آهن (Fe) بخش مهمی از هموگلوبین خون است که وظیفه آن حمل اکسیژن به سراسر بدن می‌باشد؛ اما باید گفت همان‌طور که کمبود آهن می‌تواند تهدیدی برای سلامت آدمی باشد، وجود مقدار اضافی از این ماده‌معدنی نیز خطراتی به همراه دارد.
در بیماری هموکروماتوز عملکرد طبیعی چندین ارگان بدن دچار اختلال می‌شود.
هرچند این بیماری در کودکان نیز رخ می‌دهد، اما هموکروماتوز به طور عمده بیماری بزرگسالان است و اغلب بیماران علامت‌دار، بالای 40 سال دارند
به علت رسوب آهن در پانکراس، میزان انسولین و گلوکاگون در خون در بیماران مبتلا به هموکروماتوز بالا می‌رود. در واقع سطح انسولین ممکن است کاهش یابد و گاهی اوقات دیابت شیرین نیز به طور همزمان عارض می‌شود.نارسایی غدد فوق کلیوی و التهابات عضله قلب (کاردیومیوپاتی) از دیگر عوارضی است که در صورت درمان نشدن هموکروماتوز، موجب بروز مشکلاتی برای بیمار می‌شود.
در صورت شک به‌وجود این بیماری، می‌توان به‌راحتی آن را با آزمایش خون که آهن اضافی را در خون آشکار می‌کند، ثابت نمود.سپس معمولا با نمونه‌برداری از کبد که به‌علت وجود آهن، رنگ آبی به‌خود می‌گیرد، این بیماری تائید می‌شود.
درمان عملاً توسط خونگیری انجام می‌شود که در این روش به تشخیص پزشک و بسته به جثه بیمار، یک یا دو بار در هفته یک واحد (400 سی‌سی) خون غنی از آهن از بدن گرفته می‌شود تا به این وسیله، مغز استخوان ذخایر آهن بدن را کم کند.بایستی این نوع درمان تا عادی شدن میزان آهن بدن بیمار (در حدود 6 ماه تا یک‌سال) ادامه داشته باشد. ذخایر آهن بدن پس از حدود یک‌سال درمان با این روش، به حد طبیعی باز می‌گردد و بعد از آن خونگیری تنها گاهی ضرورت می‌یابد.
