یحیی شیدا شاید یکی از استثنائات تاریخ ادب و فرهنگ ایران به شمار می رفت . وی در تفکرات ازادیخواهانه به مبارزه با حاکمیت سلطنت پرداخت. ساختار تقابل وی با نظام شاه فرو ریخت و یحیی مبارزه را با کار ادبی ادامه داد وی تاریخ آذربایجان و زندگی پر ننگ محمد دیهیم روتارین و فراماسونر ونماینده مجلس شاهی را از نزدیک دید. او توانست بخشی از تاریخ و فرهنگ کشورمان وآذربایجان را با کمترین تنش و به سادگی به قلم بکشاند. او از مرگ جوانان تبریز و جوخه های ترور محمد دیهیم وحاج ابوالقاسم جوان به نام جمعیت فداکاران آذربایجان و حتی کشتن شاعر آذری محمد نیکنام در خیابان تربیت به زبانی ساده پرده بردارد. شاید کمتر مورخی مثل او عمل نمود. وی در اعتلای زبان مردم آذربایجان و اشعار و ادبیات نو و کلاسیک کار بسیار کرد، چیزی که هنوز برای بسیاری از اهل ادب پارسی گوی ناشناخته است. مسئول مرکز اسناد ملی و کتابخانه شمالغرب متاسفانه او را پان ترکیست نامید و تنی چند همچون او را که تاریخ گویای سالها زندگی در بند و اسارت ادبی نظام ستم شاهی بودند بدون تلاش جهت حفظ خاطرات ویاد بود هایشان تنها گذارد. استاد شیدا تاریخ بود و خود به مثابه یک شعر روان بحیف که آب رفته هرگز برنگردد به جوی! روحش شاد باد.

استاد شيدا شاعري نكته سنج و تاريخ تاريخ زنده آذربايجان از سالهاي حاكميت ديكتاتوري رضاخان به بعد بود ،و نهضتهاي زيادي را بر عليه ديكتاتوري پهلوي ديده و خود در آن شركت كرده بود ، او عاشق زبان و فرهنگ آذربايجان بود و حتي تا آخرين سالهاي زندگي از تلاش و كوشش براي اعتلاي زبان فرهنگ خويش دريغ نكرد ، شعر زيبا و ظريف " آي ساري كؤينك " (اي پيراهن زرد ) كه اليته نام پرنده زيبايي در آذربايجان است نمونه زيبا و ظريفي از آفريده هاي شعري وي است .

روزهاي دور از تو را هرگز نخواهم شمرد تا هميشه بگويم همين ديروز بود .بابا بزرگ عزيزم دوستت داريم يادت هميشه با ماست دلم خيلي گرفته

استاد يحيي شيدا از همسايگان ما بوده است وتا حال از او رنجي نديده ايم خداوند اورا مورد رحمت خويش قراردهد و براي خانواده ي او صبر عنايت بفرماييد.