به گزارش مشرق، محمد حسن قدیری ابیانه در یادداشت روزنامه حمایت نوشت:
رهبر حکیم انقلاب از چندی قبل نسبت به پروژه خطرناک «نفوذ فرهنگی» مکرراً هشدارهای لازم را ارائه فرموده و خواستار حفظ هوشیاری مسئولین نسبت به این توطئه جدید شدند که پس از شکست دشمن در نقشه‌های قبلی در دستور کار آنان قرار گرفت. اما اتفاقاتی که در این حوزه از بی‌تفاوتی نسبت به شبیخون فرهنگی گرفته تا باز کردن پای بیگانگان به سازوکار آموزشی کشور رخ داد، از اهمال و ساده‌اندیشی برخی مسئولین ذی‌ربط حکایت دارد. یکی از این موارد، تعهد مخفیانه برخی نهادهای مسئول به اجرای «سند جهانی توسعه پایدار ۲۰۳۰» سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل متحد (یونسکو) مربوط می‌شود که روز گذشته مورد اعتراض شدید مقام معظم رهبری قرار گرفت. این سند درواقع، وضعیت حوزه آموزش در ایران بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۳۰ را ترسیم کرده و تعیین می‌کند که شرایط و چگونگی تحصیل و سطح سواد در ایران و دیگر کشورهای عضو این پیمان کجا و چطور باشد. ایشان در جمع فرهنگیان و معلمان فرمودند: «این سند ۲۰۳۰ یونسکو و از این قبیل، چیزهایی نیست که جمهوری اسلامی بتواند زیر این‌ها شانه قرار بدهد و تسلیم شود ... به چه مناسبت یک مجموعه به‌اصطلاح بین‌المللی که قطعاً تحت نفوذ قدرت‌های دنیاست، این حق را داشته باشد که برای ملت‌های دنیا با فرهنگ‌های مختلف، تکلیف مشخص کند؟ اصل کار غلط است.» دراین‌باره گفتنی‌هایی هست:
۱. در برخی موارد متأسفانه به نظر می‌رسد اتخاذ تصمیمات مهم و پنهان کردن آن از ملت و مراجع قانونی، به سیاستی رایج تبدیل‌شده و این موضوع حتی به مفاد آموزشی مدارس و دانشگاه‌ها نیز سرایت پیداکرده است. اینکه کسانی یک توافق بین‌المللی را امضاء کرده و تعهدی از سوی جمهوری اسلامی ایران را بپذیرند و بدون اینکه این موضوع در مجلس شورای اسلامی و کمیسیون فرهنگی آن مطرح و بررسی شود، امری است که در گذشته سابقه نداشته و با قانون اساسی نیز تطابق ندارد.
سازمان‌های به‌اصطلاح بین‌المللی و ارگان‌هایی که تحت لوای سازمان ملل به فعالیت می‌پردازند، مقرراتی منطبق با فرهنگ غربی را تنظیم و به اجرا درمی‌آورند و اسناد اجرایی آن‌ها در موارد متعددی با دیدگاه اسلامی و قوانین جاری کشور نیز مغایرت دارد که ملزم نمودن دستگاه آموزشی کشور به اجرای این اسناد قطعاً امری خطا، سؤال‌برانگیز و غیرمجاز است.
۲. پذیرش سند موسوم به «۲۰۳۰» از طرف مسئولین در حالی است که رهبر معظم انقلاب در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۲ دستورالعملی روشن و مشخص را تحت عنوان «سیاست‌های کلی ایجاد تحول در نظام آموزش‌وپرورش» برای پوشش دادن و رفع مشکلات دیرینه نظام آموزش‌وپرورش به مسئولین وقت ابلاغ فرموده و مدتی بعد، دو سند مهم «سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش» و «برنامه درسی ملی»، که مبتنی بر اصول تعلیم و تربیت اسلامی است، تدوین و به‌صورت قانونی تصویب شد که وزیر آموزش‌وپرورش بر اساس این دو سند، موظف است هرساله گزارش مدونی از مجموع اقدامات انجام‌شده برای عملیاتی کردن آن‌ها ارائه دهد. سال گذشته نیز نمایندگان مجلس شورای اسلامی، هفت تکلیف قانونی برای دولت در راستای تحول در نظام آموزش‌وپرورش در طول برنامه ششم توسعه تعیین کردند.
اگر بنا باشد سند ۲۰۳۰ اجرایی شود، سند تحول آموزش‌وپرورش چه وضعیتی پیدا می‌کند و سند آموزش ۲۰۳۰ با اهداف و ارزش‌های انقلاب اسلامی چه رابطه‌ای دارد؟ آیا دست‌اندرکاران مربوطه به‌اندازه‌ای که برای اجرای سند ۲۰۳۰، همت و اراده از خود نشان دادند، برای این دو سند که از اسناد بالادستی بومی ایرانی – اسلامی و در زمره کامل‌ترین اسناد ملی کشور محسوب می‌شوند، کارگروه تعیین کرده‌اند ؟ این در حالی است که از زمانی که سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش رونمایی شد، دغدغه‌ای از مسئولین برای اجرایی و عملیاتی کردن سند تحول در کشور و حتی ارائه گزارش در این خصوص، تاکنون مشاهده نشده است.
