سرویس تاریخ مشرق- روابط شرکت کرسنت با شرکت ملی نفت ایران، به پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بر می‌گردد. در پاره‌ای از اسناد لانه جاسوسی این مناسبات را نشان داده و نحوه شکل‌گیری این همکاری دوسویه را توضیح می‌دهد. چنانکه در ضمیمه محرمانه سند شماره ۵۱ اسناد سفارت آمریکا با عنوان «حل اختلافات موجود بر سر مالیات و حق الامتیازات نفتی» آمده است:
«پس از ملاقات سهامداران کرسنت و جان بارتا در شارجه در تاریخ ۲۵ شهریور به منظور تشریح این مطلب که حوزه مبارک ۷۰ میلیون بشکه نفت در بر ندارد، شیخ سلطان یک فرمول افزایش مالیات و حق الامتیاز دو مرحله‌ای پیشنهاد کرده بود که در نتیجه تولیدهای آتی میبایست پرداخت می‌شد. بارِتا گفته بود که باید با سهامداران دیگر نیز مشورت نماید ولی حاکم شارجه پیشنهاد خود را به اطلاع "شرکت ملی نفت ایران" رسانیده بود. این شرکت نیز به نوبه خود پیشنهاد «بارِتا» را رد کرده و پروفسور نفیسی استاد اقتصادی تهران را به عنوان وکیل شارجه در دادگاه بین المللی اعزام نموده بود. حاکم شارجه که از پاسخ شرکت ملی نفت ایران بهت زده شده بود به اسماعیل عبدالوهاب (رئیس شرکت نفت و معادن) دستور داد که با شرکت ملی نفت ایران تماس بگیرد. اسماعیل به شرکت ملی نفت ایران گفت این پیشنهاد از طرف بارِتا عنوان نشده بلکه حاکم شارجه آن را مطرح کرده است. شرکت ملی نفت ایران نیز پس از تعجب گفت که اطلاعات خود را از طریق قاضی یسری دویک (که مشاور حقوقی فلسطینی الاصل شارجه است) دریافت می‌کرده است. پس از آنکه شیخ سلطان متوجه شد، طی تلگرامی توضیح داد که این پیشنهاد خود او بوده است چون ادامه شکایات شرکت کرسنت مانع از جذب خریداران امتیازات نفتی دیگر توسط شارجه می شده است. بنابراین شرکت ملی نفت ایران نیز موافقت خود را اعلام کرد و مسئله را بیش از این کش نداد. » [۱]
اسناد لانه ی جاسوسی، کتاب یازدهم، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، صفحه ۱۴۴-۱۴۵.
