سرویس سیاست مشرق -  پس از اینکه اصلاحات در تحولات داخلی مجلس شورای اسلامی دچار شکست‌های متعدد شد، طیف انحصارطلب این جریان فرصت را غنیمت شمرد و سیل انتقادات را به سمت محمدرضا عارف رئیس فراکسیون اصلاحات روانه ساخت. معادلاتی که امروز در جریان مجلس رخ داده عملا باعث سرخوردگی بدنه جریان اصلاحات شده است و جریان انحصارطلب قدرت نیز در صدد است که تا در بدو کار محمدرضاعارف را کنار زده و خود کنترل امور را به دست بگیرد.

این در شرایطی است که نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس دهم اغلب تازه کار هستند و از سوی جریان اصلاحات به عنوان افراد دسته‌چندم این جریان یاد می‌شوند که قرار بود از بیرون تحت عنوان «پارلمان در سایه»‌ هدایت شوند. تحرکات برخی از نمایندگان تهران مانند ماجرایی که فاطمه حسینی در حمایت از اشرافیت در مجلس به‌وجود آورد نیز بیش از پیش مزید علت شد تا اصلاحات در خصوص وضعیتی که به‌وجود آمده و کنترل نمایندگان تازه‌کار خود فکری کند.

از این رو به نظر می‌رسد که با دو هدف کنترل نمایندگان تازه کار و کنار نهادن محمدرضا عارف که اغلب تحرکات مستقلی دارد و بدنه انحصار‌طلب قدرت در این جریان را با دلواپسی و نگرانی نسبت به خود همراه می‌کند، کمیته مدیریت مجلس در جریان اصلاحات تشکیل شده که «‌حسین. م»‌ و « علی. ش» زمام امور آن را برعهده دارند.

شواهد حاکی از آن است که این افراد در حال کنترل نمایندگان تازه کار اصلاح‌طلب در مجلس دهم هستند و نطق‌ها و دستور کار آنان در مجلس را آنان تهیه می‌کنند که به نوعی دخالت در کار ریاست فراکسیون امید و کنار نهادن عارف از صدر امور مجلس است.

از این رو به طور هدفمند انتقاداتی نسبت به مدیریت اصلاح‌طلبان در مجلس توسط عارف در رسانه‌های وابسته در برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب بروز کرده است. مقدمه کنارگذاشتن مرد انصراف‌های انتخاباتی نیز زمزمه کنار گذاشتن وی از شورای سیاستگذاری اصلاحات به بهانه حضورش در مجلس است که توسط طیف کارگزاران مکررا تکرار شده است. از این موارد می‌توان به سخنان محمود صادقی،‌ یکی از نمایندگان تهران اشاره کرد که در برابر گلایه‌های عارف از نمایندگان فراکسیون امید می‌گوید:‌ «عارف در موضعی نیست که از فراکسیون گلایه کند، چون فراکسیون در عارف خلاصه می شود و وی رئیس این فراکسیون است و مدیریت آن را بر عهده دارد؛ بنابراین، درباره شورای سیاست گذاری هم بعید است که عارف از فردی گلایه ای داشته باشد، اما به هر حال کارهای سیاسی پیچیدگی های خاص خود را دارد و محدودیت هایی که برای اصلاح طلبان وجود دارد، باعث می شود که گاهی برخی رفتارها از برخی سیاسیون سر بزند.گاه اوضاع به گونه ای می شود که برخی مسائل به افراد تحمیل می شود، ولی عارف فردی نیست که اگر خلل یا ناملایمتی در جایی بود، آن را بروز یا به خاطر آن از ادامه کار انصراف دهد.»[1]

بر همین اساس سایت اصلاح‌طلب عصر ایران در مطلبی به طور معنادار او یک عارف سیاسی می‌نامد تا یک چریک و می‌نویسد:‌ «اصلاحات از عارف انتظار دارد جور تمام رهبران خود را منتخب اول تهران در مجلس دهم به دوش بکشد. به نظر می‌رسد این انتظار از ابتدا هم اشتباه بوده است. با نگاهی به نقش عارف در سال‌های گذشته می‌توان پی به این معنا برد که او یک سیاستمدار آرام است. یا حتی می‌شود گفت نگاه او به سیاست عارفانه است نه سیاست ورزانه .»[2]

به نظر می‌رسد که اصلاحات کم‌کم در حال کنار گذاشتن عارف و به قولی آرشیو کردن وی در این جریان است. حال باید ببینیم عارف که به مرد انصراف‌ها شهرت یافته این‌بار در برابر تحرکات تحقیر‌آمیز اصلاح‌طلبان چه واکنشی از خود نشان می دهد؟