سرویس جهان مشرق - پس از اینکه محمدبن سلمان ولی عهد عربستان سعودی در مصاحبه ای با شبکه «سی بی اس» آمریکا با گستاخی تمام ابراز داشته بود «ایران رقیب عربستان نیست»، افکار عمومی که شاهد تلاشهای مستمر سعودی ها در عرصه های مختلف برای مبارزه با ایران بود، با پارادوکسی معنادار روبرو شد.

اگرچه سلمان بن عبدالعزیز، پسرش و دیگر سیاستمداران سعودی قصد دارند که صدای تبل توخالی قدرت و عظمت سعودی را به گوش قدرت های منطقه ای چون ایران برسانند؛ اما ناگزیر معترف به قدرت ایران می شوند و ترسی که تلاش در مخفی کردن آن دارند را هویدا می سازند. در همین مدت کوتاه شخصیت ها و رسانه های سعودی هجمه گسترده ای علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کرده اند و برخلاف میلشان ترس بزرگی که از ایران دارند را از پس پرده غرور و خودبرتربینی پوشالی بیرون کشیده و به نمایش گذاشته اند.

نمونه ای از این هجمه ها را می توان در تلاشهای العربیه عربستان برای فعال کردن شکاف های نژادی و قبیله ای در ایران مشاهده کرد. این خبرگزاری در گزارش های مختلف به تحلیل وضعیت اقوام گوناگون موجود در ایران می پردازد و سعی در تیره نشان دادن شرایط اقوام در ایران دارد.

اما دو نکته حائز اهمیت در تحلیل این گزارشات این است که اولا این گزارشات فقط در نسخه فارسی سایت موجود و برای مخاطب ایرانی فراهم شده است؛ چرا که جامعه هدف خود را اقوام داخل کشور می داند که به زعم آنها پتانسیل ایجاد آشوب های قومیتی را دارند. در ثانی توجه به تحولات اخیر مانند اعتراض هموطنان جنوبی به یک برنامه تلویزیونی برای ایجاد شکاف و به نتیجه رساندن آن صرفا یک بازی رسانه ای است که با واقعیت های بومی عرصه اقوام کاملا مخالف است.

در همین راستا سیاستمداران سعودی نیز شخصا وارد میدان شده و سعی در تضعیف ایران از طریق ایجاد شکاف های قومیتی دارند. انور عشقی ژنرال جنجالی سعودی و رئیس مرکز مطالعات سیاسی و راهبردی جده در توییتی کردهای ایران، عراق و ترکیه را به اتحاد برای استقلال تشویق کرده است.  عشقی پیش از این نیز در گفت وگو با یک روزنامه مصری، ایران را دشمن اول عربستان قلمداد کرده و اینچنین آن ترس نهفته را هویدا کرده بود.

اما بر خلاف ظاهرسازی مقامات سعودی مبنی بر اینکه عربستان فراتر از ایران است! و دولت عربستان سعودی، ایران را در معادلات منطقه ای حریف خود به حساب نمی آورد، اظهارات مقامات سعودی به روشنی احساس ترس و عقب ماندگی درونی آنها را آشکار می سازد.

در این راستا بن سلمان در مصاحبه ای با «وال استریت ژورنال» گفته بود: «باید در زمینه جلوگیری از درگیری نظامی موفق شویم، در غیر این صورت احتمالا در ۱۰ تا ۱۵ سال آینده با ایران وارد جنگ می شویم.»

همچنین سلمان بن عبدالعزیز در تماس تلفنی با ترامپ در بامداد ۳ آوریل به ضرورت مقابله با ایران تاکید کرده بود که بیانگر ترس عمومی سردمداران سعودی از ایران اسلامی و فهم کلی آنها از ضعف عمومی ساختارهای وارداتی خود است.  در حقیقت این دست اظهارات و دغدغه های رزومره مقامات سعودی در مقابله با ایران در تضاد کامل با اظهارات آنهاست که سعی در بی اهمیت نشان دادن نقش ایران در منطقه دارند؛ چراکه آنها از یک سو در تلاشند ایران را کوچکتر از حد بحث و رقابت با عربستان معرفی کنند! و از سوی دیگر از یک ابرقدرت پوشالی می خواهند تا از آنها حمایت کند و مرهمی هرچند گذرا بر آلام  وترس های آنها باشد.

بیشتر بخوانید:

عربستان چگونه به اشغالگری اسرائیل چراغ سبز داد

استقبال صهیونیست‌ها از مواضع ضد ایرانی بن سلمان

طعنه تحلیلگر عرب: همه، دشمن عربستان هستند جز تل‌آویو

این تلاش و نبرد حتی در زمینه های ورزشی و رسانه ای نیز استمرار داشته است تا جایی که برای کاهش قدرت ایران در زمینه ورزشی، عربستان به بهانه های واهی به « AFC» اعتراض کرده و خواستار برگزاری بازی های مشترک در زمین بی طرف شده است. البته این ماجرا موجب متضرر شدن تیم های ایرانی و خود « AFC» است؛ چراکه این تیم ها جزو پرطرفدارترین تیم های آسیا هستند و برگزاری بازی ها در زمین بی طرف یعنی محرومیت از حضور گسترده تماشاگران و درآمدهای احتمالی آن.

اما مضحک ترین اقدام آنها تولید انیمیشنی به نام «قوة الردع السعودی»   در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷ بود که ماجرای حمله خیالی عربستان به ایران را به تصویر کشیده بود و پایان آن شکست تخیلی سپاه پاسداران و اشغال ایران اسلامی بود. سعودی ها که درگیری ذهنی، آنها را به چنین اقدامات مضحکی وادار کرده آیا می توانند ادعا کنند ایران را در منظومه رقبا محسوب نمی کنند؟

با چه منطقی عربستان حجم انبوهی از نیرو و توان خود را صرف مقابله با کشوری می کند که به زعم خود رقیب و هم سطح آنان نیست؟ اینها اماره هایی است برای وضوح نتیجه هر نبرد احتمالی میان عربستان و ایران؛ چرا که این روحیه عربستانی ها برای ایرانیان ناآشنا نیست و آنها از کودکی با یاوه گویی های برخی سرمداران مغرور جهان عرب مانند صدام تکریتی آشنا هستند و عواقب این خیال پردازی ها را به خوبی می دانند.

البته عدم توجه ایران به اظهارات و اقدامات کودکانه بن سلمان و رهبران سعودی نشان می دهد که این ایران اسلامی است که عربستان را رقیب خود نمی داند و ترجیح می دهد انرژی خود را صرف موارد مهمتری گرداند. فارغ از تمام اظهارات مقامات سعودی باید از آنها پرسید که چگونه پس از سه سال نبرد با کشور فقیر و بی امکانات یمن جرأت ادعادر برابر ایران را به خود می دهید؟