به گزارش مشرق، « جواد نوائیان رودسری » در یادداشت روزنامه «خراسان» نوشت:

در جامعه امروز و با گسترش فضای مجازی، عرصه برای فعالیت افراد و گروه‌هایی که آموزه‌های دینی را بر نمی‌تابند و گاه حتی در پی زدن ریشه مذهب و اعتقادات مذهبی در جامعه هستند، فراهم شده است. جامعه هدف این گروه‌ها را، بیشتر جوانان و دانشجویان تشکیل می‌دهند.

در دوران ما، سرعت انتقال اطلاعات آن‌قدر زیاد است که می‌توان در عرض چند دقیقه، شبهه‌ای را در قالب یک تصویر یا چند جمله کوتاه و یا حتی یک نماهنگ ویدئویی خلاصه شده، در جامعه منتشر کرد. در این میان، مسئولیت پاسخگویی به شبهات دینی، بیش از هر نهاد و سازمان دیگری، بر دوش روحانیت سنگینی می‌کند. روحانیان، به عنوان مرزبانان حریم اعتقادی جامعه، موظف اند با مجهز شدن به سلاح علم و آگاهی، وارد معرکه دشوار و در عین حال حساس پاسخگویی به شبهات شوند و نیاز عمومی جامعه به این امر مهم را برآورده کنند.

با این حال، نباید از یاد برد که پرداختن به این مسئولیت حیاتی و مهم، تنها نیازمند در اختیار داشتن سلاح علم نیست؛ آن‌چه می‌تواند برای عرضه علم و آماده کردن ذهن‌ها برای پذیرش حقیقت، مفید به فایده باشد، توجه و اهتمام به تبلیغ عملی است. واقعیت آن است که جوانان، زمانی می‌توانند آماده پذیرش و دریافت حقایق باشند که روحانیان متعهد بتوانند در پرتو رفتار و عمل حسنه و پیاده کردن آن‌چه که مبلغ آن هستند، در خود، اعتماد آن‌ها  را جلب کنند و آن‌گاه، در محیطی صمیمانه به شبهات آن‌ها  پاسخ دهند.

به همین دلیل، در شرایط حساس کنونی، باید برای روحانیان و به ویژه طلاب جوان و متعهد، دو مأموریت ویژه را تعریف کرد؛ نخست پیاده کردن آموزه‌های اسلامی در رفتار، گفتار و زندگی شخصی و دوم، جلب اعتماد جوانان و پاسخگویی به انبوه شبهاتی که در جامعه مطرح شده و می‌شود. این دو مأموریت، در واقع همان دستورالعملی است که رهبر انقلاب در دیدار دیروز خود با طلاب حوزه‌های علمیه تهران، مطرح کردند.

ایشان در بیاناتشان، افزون بر بالا بردن نصاب علمی و تلاش برای کسب دانش بیشتر، بر مسئله خودسازی طلاب نیز، تأکید کردند و گفتند:«بدانید این مسیر، بیشتر از تبلیغ زبانی، نیازمند تبلیغ عملی است و ابتدا باید از خودمان آغاز کنیم.» بدیهی است که انجام این مهم، نیازمند عزم راسخ، حرکت پرانگیزه و مبارزه بی‌امان است.

بدون در پیش گرفتن این راهبرد، نمی‌توان در پاسخ گویی به شبهات، شتاب و تأثیر مطلوب را داشت و میدان بازی را از دست دشمن گرفت. غفلت از این راهبرد حیاتی، می‌تواند نتایج تأسف باری در پی داشته باشد. نباید فراموش کرد که امروزه، دشمنان ما، برای نفوذ و تخریب اعتقادات دینی مردم و به ویژه جوانان، هیچ فرصتی را از دست نمی‌دهند.