به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
فرشاد مؤمنی در مؤسسه دین و اقتصاد گفت سیاستهای ارزی دولت کاملاً رانتزاست.
این استاد دانشگاه با رد ادعای مسعود نیلی مبنی بر غیرعمدی بودن نوسانات ارزی گفت: آقای روحانی اخیراً گفتهاند کلید ارز دست خودمان است. پس اینکه تحولات ارزی با ماجرای فنر تشبیه میشود، حرف دقیقی نیست.
بیشتر بخوانید:
مسؤولیتناپذیری دولتیها در حوزه اقتصادی: به ما ربطی ندارد!
وی گفت: شما سیاستهای پولی مالی و تجاری و صنعتی را براساس مسائل توسعه تنظیم کنید و ببینید اثری از نگاه فنری خواهد بود!؟ مؤمنی به نقد مشی مسعود نیلی دستیار اقتصادی دولت پرداخت و گفت: در تمجیدهای غیرمتعارف این جریان از برنامه سوم و به همین ترتیب تمهید نهادی برای توسعه بانک خصوصی هیچ اشارهای به سوء کارکردهای بانک خصوصی نشده است.
این استاد دانشگاه با یادآوری گزارش ۱۳۹۱ مرکز پژوهش مجلس درباره نتایج خصوصیسازی بخش نیرو گفت: مرکز پژوهش مجلس گزارشی درباره خصوصیسازی برق کشور منتشر شد.
گرچه واگذاری نیروگاهها در ایران کاملاً قانونی بود اما با ورود بخش خصوصی به صنعت برق میتواند فاجعهآفرین باشد، خصوصیسازی نیروگاههای کشور، وزارت نیرو ناچار شده، بعد از واگذاری حدود ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیارد ریال برای خرید یک سال برق پرداخت کند در حالی که پیش از واگذاری این رقم بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیارد ریال بوده است.
وی در ادامه گفت: وقتی ما خصوصیسازی را مستقل از ترتیبات نهادی مطرح میکنیم معلوم است ماجرا به چه سمتی میرود.
مؤمنی در پاسخ به این سؤال که واکنش دولت به نامه اقتصاددانان چه بود، گفت: این سؤال را باید از آقای رئیسجمهوری پرسید ظاهراً آقای رئیسجمهور گفتهاند نامه را خواندهاند اما نتوانستند استفاده کنند.
ما برای تشریح نامه آمادگی داریم و از این نامه دفاع میکنیم همانطور که در سطوح بالاتر هم این نامه به دلیل قابلیت اجرای آن مورد تمجید قرار گرفت؛ ما همچنان امیدواریم تعدادی از دوستانمان بتوانند موانع عدم استفاده از رئیسجمهور را برطرف کنند.
مؤمنی در ادامه درباره علت حضور در جلسه اقتصاددانان با رئیسجمهوری توضیح داد: ما در جلسه شرکت نکردیم چرا که این جلسه دستوری نداشت؛ پیشنهادمان این بود که نامه دوم اقتصاددانان دستور جلسه باشد؛ علیرغم آنکه جلسه روز دوشنبه را شنبه اطلاع دادند اما با این وجود، گفتیم هر تعداد از دوستانی که امکان داشته باشند، حاضر خواهند شد. اما برنامهریزان ریاست جمهوری هیچکدام از این دو خواسته را نپذیرفتند لذا به همین دلیل شرکت نکردیم چرا که جلسهای که دستور جلسه نداشته باشد، امکان جمعبندی نخواهد داشت.
وی در خصوص اینکه چرا این نامه دیرهنگام نوشته شد، گفت: طی پنج سال گذشته، سالی ۳۶ بار تکرار کردیم که بزرگترین خطای دولت این است که میخواهد هر مشکل را به صورت جزیرهای حل کند.
وی در ادامه گفت: راه حلهای ما مشخص است اما اشکال راه حلهای ما که باعث اجرا نشدن آن میشود این است که منافع برخی را به خطر میاندازد؛ دولت نیاز است متوجه این مهم باشد که این بازی به انتهای خود رسیده است. دولت رویه گریز از برنامه داشتن را پیش میبرد.