به گزارش مشرق، نمی دانیم چه انگیزه ای باعث شده است تا زلمای خلیل زاد که خود از مسئولان آسیایی الاصل امریکایی است در مقاله ای که در روزنامه واشنگتن پست منتشر کرد، اعلام کند که عربستانی ها در آخرین سفرش به عربستان سعودی که همین اخیرا انجام داده است، اعتراف کنند که از ابتدای دهه شست قرن گذشته میلادی از زمانی که رویارویی عربستان سعودی با حکومت عبدالناصر در مصر تشدید شد و کار به رویارویی نظامی میان آنها در یمن کشید، از گروه های تروریستی حمایت می کردند و به آنها پول می دادند و ترغیبشان می کردند تا علیه حکومت ناصری فعالیت کنند تا به این ترتیب خطرات حکومت ناصری علیه عربستان سعودی کاهش یابد! همچنین عربستان سعودی برای نخستین بار اعتراف کرده که برای اولین بار درک کرده است که اسلام سیاسی می تواند ابزار قدرتمندی باشد که به کمک آن علیه دشمنان عربستان استفاده کند!

با وجود این که خلیل زاد به ما نمی گوید که دقیقا کدام یک از مسئولان عربستانی را دیده که این اعترافات را بیان داشته است اما تاکید می کند که عربستان از این مواضع خود پشیمان است و از این که در گذشته نقش تقویت گروه های تندرو و افراطی را داشته است، عذرخواهی می کند.

روشن است که خلیل زاد در سفرش به عربستان سعودی با ملک سلمان، پادشاه عربستان و محمد بن سلمان، جانشین ولیعهد و شمار دیگری از مسئولان عربستانی دیدار کرده است. آن طور که خلیل زاد می گوید عربستانی ها اعتراف کرده اند که از این گروه های تندرو برای ناکام گذاشتن اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان استفاده کرده اند تا جلوی تاثیرات احتمالی کمونیست ها در خاورمیانه را بگیرند، و جالب است همه این کارها با همکاری با ایالات متحده به ویژه در منطقه ملتهب دهه هشتاد قرن گذشته میلادی صورت گرفته و بعد از این که از موفقیت این سیاست مطمئن شده است، عربستان اخیرا از این گروه های تندرو علیه ایران در چارچوب رویارویی دو طرف و مواجهه با آن چه خطرات ]ادعایی[ تهدید مستمر ایران بر امنیت عربستان سعودی اعلام شده، استفاده کرده است!

بخش خطرناک و اتفاقا از همه مهمتر شهادت خلیل زاد از اعتراف عربستانی ها آن بخشی است که اشتباه بودن این سیاست ها را اعتراف می کنند و می گویند که درک کرده اند که در آخر تداوم این سیاست به تربیت وحوشی منجر شده که تسلط بر آنها سخت شده و اکثرا همان گروه هایی که خودشان به آنها پول دادند و مسلحشان کردند علیهشان وارد عمل شده اند. اما خلیل زاد با وجود این اعتراف روشن عربستان همچنان می پرسد برای چه باید عربستان به جبهه النصره، گروهی از همه خطرناک تر و تندروتر در جنگ داخلی سوریه، کمک کند و از آن حمایت مالی به عمل آورد؟ آیا بقایای سیاست های قدیم الآن تحت حاکمیت پادشاه جدید عربستان، ملک سلمان تغییر حالت داده است و همان سیاست ها را زیر قبای او ادامه می دهد؟ در حالی که خودشان به این باور رسیده اند که این گروه ها به یکی از خطرناک ترین تهدیدهای امنیتی برای عربستان تبدیل شده اند و فراتر از خطر تهدید ]ادعایی[ ایران رسیده است، به ویژه که گفته می شود که نهادهای عربستان به سمتی می روند تا شاید انقلابی جدید باشند؟

 

منبع: دیپلماسی ایرانی