حبیب الله چایچیان

شعر «الغدیر کتابی کم نظیر» را مرحوم چایچیان درباره کتاب الغدیر علامه امینی سروده است.

به گزارش مشرق؛ مرحوم حبیب الله چایچیان در گفتگویی که چند سال قبل با خبرگزاری حوزه داشتند، ضمن شرح ارتباط و ارادت ایشان به علامه امینی، یکی از اشعاری که در محضر خود علامه خواندند و درباره کتاب الغدیر ایشان است، با عنوان " الغدیر کتابی کم نظیر" به مخاطبان تقدیم کردند که به مناسبت درگذشت این شاعر گرانقدر، در ادامه آمده است.

امینی، رهنورد آهنین پی                                          روان در کوره راه گنگ تاریخ

عدالت، با قضاوت نامه وی                                          جنایت پیشگان را کرده توبیخ

امینی تک سوار دشت حیرت                                    که دارد روز و شب هرسو تکاپو

گدازد از حَرور عشق و غیرت                                      حقیقت جودلش، در سینه او

به گردآلود، طومار زمان ها                                         نگاهش می دود، پویان و پیگیر

به جایی که ندارد ره گمان ها                                          امینی، ره کند، با اذن تقدیر

امینی آنکه با برهان و حجت                                      دهان یاوه گویان را شکسته

بجز تسلیم در پیش حقیقت                                       به هر باطل گرایی راه بسته

امینی جای پای رفتگان را                                          یکایک پا نهاد و باز پیمود

به خلوت راه متروک زمانها                                         پی اثبات حق در جستجو بود

به چشم حق شناس و تیز بینی                                 کتب را زیر و رو کرده گذشته

به تایید علی دست امینی                                        کتاب الغدیرش را نوشته

به مظلومیت آل محمد                                              چنان گرید که سوزد هر دلی را

از این سوز گداز و آه ممتد                                         به دلها افکند مهر علی را

درون تیره ابر اختلافات                                            درخشد چهره مردانه او

که می پرسد به صد افسوس و هیهات                      حقیقت کو محمد کو علی کو

امینی دادخواه جرم تاریخ                                          شکایت نامه او الغدیرش

نهال تلخ باطل کنده از بیخ                                         کلام حق نمای دلپذیرش

منافق را کجا راه فراری                                            که از میدان بُرهانش گریزد

مبارز را، نه تاب و اختیاری                                          که چون افکندش از پا باز خیزد

کند مولای خود را تا که راضی                                    امینی یک دم آسایش ندارد

بشوید تا غبار عهد ماضی                                         هماره اشک غم، از دیده بارد

امینی رهبر آزادگان را                                              به ملّت های روشن دل نشان داد

پریش و تیره دل نسل جوان را                                   صفا بخشید، از عشق و توان داد

جمال مبهم تاریخ اسلام                                           ز یُمن همتّش، گردید روشن

دهد ما را نشان آمار و ارقام                                     که کار امتی را کرده یک تن

ز سبک الغدیرش هست پیدا                                     که علمش را علی اعطا نموده

و یا بی پرده تر گویم حسانا                                       علی املا و او انشا نموده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس