سرویس جهان مشرق - بی شک درد و رنج فلسطینی‌های سرزمین‌های اشغالی تنها به اشغال سرزمین‌شان و از دست دادن خانه و کاشانه‌شان به دست صهیونیستها محدود نمی شود، بلکه این تجاوز دارای ابعاد متعددی است که برخی از آنها تاکنون مخفی مانده و یا نادیده گرفته شده است.
این گزارش به یکی از مخوف‌ترین و غیر انسانی‌ترین این ابعاد می‌پردازد که تاکنون تلاش بسیاری از سوی رژیم صهیونیستی صورت گرفته تا از برملا شدن آن جلوگیری شود.
پدیده تعرض و تجاوز جنسی به اسرای فلسطینی
گزارش های موثقی وجود دارد که ثابت می کند، اغلب فلسطینی‌هایی که توسط نظامیان رژیم صهیونیستی به اسارت گرفته می شوند، علاوه بر شکنجه و آزار و اذیت های جسمی و روحی در معرض انواع تعرض ها و سوء استفاده های جنسی از سوی نظامیان صهونیست قرار می گیرند.
بالطبع قربانیان اصلی این تعرض ها و تجاوزها را زنان و کودکان فلسطینی تشکیل می دهند و از آنجا که مقامات رژیم صهیونیستی به ویژه در دوایر امنیتی و نظامی در طول سال های گذشته همواره سعی کرده اند، روی این موضوع سرپوش گذاشته و مانع درز یافتن آن به بیرون و یا شکایت قربانیان شوند، آمار و ارقام دقیقی از شمار قربانیان این تعرض ها در دست نیست.
اندک گزارش‌ها و آمار و ارقام موجود نشان می‌دهد که ۴۰ درصد از کودکان فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند.
این آمار و ارقام نشان می دهد که این موضوع، منحصر به موارد فردی نمی تواند باشد، به ویژه آنکه با اندکی کند و کاو درمی یابیم که فتواهایی از سوی خاخام های صهیونیست وجود دارد که تجاوز و تعرض نظامیان صهیونیست به فلسطینی ها به ویژه در جنگ ها را مجاز و مباح می کند تا به این ترتیب آشکار شود که این موضوع، قضیه ای گذرا و موردی نیست، بلکه رژیم صهیونیستی روی این قضیه به شکلی هدفمند و از پیش برنامه ریزی شده کار کرده است.
گواهی یک زن فلسطینی
پس از سال ها و با وجود موانع و سرپوش گذاری های بسیار سرانجام یک زن فلسطینی به عنوان شاهد با حضور در دادگاه ماجرای مورد تعرض واقع شدنش از سوی نظامیان صهیونیست را این گونه بازگو می کند.
این زن فلسطینی، سال ها بعد از مورد تجاوز واقع شدن، اواخر ماه اکتبر سال ۲۰۱۷ میلادی این ماجرا را برملا کرد. افشای دیر هنگام وی، حساسیت ماجرا و تمایل بسیاری از مقامات رژیم صهیونیستی به عدم افشای این قضیه یا درج گزارش رسمی از آن را نشان می دهد و همان گونه که گفته شد، همه اینها دستیابی به آمار و ارقام موثق و مشخص درباره قربانیان را بسیار سخت می کند.
در این رابطه بیشتر بخوانید:
به گفته این زن فلسطینی، ماجرا به زمانی برمی گردد که نظامیان اسرائیلی مانع ورود او به قدس اشغالی شدند و او را پس از بازداشت به یکی از مقرهای امنیتی این رژیم در قدس اشغالی منتقل کردند، آنجا بود که یکی از نظامیان اسرائیلی او را مورد آزار و اذیت قرار داد.
این زن فلسطینی می گوید که این نظامی صهیونیست برای رسیدن به خواسته بی شرمانه اش چندین ساعت متوالی او را تحت شدیدترین فشارها قرار داد. وی می افزاید: اگرچه او نتوانست به خواسته حیوانی اش برسد، اما طولی نکشید که نظامی صهیونیست دیگری به او ملحق شد تا در کمال بی شرمی و حیوانیت او را مورد تعرض جنشی قرار دهد.