۳. سابقه سازمان یونسکو نشان می‌دهد که رویکردی مبتنی بر اهدافی همچون صلح جهانی و جهانی سازی از طریق «آموزش‌های مشترک عمومی» را دنبال می‌کند و می‌کوشد ارزش‌های سکولاریسم و لیبرالیسم را در نظام تعلیم و تربیت کشورهای مختلف جهان بگنجاند تا از این رهگذر، اصطکاک برآمده از بیداری اسلامی در نسل‌های جدید را با نظام استکباری و سرمایه‌داری بکاهد. ازجمله برنامه‌های یونسکو برای اصلاح بنیادین مفاهیم آموزشی و تربیتی در کشورهای اسلامی مانند بحرین، فلسطین، لبنان، قطر و عربستان، ایجاد امنیت به نفع رژیم صهیونیستی و جاده‌صاف‌کنی برای حل بحران اعراب و رژیم صهیونیستی به روش آمریکایی‌ها است و تلاش آن‌ها این است که این سیاست را از مسیر تغییرات فرهنگی و ارزش‌های ملی در قالب برنامه به‌اصطلاح «صلح جهانی» به سرانجام برسانند.
۴. یکی از بندهای این سند، ایجاد به اصطلاح «مدارس عاری از خشونت» است! سؤال اینجاست که آیا در مدارس ما خشونت وجود دارد که مسئولان این بند را تأیید و قول اجرای آن را داده‌اند یا در پس آن توطئه شومی نهفته است ؟ تفسیر آن‌ها از خشونت و تروریسم چیزی نیست جز مقاومت در برابر قدرت‌های زورگو و بر پایه دیدگاه یونسکو - العیاذ بالله - حتی درس عاشورا هم نباید در واحدهای درسی دانش آموزان بگنجد، نباید بسیج دانش‌آموزی آمادگی‌های رزمی را بیاموزد، نباید حماسه‌آفرینی‌های قهرمانانه رزمندگان جان‌برکف در دوران جنگ تحمیلی به آن‌ها تعلیم داده شود و نباید نشانی از روحیه ایثار و شهادت‌طلبی در دفاع از اسلام و ارزش‌های اسلامی در کتاب‌های درسی وجود داشته باشد اما در مقابل، همین سازمان‌ها از تروریست‌هایی حمایت می‌کنند که کودکان خردسال را به عملیات‌های انتحاری تشویق کرده و صدها کودک مظلوم و خردسال را یکجا به شهادت می‌رسانند. آقایان مسئول اگر ادعای خدمت دارند، کجای کار هستند و چقدر به عاقبت راهی که در آن قدم گذاشته بودند، فکر کرده‌اند ؟!
۵. از تکالیف مهم اجرایی برنامه آموزشی یونسکو که سبب نگرانی جدی است، گردآوری آمار و اطلاعات معتبر آموزشی از کشورهاست و همه کشورها باید تعهد بدهند که با «مرکز آمار و اطلاعات یونسکو» (UIS) همکاری کنند تا یونسکو و سازمان‌های بین‌المللی به آمارها و اطلاعات آموزشی و تربیتی کشورها به‌صورت دوره‌ای و منظم دسترسی کامل داشته باشند. نکته مهمی که باید به آن اشاره داشت اینکه ارائه اطلاعات آموزشی نسل آینده‌ساز کشور به مجامع بدنام بین‌المللی آن‌هم مطابق با روش آن‌ها، چه سودی برای کشور دارد و آیا این سازمان‌ها در راستای اعتلا و رشد و پویایی جمهوری اسلامی تاکنون اقدامی درخور توجه انجام داده‌اند؟
در بزنگاه‌های مختلف مانند برجام به‌کرات مشاهده کرده‌ایم که همین سازمان‌های به‌اصطلاح بین‌المللی و کشورهای غربی، آمار و اطلاعاتی که بر اساس تعهد داده‌شده از نهادهای رسمی کشورمان دریافت کرده و بالطبع باید محرمانه تلقی می‌شد را منتشر، علیه منافع مالی استفاده کرده و دانشمندان هسته‌ای ما را ترور کرده‌اند. بنابراین ساده‌انگاری است که فکر کنیم ارائه اطلاعات نسل آینده‌ساز کشور به این نهادها، گره‌ای از مشکلات آموزشی کشور باز می‌کند، زیرا این سازمان‌ها اساساً تحت نفوذ و سیطره کشورهای استکباری و رژیم صهیونیستی قرار دارند.
با توجه به تأکید مقام معظم رهبری و تجربه نظام اسلامی از همکاری با نهادهایی که روند مشخصی علیه کشور را دارند، ضروری است متولیان نظام آموزشی کشور و در رأس آن‌ها شورای عالی انقلاب فرهنگی و کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، با رویکرد انقلابی به این مقوله ورود کرده و برای خنثی‌سازی جنگ نرم دشمن در قالب برنامه نفوذ فرهنگی، اقدامات قاطعی را در دستور کار خود قرار دهند.
