به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از ایسنا، جمال اعتمادي افزود: عمدتا كندن مو از ناحيههاي مختلف سر اتفاق ميافتد و در بعضي مواقع كندن ابرو هم مطرح است؛ اگر كندن مو در ناحيههاي ديگر بدن به صورت عجيب اتفاق افتد، اختلال روانپزشكي، عميقتر و مهمتري مطرح است.
اين متخصص اعصاب و روان اظهار كرد: شيوع اين اختلال در زنها بيشتر است اما در دهههاي دوم و سوم زندگي بروز و ظهور بيشتري دارد.
وي تصريح كرد: اين اختلال در سن كودكي و نوجواني نيز به دلايل مبهم وجود دارد؛ گاهي اين اختلال به عنوان يك اختلال روانپزشكي مستقل، مطرح و گاهي يكي از علامتهاي اختلال افسردگي، اضطرابي و اختلال وسواس جبري است.
اعتمادي تاكيد كرد: قبل از هر گونه اقدام براي درمان آن بايد آسيبشناسي دقيق صورت گيرد؛ اين آسيبشناسي شامل بررسي تعارضها و تضادهاي درون فردي مستمر بيمار و آسيبشناسي تعارضها و تضادهاي بين فردي در مديريت خانوادگي، شغلي و گاهي اجتماعي است به صورتي كه فرد از شناخت آن ناتوان بوده و يا اينكه قدرت حل مساله را ندارد.
اين روانپزشك متذكر شد: بديهي است، اگر اين اختلال حاصل يك اختلال مهمتر بوده باشد بايد اقدام به درمان آن اختلال مهم کرد. قطعا درمانهاي دارويي در كنار انواع رواندرمانيهاي مطروحه ميتواند كمك شايان توجهي به بيمار كند.
به گفته اعتمادي، خانوادهها و والدين بايد بدانند كه حل مساله و پرداختن به تعارضها نبايد با روش قهرآميز، با سركوب اميال و خواستههاي فرزندان همراه باشد.