بسیازی از دختران و زنان فلسطینی از شکایت در این زمینه به خاطر اینکه موضوع با حیثیت و شرافت آنها و خانواده اشان ارتباط پیدا می کند، حاضر به شکایت از عاملان این جنایات و حضور در دادگاه نیستند، این زن فلسطینی هم تنها با بعد اصرارها و پافشاری های بسیار یکی از نزدیکانش که نقش اصلی را در متقاعد کردن وی داشت، راضی به حضور در دادگاه شد.
البته تقدیم شکایت وی آن هم به دادگاه های رژیم صهیونیستی در چنین قضایایی که احتمال محکومیت طرف صهیونیستی در آن بسیار بالاست، با موانع و چالش های بسیاری مواجه می باشد، از جمله اینکه این زن فلسطینی در تمام طول دوره شکایت به بهانه اینکه هویت عامل ارتکاب جرم مشخص نیست، بارها با قضیه عدم رسیدگی به پرونده اش یا مختومه اعلام کردن آن مواجه شد.
در این خصوص وکیل قربانی تاکید می کند که باز پرسان شعبه های دادرسی رژیم صهیونیستی اجازه بازبینی نوارهای ویدئویی دوربین های مدار بسته مرکز پلیسی که این زن مورد تعرض قرار گرفته بود، به این جهت که کمک بسیاری به شناسایی عامل جنایت می کند، را صادر نکردند.
نگاهی به تجاوزها و تعرض های رخ داده در آرشیو دادگاه نظامی اسرائیل
.. «ارتش اسرائیل از زمان تأسیس، ارزش های مهمی را مقدس می شمارد، از جمله، احترام به انسان ها و محافظت از حرمت و پاکی سلاح ... این ارزش ها ریشه در میراث یهودی دارد که پیشینه آن به تاریخ کهن و طولانی بشریت باز می گردد» ..
این عبارت ها بخشی از سخنرانی «گادی ایزنکوت»، رئیس ستاد مشترک ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل در اواخر مارس ۲۰۱۶ میلادی است که آنها را در برابر شماری از نظامیان صهیونیست ایراد کرد.
پاسخ و واکنش به این سخنان برخلاف انتظار ایزنکوت این بار نه از سوی طرف های فلسطینی بلکه از جانب طرف های خودی بود که جوابیه اش، رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل را تا آستانه انفجار برآشفته و خشمگین کرده بود.
در این باره «عامیر اورن»، یکی از بارزرترین روزنامه نگاران اسرائیلی روزنامه هاآرتص، چاپ سرزمین های اشغالی بی محابا به سخنان آیزنکوت، به خصوص درباره «شرافت و پاکی سلاح» نظامیان اسرائیلی حمله برد و با اشتباه و نادرست خواندن این توصیف و تشبیه وی، آن را اینگونه اصلاح کرده بود : «در پس این سلاح و جنگ های اسرائیل میراث تاریخی سرتاسر فساد و تعفن نهفته است».
در ادامه این روزنامه نگار برجسته اسرائیلی در تاریخ ۳ آوریل سال ۲۰۱۶ میلادی گزارشی منتشر کرد که در آن با استناد به آرشیو دادستانی نظامی ارتش اسرائیل، اظهارات آیزنکوت را رد می کرد. آرشیوی مملو از اسناد و مدارک جنایت های جنگی از جمله ترور، به قتل رساندن و تعرض و تجاوز به اسرای فلسطینی که مقامات رژیم صهیونیستی آن را بدون مجازات عاملان جنایات مسکوت گذاشته بودند و قضیه این زن فلسطینی یکی از آن موارد بی شمار محسوب می شد.
روز اسیر فلسطینی
«اورن» در بخش دیگری از گزارش خود خاطر نشان می کند که تاکنون دیده نشده، ارتش اسرائیل در عملیات های نظامی و جنگ هایش، حتی یک نفر از نظامیان خود را به خاطر نقض قوانین جنگی و حقوق بشری در زمان جنگ باز خواست کرده باشد، چون روسای ستاد مشترک و فرماندهان ارشد ارتش اسرائیل، جنایتکاران را نه بازداشت و نه محاکمه می کنند، بلکه به جای آن از سیاست عفو عمومی استفاده می کنند.
