سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** بازی کثیف اصلاح طلبان برای تبرئه نجفی!

روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «گزارش غم انگیز یک قتل» نوشت: «به نظر می‌رسد " محمد علی نجفی" حرف‌های ناگفته بسیاری داشته باشد. این ظن از آنجا قوت گرفته است که او هیچگاه دلایل اصلی استعفای خود را تشریح نکرد. از سوی دیگر اگر حرف خبرنگار انصاف نیوز درست باشد و همسر دوم او قصد داشته حرف‌هایی بزند، باید پرسید چه حرف‌هایی قرار بود به رسانه‌ها گفته شود. در این میان شنیده شد که دست نوشته‌ای از "محمد علی نجفی" در خانه دختر خوانده‌اش به دست آمده که گویا او قصد خودکشی داشته و عمده دلایل خود برای ارتکاب این جنایت را تشریح کرده بوده است. البته "اعتماد" هنوز منبع موثقی برای تأیید این شنیده نیافته است…یکی از خبرنگاران در توئیتر خود مدعی شد نجفی از سوی همسر دومش به شدت تحت فشار بوده که رازهایی از او را برملا خواهد کرد و این گرفتاری به جایی رسیده که با جنایت ختم شده است».

روزنامه شرق نیز در گزارشی با عنوان «سرنوشت تلخ یک تکنوکرات» نوشت: «ورود این زن به زندگی محمدعلی نجفی با هر شکل و دلیلی و به صورت خواسته یا ناخواسته بوده باشد، نتایجی عمومی برای یک جریان داشته است؛ چراکه نجفی به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین نفرات نزدیک به دولت روحانی و جریان اصلاحات شناخته می‌شود و زندگی خصوصی او نمی‌تواند دور از جایگاه سیاسی‌اش باشد».

همچنین روزنامه ایران در گزارشی با عنوان «تراژدی نجفی» نوشت: «قتل میترا استاد یک تراژدی تمام‌عیار است؛ نه به این دلیل که پایان خونین زندگی "همسر دوم" شهردار اسبق تهران بود؛ نه به این علت که چطور از دانش‌آموخته دانشگاه ام‌آی‌تی، وزیر آموزش و پرورش و علوم و رئیس سازمان برنامه و بودجه و میراث فرهنگی و عضو شورای شهر و شهردار تهران در ۴۰ سال اخیر چنین قتل هولناکی سر زده و نه به این علت که سیاستمداری متین در پیرانه‌سری چنین دل از قدرت کنده و دل به عشق جدید سپرده، استاد شریف دانشگاه نشسته در مدرسه عشق "استاد" جوان، خود را تحویل پلیس آگاهی داده و اقرار به قتل همسر کرده…که هر کدام از این‌ها برای ساخت یک تراژدی کافی است…قتل همسر محمدعلی نجفی اگرچه بسیار تلخ و تکان‌دهنده است اما می‌توانست همانند خبر بسیاری از ده‌ها قتلی که در کشور رخ می‌دهد اطلاع‌رسانی شود و پس از شناسایی و دستگیری قاتل همانند همه مجرمان بازجویی، محاکمه و مجازات شود. اما این‌گونه نشد و اگر تنها یک درصد او قاتل نبود شاید تا پایان عمرش باید پیشانی‌اش با داغ ننگ این اتهام ممهور می‌ماند».

روزنامه آرمان نیز در گزارشی با عنوان «تهران در شوک» نوشت: «با وجود اعتراف محمد علی نجفی به قتل همسر خویش، هنوز زوایای پرابهامی هست که نیاز به رازگشایی دارد».

رفتار قبلیه ای اصلاح طلبان با موضوعات مختلف، روندی مشمئزکننده به خود گرفته است. تاکنون این رفتار قبیله‌ای برای سرپوش گذاشتن بر مفاسد اقتصادی فعالین این جریان سیاسی به کار گرفته می‌شد، اما گویا انجام یک قتل توسط یک اصلاح طلب که سابقه وزارت در دولت اصلاحات و شهرداری تهران در دوره فعالیت شورای شهر اصلاح طلب و ریاست سازمان میراث فرهنگی در دولت روحانی را نیز داشته است، نیز شامل قوانین قبیله‌ای در اصلاح طلبان است.

«محمد علی نجفی» شهردار اسبق تهران، همسر خود را به قتل رسانده است اما از همان ابتدای انتشار خبر مذکور، طیف اصلاح طلب بازی کثیف خود را برای تبرئه نجفی کلید زد.

نجفی، از جمله مدیران تکنوکرات در جریان اصلاح طلب است که حتی گزینه این طیف برای ریاست جمهوری در سال ۹۲ نیز بود. یکی از فعالین رسانه‌ای در توضیح جنایت به وقع پیوسته توسط نجفی نوشته بود: «…اینجا نگرانی از امتزاج ثروت و قدرت در حرکت لغزنده به سمت لذت گرایی است…».

لازم به ذکر است که طیف اصلاح طلب که همیشه به احکام اسلامی حمله کرده و حتی آن را مورد تمسخر قرار می‌دادند، اکنون با استناد به احکام اسلامی به اتهام زنی به مقتول-همسر دوم نجفی- مشغول هستند!

** ابتکار: انتظارها از رئیس جمهور با اختیارات وی سازگاری ندارد!

«معصومه ابتکار» معاون رئیس جمهور در مصاحبه با روزنامه همشهری گفت: «انتظارات، مطالبات و مسئولیت‌های رئیس جمهور با اختیارات سازگاری ندارد».

