به گزارش مشرق، "نمایندگان مجلس عموماً در ماه‌های آخر نمایندگی‌شان به فکر مردم می‌افتند این در حالی است که آنها ماهی بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان حقوق می‌گیرند." این جمله را مجتبی بیگدلی، رئیس انجمن انبوه‌سازان گفته و از تعلل مجلسی‌ها طی سال‌های مسئولیت شکایت کرده است.
گرچه شاید این ادعا که نمایندگان تنها در ماه‌های اخر به فکر مشکلات مردم می‌افتند درخصوص همه صدق نکند اما واقعیت این است که هرچه به زمان برگزاری انتخابات یازدهمین دوره مجلس نزدیک می شویم، بر حجم ادعاهای با رنگ و بو و ژست مردمی برخی دیگر از مجلس‌نشینان افزوده می‌شود.
کافیست مصاحبه‌ها و جلسات انتخاباتی که برخی از این افراد طی ماه‌های آینده برگزار می‌کنند را بررسی کنید تا از این دست رفتارهای عموما پوپولیستی را که هدفش نه حل مشکل و رفع دغدغه مردم و تولیدکنندگان که تنها و تنها جمع کردن رای است را ببینید.
رفتارهایی از این جنس که کاندیداها به زمین و زمان بد و بیراه می‌گویند و از همه انتقاد می‌کنند و خود را که منطقا باید در جایگاه پاسخگویی قرار داشته باشند به موقعیت مطالبه‌گر می‌رسانند و بی توجه به مسئولیت چندساله خود در حل مشکلات، صرفا به انتقاد از مجموعه های دیگر می‌پردازند.
یکی از عرصه های مهم و پرطرفدار در این زمینه که احتمالا سهم مهمی در رفتارهای عوام فریبانه برخی نمایندگان فعلی داشته باشد، انتقاد از وضعیت فعلی صنعت خودروسازی و قیمت محصولات و تولیدات این حوزه است که به یکی از انتقادات مردم تبدیل شده.
گرچه انتقادات به حق و درستی نسبت به عملکرد خودروسازان وجود دارد که باید در جای خود بررسی و عوامل و موانع پیشرفت این صنعت را واکاوی کرد اما مسئله مهم در نحوه مواجهه برخی با این مشکلات است. به بیان دیگر باید دید هدف یک نماینده مجلس یا کاندیدای انتخابات از بیان مشکلات این حوزه کمک به حل آن معضل است یا فریب افکار عمومی برای کسب رای و تکیه مجدد بر کرسی نمایندگی؟
برای پاسخ دقیق به این سوال کافیست مرور کنید رفتارها و سخنان و مواضع گذشته برخی از این نمایندگان را چه در خصوص این مسئله و چه مسایل دیگر. نماینده‌ای که در مدت حضور چندساله در مجلس اقدام و گام مثبت و موثری برای حل مشکلات صنعت کشور بخصوص در حوزه انتخابیه خود نداشته بلاشک نمیتواند در صورت کسب مجدد کرسی نمایندگی نیز اقدام خاصی انجام دهد.
از سوی دیگر پنهان نیست که درخواست‌ها و اعمال نفوذهای برخی از همین دست نمایندگان که از قضا ممکن است طی هفته های پیش رو، ژست دغدغه‌های مردمی نیز به خود بگیرند، تبدیل به یکی از مشکلات این صنعت و شرکت‌های خودروساز شده است که برای نمونه در این خصوص می‌شود به درخواست‌های واگذاری خودرو به افراد خاص و با شرایط ویژه و همچنین معرفی برای اشتغال و ... اشاره کرد.
لذا به نظر می‌رسد برای فرار از این دام "رای جمع کن" انتخاباتی لازم باشد مردم از نمایندگان خود در خصوص عملکرد و نتیجه کارشان در حوزه‌هایی که منتقد هستند سوال بپرسند. همچنین از اقداماتشان در دیگر حوزه‌هایی که برای مردم و کشور مهم است هم مورد پرسش قرار گیرند.
شکی نیست که اگر بخواهیم مهم‌ترین مشکلات مردم در حال حاضر را بررسی نماییم مسئله اول گرانی کالاهاست و در مرحله بعد بیکاری و تامین نیازهای اصلی و اساسی نظیر مسکن، اجاره خانه و ... قرار دارند. همین مسئله نیز می‌تواند محکی باشد برای سنجش ادعاهای کاندیداها که آیا یک نماینده مجلس حامی دولت در این مدتی که مردم زیر بار فشار تورم قرار داشتند اقدامی یا سخنی یا راهکاری برای بهبود اوضاع داشت و یا سکوت را بر سخن ترجیح داد و بی توجه به مشکلات کشور درگیر اقدامات جناحی و سیاسی خود بود؟
یا بررسی شود آیا نمایندگانی که هر ماه مبالغ نجومی از وزارت نفت حقوق گرفته و به نوعی کارمند وزیر بشمار می‌روند نسبت به اتفاقات و معایب این وزارتخانه سخنی گفته‌اند یا از ترس به خطر افتادن منافعشان، منافع ملی را قربانی کردند؟
یا در نمونه دیگر و موضوع مسکن که هم اکنون برای مردم مهم و حیاتی است، نوک پیکان اصلی انتقادات به سمت نمایندگان فعلی مجلس است که چرا به آخوندی وزیر سابق راه و شهرسازی فشار نیاوردند که نسبت به تامین نیاز مردم اقدام کند و عملا با وی همراهی کردند تا وضع مسکن مردم به این روز بیفتد؟
همانطور که مشخص است، در صورتی که نمایندگان در معرض سوالات و پرسشهای اصلی مردم قرار گیرند، راه فرار رو به جلو و انجام عملیات‌های روانی و پوپولیستی برای جمع آوری رای بسته می‌شود که این مسئله می‌تواند کمک زیادی به انتخاب صحیح پارلمان نشینان کند.
۱۸:۲۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۲۲