وی می افزاید: به همین دلیل پس از جنگ های بزرگ طی سال های ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۷ میلادی که با احساس غرور آفرین پیروزی به پایان رسیدند، همه نظامیان اسرائیلی شرکت کننده در این جنگ ها، به لقب «قهرمان» مفتخر شدند و پوشش شعار «در میدان در برابر دشمن می جنگیم و در داخل از خطاهای یکدیگر چشم پوشی می کنیم» بر همه جنایت های جنگی و ضد بشری ارتش اسرائیل در تمام این سال ها سرپوش گذاشته شد.
وی در بخشی از گزارش خود به تعدادی از این پرونده های ضد بشری و جنایات جنگی استناد می کند که همچنان در دادستانی نظامی ارتش اسرائیل نگهداری می شوند و بدون پیگیری و باز خواست متهمان آنها، پرونده مهر مختومه خورده است.
«اورن» در ادامه به تعرض ها و تجاوزهایی اشاره می کند که شب ۲۹ ماه می سال ۱۹۴۸ میلادی در شهر «عکا» رخ داد و طی آن یک فلسطینی از چهار نظامی اسرائیلی شکایت کرده بود که «پس از حمله به خانه اش و بیرون کردن وی از منزل، به همسرش تجاوز کردند».
این روزنامه نگار اسرائیلی یادآور می شود، اگرچه در ابتدا فرمانده نظامی شهر «رمله» دستور تحقیق در مورد این حادثه را صادر می کند، اما خیلی زود، این پرونده نیز به همان سرنوشتی دچار می شود که پرونده های مشابه پیشین به آن دچار شده بودند، لذا بدون هرگونه تحقیقی پرونده بسته می شود.
به همین ترتیب، پرونده ای که به خاطر متهم بودن ۴ نظامی صهیونیست به ربودن ۲ دختر فلسطینی از حوالی شهرک «ترشیحا» در نوامبر سال ۱۹۴۸ میلادی و تعرض و تجاوز به آنها در مقر گردان ۱۱ ارتش رژیم صهیونیستی باز شده بود، بدون رسیدگی مختومه اعلام می شود.
در این جنایت ۴ نظامی اسرائیلی به یک کاروان عربی که از نزدیک شهر ترشیحا عبور می کرد، برخورد می کنند. آنها دو دختر همراه کاروان را توقیف کرده و به آنها تجاوز می کنند که بالطبع این پرونده نیز به خاطر نگاه ویژه دادستان نظامی وقت ارتش رژیم صهیونیستی بدون رسیدگی مختومه اعلام می شود.
اما گزارش ها و مستندات موجود نشان می‌دهد که تجاوز و تعرض به زنان و دختران فلسطینی، دختران قرار گرفته در گروه سنی زیر ۱۸ سال را هم شامل می شود، از جمله موردی که طی آن نظامیان صهیونیست به یک دختر ۱۶ ساله در روستای «عراق سویدان» عراق در نوامبر ۱۹۴۸ میلادی در برابر دیدگان والدینش مورد تعرض و تجاوز قرار می دهند.
در این پرونده اگرچه دادستان نظامی ارتش اسرائیل دستور تحقیق در مورد این حادثه را صادر کرد، اما فرمانده نظامی منطقه جنوبی، مانع از هرگونه تحقیقات در این پرونده شد تا مدتی بعد با خوردن مهر مختومه، این پرونده نیز بسته شود.
علاوه بر همه اینها، «اورن» از تجاوز دیگری نیز سخن می گوید:
«روز تأسیس اسرائیل، سه نفر از نیروهای پلیس اسرائیل به یک دختر بچه ۱۲ ساله در شهر یافا تجاوز می کنند و بعد از ۱۰ روز نیز محاکمه شدند. این سه نظامی به دلیل ارتکاب این عمل شرم آور فقط به ۳ ماه زندان محکوم می شوند. اما رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل، دستور عدم اجرای حکم را صادر می کند».
خاخام بزرگ ارتش اسرائیل به جایز بودن تجاوز به زنان فلسطینی فتوا می دهد
«تجاوز به زنان و دختران لسطینی و زنان غیر یهود، در زمان جنگ، برای سربازان اسرائیل جایز است».