در روزهای گذشته، «ابراهیم امینی» عضو اصلاح طلب شورای شهر تهران گفته بود: «رئیس‌جمهوری در آستانه انتخابات برنامه‌ای را ارائه می‌کند و مردم هم بر اساس آن برنامه‌ها به او رأی می‌دهند. اولاً برنامه‌های ارائه شده باید واقع‌گرایانه باشد و جنبه شعاری نداشته باشد، چون انتخابات یک قرارداد اجتماعی بین انتخاب شده و انتخاب‌کنندگان است. مردم برای تحقق برنامه‌ها رأی می‌دهند، اگر این فرد و برنامه انتخاب شد هم باید نیروهایی را انتخاب کند که توان اجرا و تحقق برنامه‌ها را داشته باشند و هم باید برنامه‌هایی که ارائه می‌شود در حیطه اختیارات رئیس‌جمهوری و دولت باشد. اگر نیاز به هماهنگی با مراجع دیگری هم هست او باید توان ایجاد این هماهنگی را داشته باشد. در غیر این‌صورت اینکه ما برنامه‌هایی را مطرح کنیم و بر اساس آن‌ها رأی بگیریم و بعد پشت سر خودمان را هم نگاه نکنیم نوعی غش در قرارداد است».

همچنین «علی صوفی» وزیر تعاون دولت اصلاحات چندی پیش گفته بود: «من معتقدم که برخی اشتباهات آقای روحانی قابل جبران نیست. در این شرایط همه معتقدند دولت فشل است و از اختیارات خود استفاده بهینه نمی‌کند. از طرف دیگر مدت‌هاست که شاهد تشکیل نهاد جدیدی تحت عنوان شورای عالی هماهنگی اقتصادی متشکل از سران قوا و به ریاست رئیس‌جمهور با اختیارات بسیار بالا و فراقانونی هستیم. بدین نحو که اگر چیزی را مصلحت دیدند که در قانون وجود نداشته می‌توانند اجرا کنند و بعداً به مجلس مراجعه کرده و آن را قانون کند. آقای رئیس‌جمهور در این حد اختیارات دارد اما اتفاق خاصی نیفتاده است»

روزنامه اصلاح طلب آرمان نیز در روزهای گذشته نوشته بود: «آقای حسن روحانی پیش از انتخاب به‌عنوان رئیس‌جمهور بیش از ۳۰ سال در رده‌های مدیریتی نظام جمهوری اسلامی حضور داشت و مشکلات و کاستی‌های موجود را می‌شناخته، او کسی نبود که تازه وارد سیاست شده باشد و از خلأهای موجود آگاهی نداشته باشد. در نتیجه اگر وعده‌ای داده شده یا اگر قول پیگیری مطالباتی به مردم داده شده، دیگر نمی‌توان گفت، خواستم اما نشد».

** ذوق زدگی اصلاح طلبان از نمایش مضحک ترامپ

روزنامه ابتکار در یادداشتی با عنوان «بخت دوباره دیپلماسی» نوشت: «بخت دیپلماسی دوباره گل کرده است؟ ترامپ از علاقه خود به گفت‌وگو با ایران می‌گوید. نخست‌وزیر ژاپن در تدارک سفر به تهران است. وزیران امورخارجه قطر، عمان و عراق دیپلماسی رفت‌وبرگشت به تهران و واشنگتن را در دستورکار خود قرار داده‌اند. «محمدجواد ظریف» وزیر امورخارجه و معاونش «عباس عراقچی» در سفرهای دوره‌ای خود به چین، هند، روسیه، ژاپن، پاکستان، عراق، قطر، کویت و عمان به گفت‌و گو با مقام‌های این کشورها درباره چگونگی کنترل بحران روبه‌تزاید میان ایران و آمریکا پرداخته‌اند. گفته می‌شود «دونالد ترامپ» هم اصلی‌ترین دستورکار خود را در توکیو به مجاب کردن «شینزو آبه» نخست‌وزیر ژاپن برای سفر به تهران قرار داده است. او در توکیو تاکید کرده که دولتش خواستار جنگ با ایران نیست و تغییر نظام سیاسی در این کشور هدف نیست».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «تهران با مقاومت در برابر سیاست فشار حداکثری واشنگتن، مراقب است گرایش‌های آتش‌افروزانه دولتمردان آمریکایی و متحدان منطقه‌ای آنان، به ورطه‌ای نغلطد که مطلوب جنگ‌طلبان است. بسا در حال حاضر دو دیدگاه به شکل هم‌پوشاننده عمل می‌کنند؛ از یکسو مراقبت در عدم تشدید بحران و از سوی دیگر به عنوان راه‌حل کنترل‌کننده، خواستار حفظ وضع موجود تا ایجاد فرصت‌های تازه در آینده است. به این ترتیب دیپلماسی، کلیدی و اصلی‌ترین ابزار در حال حاضر است؛ اگرچه نمی‌توان با اطمینان گفت که بخت دیپلماسی دوباره گل کرده است».

ترامپ به هیچ عنوان در پی مذاکره برای رسیدن به یک توافق نیست، بلکه هدف اصلی ترامپ در مرحله اول «نمایش مذاکره» و قرارگرفتن مقامات ارشد ایران و آمریکا در یک قاب با هدف القای تسلیم شدن ایران و مرحله دوم نیز مقدمه چینی برای دائمی کردن محدودیت‌های برجامی ایران و تعمیم برجام به حوزه موشکی و منطقه‌ای است.