترس از اينكه سرمايه‌گذاري‌شان با مشكل مواجه شود مي‌توانند فيلم نسازند اما سينمادار چه راه حلي پيش رو دارد؟ ما چگونه بايد از سرمايه‌مان محافظت كنيم؟

محمد قاصد اشرفي در پايان سخنانش با بيان اينكه «از همه نهادهاي ذيربط درخواست مي‌كنيم كه در كنار وزارت ارشاد براي مشكل فعلي سالن هاي سينما راه حلي پيدا كنند»؛ تصريح كرد: مشكلاتي كه براي سينماي ايران به وجود آمده است نمي‌تواند تنها با بودجه‌اي كه وزارت ارشاد در اختيار دارد حل شود. معتقديم استانداري‌ها، شهرداري‌ها و ارگان‌هايي كه در بسترسازي فرهنگي نقش دارند بايد در كنار وزارت ارشاد در جهت رفع مشكل فعلي سينماي ايران همكاري كنند.