این فتوا، یکی از سلسله فتواهای جنجال برانگیزی است که «آیال کریم»، خاخام بزرگ ارتش اسرائیل صادر کرده بود. در فتواهای دیگر وی همچنین شکنجه فلسطینی های به اسارت گرفته شده، برای گرفتن اعتراف و قتل فلسطینی های مجروح را نیز جایز اعلام کرده بود.
این فتواها که در واقع سند و گواهی غیر قابل انکار بر جنایات جنگی و تجاوز به عنف فلسطینی ها شمرده می شود که «اورن» در گزارش خود آورده بود و در نهایت با بی توجهی و عدم مجازات عاملان جنایات به پایان رسیده بود.
ایزنکوت در واکنش به سخنان جنجال برانگیز کریم «این فتواها و سخنان را در تضاد و تعارض با ارزش های ارتش اسرائیل عنوان کرد»، اما این هیچ گاه به معنای محکومیت خاخام بزرگ ارتش اسرائیل یا برکناری وی از سمتش نمی باشد. بلکه دلیل و مدرک دیگری است که نشان می دهد، جنایت های جنگی ارتش اسرائیل از زمان تاسیس تاکنون همواره مورد تایید فرماندهان ارتش این رژیم و اقدامی از پیش برنامه ریزی شده و هدفمند بوده است.
انتقاد از این تجاوزات و تعرض ها تنها به واکنش برخی از اصحاب رسانه رژیم صهیونیستی محدود نبوده، بلکه پای به عرصه فیلمسازی نیز گذاشته است، موضوعی که به شدت خشم مقامات صهیونیست از جمله بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی را برانگیخته است، در این خصوص می توان به اقدام «جمعیت فیلم اسرائیل» در ساخت و تولید فیلم «لیپستیکا» اشاره کرد که به تعرض و تجاوز نظامیان اسرائیلی به زنان فلسطینی می پرداخت و در چند کشور مثل آمریکا و آلمان نیز نمایش داده شد.
آنچه نتانیاهو را خشمگین کرده بود، مضمون فیلم بود که از ماجرایی واقعی الهام گرفته بود، یعنی دو دختر فلسطینی که در سال ۱۹۹۴ میلادی در روزهای انتفاضه از جانب یک سرباز ارتش اسرائیل مورد تجاوز و تعرض قرار گرفته بودند ...
شهادت‌هایی درباره عریان کردن اجباری و تعرض جنسی و تهدید به تجاوز
«ما شهادت هایی کاملا مورد اطمینان و هولناک از برخی اسرای زن فلسطینی در زندان های اسرائیل یا زنان آزاده‌ای داریم که همه نشان می دهد، باز جویان اسرائیلی به اسرای زن تعرض نموده و آنها را تهدید به تجاوز به عنف کرده اند».
این سخنان، بخشی از اظهارات «عبدالناصر فراونه» پژوهشگر امور اسرا و مدیر بخش آمار وزارت اسرا و آزادگان فلسطینی است. علاوه بر آنچه در این گزارش بدان اشاره شد، شهادت های دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد، اسرای فلسطینی بالاجبار عریان شده و مورد تعرض جنسی قرار گرفته و تهدید شده‌اند که از جانب نظامیان دیگر اسرائیلی مورد تجاوز قرار می گیرند، از جمله این موارد می توان، به «أ – ح» اشاره کرد که می گوید: «تلاش کردند به من تجاوز کنند ... چنان سخت شکنجه شدم که آثارش هنوز روی بدنم وجود دارد و هر چند سال که گذشته باشد، باز آثار آن باقی است».
همچنین می توان از «ش – أ» نام برد که نقل می کند:
«بازپرس اسرائیلی مجبورم کرد که شال سرم را بردارم. با دیدن موهایم شروع به تعریف از آن کرد و تهدید کرد که اگر به آنچه خواهان آن هستند، اعتراف نکنم، به من تجاوز می کنند»
و یا زن فلسطینی دیگری به نام «ر – ع» از عریان کردن اجباری خود به دست نظامیان صهیونیست گفت و توضیح داد که
«از لحظه بازداشتم در خانه، به بهانه بازرسی بدنی مرا عریان کردند. سپس مرا دست بسته به بازداشتگاه المسکوبیه در قدس منتقل کردند. در آنجا هم عریان مورد بازجویی قرار گرفتم».
