به گزارش مشرق، مسکو تلاش می‌کند، علی‌رغم تنش ایجاد شده رابطه خود را با آمریکا را حفظ کند. تحریکات آمریکایی‌ها نمی‌تواند دیپلماسی سرد روس‌ها را تحت تاثیر قرار دهد.
بی‌تفاوتی و آرامش روس‌ها، اقدامات و تدابیر بی‌اثر آمریکایی‌ها از جمله رد درخواست از سرگیری مذاکرات در پرونده سوریه و پیش از آن متوقف کردن همکاری با روس‌ها در حلب را در پی داشته است.
برای واشنگتن راحت نیست به قدرت روس‌ها در منطقه اذعان کند و لذا تلاش کرد با توقف مذاکرات خود را در موضع ابرقدرتی نشان دهد که نیازی به کمک روس‌ها در پرونده سوریه ندارد.
رو به پایان بودن ریاست جمهوری باراک اوباما و دولتش موجب گستاخ‌تر شدن واشنگتن و افزایش تصریحات منفی کاخ سفید علیه مسکو شده تا زمان روی کار آمدن دولت جدید در آمریکا فرا برسد.
تمام اظهارات و تصریحات مقام‌های مسئول آمریکایی را نباید در چارچوب و خط‌مشی سیاسی این کشور تلقی کرد، چون همانگونه که گفته شد بخش اعظم این اقدام آنها برای خرید وقت است و این تبعات سنگینی را متحمل دولت آینده و سیاست خارجی‌اش در تعامل با روس‌ها و پرونده سوریه خواهد کرد.
واشنگتن، روسیه را به عدم التزام به تعهداتش متهم کرد، درحالی که مسکو، اعتقاد دارد این اتهامات برای خرید وقت است تا کاخ سفید پذیرای دولت جدید باشد، به همین دلیل روس‌ها تلاش دارند به همراه متحدانش در سوریه از این فرصت برای تحقق پیروزی‌های بیشتر در عرصه میدانی استفاده کند.
این سیاست آمریکایی‌ها را به مرز جنون رسانده، چون رئیس جمهور جدید آمریکا را مجبور به نشستن پای میز مذاکره خواهد کرد به خصوص اگر آزادسازی کامل حلب را به دنبال داشته باشد.
محافل بین المللی بر این باورند صرف نظر از وضعیت حلب، واشنگتن اجازه نخواهد داد دیگر مناطق تحت تصرف گروه‌های مسلح حداقل تا زمان روی کار آمدن دولت جدید در کاخ سفید، از سیطره آنها خارج شود و دولت جدید مشخص خواهد کرد چه سیاستی در قبال سوریه پیش گیرد.
اما مسکو و دمشق همچنان به پیشروی خود در جبهه‌های حلب، ریف حماه و غوطه شرقی ادامه می‌دهند و آمریکایی‌ها به این موضوع کاملا آگاه هستند و می‌دانند اگر حمایت از گروه‌های مسلح را افزایش ندهند باید در انتظار از دست دادن مناطق بیشتر تحت تصرف گروه‌های مسلح باشد.
با این حال واشنگتن هم اکنون نمی‌تواند اقدامی در حمایت از گروه‌های مسلح انجام دهد. در گذشته خواسته واشنگتن از گروه‌های مسلح پیشروی و تصرف مناطق بیشتر بود اما اکنون تنها خواسته آمریکایی‌ها حفظ مناطق تحت اشغال تا پس از انتخابات ریاست جمهوری است.
بی‌تفاوتی و آرامش روس‌ها، اقدامات و تدابیر بی‌اثر آمریکایی‌ها از جمله رد درخواست از سرگیری مذاکرات در پرونده سوریه و پیش از آن متوقف کردن همکاری با روس‌ها در حلب را در پی داشته است.
برای واشنگتن راحت نیست به قدرت روس‌ها در منطقه اذعان کند و لذا تلاش کرد با توقف مذاکرات خود را در موضع ابرقدرتی نشان دهد که نیازی به کمک روس‌ها در پرونده سوریه ندارد.
رو به پایان بودن ریاست جمهوری باراک اوباما و دولتش موجب گستاخ‌تر شدن واشنگتن و افزایش تصریحات منفی کاخ سفید علیه مسکو شده تا زمان روی کار آمدن دولت جدید در آمریکا فرا برسد.
تمام اظهارات و تصریحات مقام‌های مسئول آمریکایی را نباید در چارچوب و خط‌مشی سیاسی این کشور تلقی کرد، چون همانگونه که گفته شد بخش اعظم این اقدام آنها برای خرید وقت است و این تبعات سنگینی را متحمل دولت آینده و سیاست خارجی‌اش در تعامل با روس‌ها و پرونده سوریه خواهد کرد.
واشنگتن، روسیه را به عدم التزام به تعهداتش متهم کرد، درحالی که مسکو، اعتقاد دارد این اتهامات برای خرید وقت است تا کاخ سفید پذیرای دولت جدید باشد، به همین دلیل روس‌ها تلاش دارند به همراه متحدانش در سوریه از این فرصت برای تحقق پیروزی‌های بیشتر در عرصه میدانی استفاده کند.
این سیاست آمریکایی‌ها را به مرز جنون رسانده، چون رئیس جمهور جدید آمریکا را مجبور به نشستن پای میز مذاکره خواهد کرد به خصوص اگر آزادسازی کامل حلب را به دنبال داشته باشد.
محافل بین المللی بر این باورند صرف نظر از وضعیت حلب، واشنگتن اجازه نخواهد داد دیگر مناطق تحت تصرف گروه‌های مسلح حداقل تا زمان روی کار آمدن دولت جدید در کاخ سفید، از سیطره آنها خارج شود و دولت جدید مشخص خواهد کرد چه سیاستی در قبال سوریه پیش گیرد.
اما مسکو و دمشق همچنان به پیشروی خود در جبهه‌های حلب، ریف حماه و غوطه شرقی ادامه می‌دهند و آمریکایی‌ها به این موضوع کاملا آگاه هستند و می‌دانند اگر حمایت از گروه‌های مسلح را افزایش ندهند باید در انتظار از دست دادن مناطق بیشتر تحت تصرف گروه‌های مسلح باشد.
با این حال واشنگتن هم اکنون نمی‌تواند اقدامی در حمایت از گروه‌های مسلح انجام دهد. در گذشته خواسته واشنگتن از گروه‌های مسلح پیشروی و تصرف مناطق بیشتر بود اما اکنون تنها خواسته آمریکایی‌ها حفظ مناطق تحت اشغال تا پس از انتخابات ریاست جمهوری است.
