به گزارش مشرق، حتماً نباید در جنجال‌هایی مثل جنجال ورزشگاه غدیر اهواز، یک طرف دعوا پرسپولیس باشد تا کمیته انضباطی برای رسیدگی به آن پرونده ویژه تشکیل دهد و رسانه‌ها با تصاویری که از بازی منتشر می‌کنند، برد خبری ماجرا را بیشتر و بیشتر کنند. سال‌هاست که درگیری‌های قومی، قبیله‌ای چاشنی بازی‌های تیم‌های شهرستانی با تیم‌های تهرانی یا مسابقه تیم‌های شهرهایی است که مردم‌شان از قدیم با هم مشکل داشته‌اند. سال‌هاست بازی با برخی تیم‌ها، سراسر استرس است و نگرانی از حاشیه‌هایی که می‌تواند مشکل‌آفرین شود.
مشکل دقیقاً از جایی شروع می‌شود که برخی هواداران، تیم خود را تیمی از ایران می‌داند و حریف را غیرخودی. گویی جنگی قدیمی میان برخی مردم برخی شهرها یا میان تهرانی‌ها و شهرستانی‌ها برقرار است. گویی جوک‌های زمان کودکی که با فرهنگی غلط در جان‌مان خانه کرده، حالا به کینه‌هایی تبدیل شده که اجازه می‌دهد با بی‌رحمی تمام به سمت هم سنگ پرتاب کنیم و به یکدیگر صدمه بزنیم.
«یه روز یه...»، «یه روز یه...»، «یه روز یه ...»، «یه روز یه....» همه اینها امروز در کنایه‌ها و شعارهای زننده ورزشگاه‌های‌مان خود را نشان می‌دهد. همه آن گزندهایی که شهرستانی‌ها در کودکی‌های‌شان در مواجهه با تهرانی‌ها تحمل کرده‌اند، حالا امروز در ورزشگاه شهرها‌ی‌شان با پرتاب سنگ و صندلی و به بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن تلافی می‌شود.
بزرگ شدن همین کینه‌هاست که امروز همدلی و یکدلی را از هواداران تیم‌های مختلف گرفته است. شهرهایی مثل بابل، انزلی، اهواز و خیلی شهرهای دیگر در ایران، قتلگاه تیم‌های دیگر شده است. تا جایی که حتی فکر کردن به بازی تیم‌های ملوان – سپیدرود، نساجی – خونه به خونه، پرسپولیس با هر تیم اهوازی و بازی خیلی از تیم‌ها در تبریز، نگرانی به جان هواداران می‌ریزد. سال‌هاست این اتفاقات تکرار می‌شود و فدراسیون و کمیته انضباطی بدون ریشه‌یابی و بدون اینکه هیچ راهکار ریشه‌ای و اصولی به کار بگیرند، تنها به ریسمان سست محرومیت هواداران چنگ می زنند و در ظاهر مشکل را حل می‌کنند. یک نفر نیست بگوید اگر قرار بود این محرومیت‌ها، راه حلی برای حل این تفرقه‌ها باشند، باید تا کنون به نتیجه می‌رسیدند. گیریم که شما هواداران یک تیم را تا نیم فصل هم محروم کردید، بعد از آن با کینه‌ای چند برابر شده، چه می‌کنید؟
امروز زمان آن نرسیده که از کلیشه‌ها جدا شویم و با کمک گرفتن از کاپیتان تیم‌ها، سرمربی‌های‌شان و خود مردم و هواداران چاره‌ای برای ایجاد این همدلی بیندیشیم؟ فدراسیون فوتبال یکبار برای همیشه نمی‌تواند محکم بایستد و بساط این جنجال‌ها را از ورزشگاه شهرهایی که در لیگ نماینده دارند جمع کند؟