مشابه این اتفاق برای زن فلسطینی دیگری نیز رخ داده است، زمانیکه نظامیان زن ارتش اسرائیل این زن فلسطینی را مورد آزار جنسی قرار داده و عریان کردند و مقابل نظامیان دیگر ارتش اسراییل دیگر تفتیش کردند. او می گوید: «لحظه بازداشت چهار نظامی زن وارد شدند و مرا عریان و بازرسی بدنی کردند. در این بین یکی از نظامیان مرد که در اتاق حضور داشت، وقتی با ممانعت من مواجه شد، دستور داد، مرا به شدت مورد ضرب و شتم قرار دهند و بعد لباسم را در آورده برهنه کنند».
این زن فلسطینی با گریه ماجرای خود را اینگونه روایت می کند که «یک نظامی زن کثیف به نام نیچه بود که من از جانب وی بارها مورد تعرض و آزار جنسی قرار گرفتم. شب که می شد، وی با سه نظامی زن دیگر به اتاق من می آمد تا به بهانه اینکه به من مشکوک است و قصد بازرسی بدنی مرا دارد، مرا مورد آزار جنسی قرار می داد ... این وضعیت بارها و بارها تکرار شد و در هر بار سقف اهانت و سنگدلی و بی رحمی نظامیان اسرائیلی بیشتر می شد، تا امروز هم هرگاه آن روزها را به یاد می آورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می افتد».
۴۰ درصد کودکان فلسطینی در بند قربانی شکنجه جنسی هدفمند اسرائیل
.. «مقامات و مسئولان رژیم صهیونیستی بر شکنجه جنسی هدفمند و برنامه ریزی شده فلسطینی ها نظارت دارند» ...
این خلاصه و چکیده تحقیقات کمیته عمومی مبارزه با شکنجه در اسرائیل است. این تحقیق را «دنیل واشیت» عضو این کمیته انجام داده و در نوامبر ۲۰۱۵ تحت عنوان «دشت داشتن مسئولان رژیم صهیونیستی در شکنجه جنسی فلسطینی ها» منتشر کردند که حاوی شهادت هایی درباره تجاوزهای جنسی صورت گرفته علیه فلسطینی ها از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ است که در نوع خود اولین گزارش شمرده می شود.
در این رابطه بیشتر بخوانید:
این تحقیق فاش می کند که علاوه بر زنان اسیر فلسطینی، مردان اسیر فلسطینی نیز در معرض تجاوزهای جنسی نظامیان اشغالگر قرار دارند. این تحقیق توانسته گواهی ۶۰ فلسطینی قرار گرفته در معرض این دست از تجاوزها را ثبت و مستند سازی کند. این شهادت ها شامل ۷۷ مورد تعرض مختلف جنسی است که شامل ۳۶ مورد تعرض جنسی لفظی، ۳۵ مورد عریان کردن اجباری و ۶ تعرض جنسی جسمی است.
در همین ارتباط باید تاکید کرد که کودکان فلسطینی هم از این تعرض و تجاوزهای جنسی در امان نمانده اند. در نوامبر ۲۰۱۴ گروه «باشگاه زندانیان فلسطینی» گزارشی منتشر و اعلام کرد که از ۶۰۰ کودکی که از ژوئن ۲۰۱۴ بازداشت شده اند، ۴۰ درصد آنها مورد تعرض جنسی نظامیان اسرائیلی قرار گرفته اند که این درصد معادل ۲۴۰ کودک است.
۱۹:۳۵ - ۱۳۹۶/۱۱/۱۵
۲۰:۰۹ - ۱۳۹۶/۱۱/۱۵
۱۰:۴۲ - ۱۳۹۶/۱۱/۱۶
۲۱:۰۲ - ۱۳۹۶/۱۱/۱۵
۰۲:۲۴ - ۱۳۹۶/۱۱/۱۶
