***
بی بی سی به مناسبت شصت سالگی " ح. ع." از اعضای شورای ارکستر ملی مصاحبه ده سال پیش او را منتشر کرده و می گوید بعد از گذشت ده سال طبق استعلام از او این نظرات همچنان با نظراتش سازگاری دارند، حسین علیزاده که اکنون به عنوان یک ایرانی و معتمد هنری مورد مصاحبه قرار گرفته است در مورد موسیقی و انقلاب میگوید :" بله. بعد از انقلاب و پس از آن که موسیقی زیر سوال رفت، واپسگرایان قلمرو موسیقی هم امکان حضور بیشتری در جامعه پیدا کردند- البته نه در برابر مردم، بلکه در ارگان‌ها و در "ممیزی"ها- این‌ها از فرصت استفاده و اوضاع را خراب‌تر از گذشته کردند. یعنی نگاه واپسگرایانه‌ای که برای موسیقی زیان آور است، قدرت پیدا کرد. جالب است که در انواع موسیقی روزمره مصرفی هم در شوراها در جست و جوی ردیف میرزا عبدالله بودند!"
او در ادامه به بی بی سی می گوید: به همین جهت هم هست که پس از انقلاب در آموزش موسیقی هرج و مرج غریبی به وجود آمد. قبل از انقلاب، به نظر من از بسیاری جهات بهتر بود. استادان بزرگ در قید حیات بودند، رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبا واقعا دارای "کیفیت" بود. بحث و جدل‌ها همه در سطح دانشگاهی بود. در هنرستان‌ها هم کارها بهتر پیش می‌رفت. یکی از ثمرات هرج و مرج بعد از انقلاب این بود که واژه "استاد" هم همگانی شد. این روزها در تهران به همه یا "حاجی" می‌گویند یا "استاد"!
***
علیزاده اکنون به عنوان معتمد هنر جامعه و فردی که خود را صاحب نظر می پندارد از برکت ناتوانی مسئولین دفاتر موسیقی و عدم باور انان به هنر و هنرمند متعهد به انتخاب و حذف و ممیزی و سانسور هنر و هنرمندان دست می زند ؛ نوشته های اعضای شورای فنی ارکستر ملی به عنوان اثار هنری به مردم ارائه می شوند و قرار نیست کسی جز این چند نفر در صحنه حضور داشته باشند.
***
وجود جریان زشت و توهین آمیز انحراف در هنر که منجر به حضور الواط مافیائی به جای هنرمند در داخل کشور و حاکمیت سفارت خانه های غربی و هدایت موسیقی توسط بی بی سی شد ،پدیده شومی بود که از سوی هیپی های نسل جدید حاضر در انجمن های موسیقی موجب تخریب فرهنگ و ارزش های هنری در جامعه شد. اخذ مجوز از ارشاد برای کنسرت نیازمند تکمیل فرم های خاص است ، عدم نمایش از شبکه های ماهواره ای و...
اما این فقط برای هنرمندان پاک دامنی هست که هرگز حاضر به دادن سوژه به بیگانه نیستند و گرنه جشن تولد گرفتن از سوی بی بی سی و ارتباط و یا مصاحبه با بیگانگان و نق زدن های بسیار یا هم آغوشی درسن و هرزگی والواطی و بی حیائی بسیار از سوی لوس انجلسی ها در نظر صاحبان قدرت درهنر امروز جامعه شاید حتی مزیت نیز به شمار می رود و ایجاد رتبه می نماید و در این شرایط است که مدیر مرکز موسیقی ارشاد در بی برنامگی برای حفظ موسیقی سالم و آثار موسیقائی فاخر در مانده است و نمی تواند از اساتید و هنرمندان و جوانان متعهد در عرصه موسیقی ایران اسلامی بدون تبعیض بهره ببرد!
و نتوانسته است هنرمندان صاحب ارزش های اخلاقی جامعه را از انزوای ایجاد شده توسط هیپی ها رهائی دهد! و نمی داند در حمایت از موسیقی فولکلوریک در مصاف با تهاجم فرهنگ غرب چگونه از اختیاراتش استفاده نماید.
***
