به گزارش مشرق، هادی محمدی طی یادداشتی نوشت: مقامات ترکیه در یک هفته گذشته بارها از رویکردهای جدید خود در سوریه و همکاری مشترک با ایران و روسیه سخن گفته‌اند که از مفاهیم کلی فراتر نرفته است. آنچه روشن است اینکه سمت‌گیری امنیتی ترکیه تا حدودی در مقابل داعش است ولی محور اصلی و جوهر سیاست اردوغان در سوریه، مرتبط با وضعیت کردهای شمال سوریه است و از این کلیدواژه‌ها استفاده می‌کند که به حفظ تمامیت ارضی سوریه پایبند هستند و آن را فصل مشترک دیدگاه خود با ایران معرفی می‌کنند.
مقامات ترکیه از آنچه توسط آمریکا در حمایت از کردهای سوریه و تشکل نیروهای دموکراتیک سوریه شکل گرفته به شدت نگران هستند و آن را سرآغاز نوعی فدرالیسم در سوریه می‌دانند که برای ترکیه نیز بوی تجزیه می‌دهد. بنا به برخی گزارش‌ها در بین سران پ ک ک و در درون کردهای شمال سوریه هم اختلاف جدی وجود دارد و عده‌ای از آنها همکاری با طرح آمریکایی را در شمال سوریه ضروری می‌دانند. به همین دلیل ترکیه احساس می‌کند باید تا فرصت باقی است و نیروهای آمریکایی و کرد به سمت شهرک الباب در حرکت هستند باید حداقل در منطقه غرب فرات از جرابلس تا الباب با بکارگیری نیروهای وفادار خود از ارتش آزاد، گروه زنکی و سلطان مراد و ... این منطقه را در اختیار بگیرد تا ارتباط و اتصال کردهای شرق فرات با مناطق عفرین قطع شود و بدین منظور تلاش‌های خود را در ادلب و دیگر مناطق برای جابجا کردن نیروهای نظامی همسو با ترکیه آغاز کرده است.
نکته مهم این است که اگر ترکیه این رویکرد را به سادگی امکانپذیر می‌دانست نیاز یه مطرح کردن همکاری با ایران و روسیه و حتی سوریه در مبارزه با داعش نبود.
دلیل این است که ترک‌ها نگران هستند که نظامی‌های آمریکایی و گروه کردی و نیروهای دموکراتیک سوریه از اجرای طرح ترکیه جلوگیری کنند و لذا این زمینه همکاری را با سوری‌ها و روس‌ها و ایران می‌دانند و شاید حاضر باشند تا نیروهای دولتی سوریه و مقاومت با حمایت روسیه در شمال حلب به سمت الباب و جرابلس پیشروی کنند و مسیر حرکت کردها به سمت عفرین را مسدود کنند و این طرح را به عنوان عملیات ضد داعش معرفی نمایند.
درگیر شدن نیروهای آسایش با ارتش سوریه در شهر حسکه هم باید با تحریک آمریکا باشد تا زمنیه همگرایی بیشتر کردها با آمریکایی‌ها را فراهم نموده و در شرایط درگیری احتمالی، کردها از آمریکایی‌ها در غرب فرات حمایت و دفاع کنند.
با این وجود اینگونه نیست که همه کارت‌های بازی کردهای شمال سوریه در دست آمریکا باشد و رخدادهای روزهای آینده چه در حسکه و چه در شمال حلب، روندهای امنیتی در درون حلب،ادلب، شمال حلب و عرصه‌های همکاری و صف‌بندی‌های جدید را مشخص می‌کند.
مقامات ترکیه از آنچه توسط آمریکا در حمایت از کردهای سوریه و تشکل نیروهای دموکراتیک سوریه شکل گرفته به شدت نگران هستند و آن را سرآغاز نوعی فدرالیسم در سوریه می‌دانند که برای ترکیه نیز بوی تجزیه می‌دهد. بنا به برخی گزارش‌ها در بین سران پ ک ک و در درون کردهای شمال سوریه هم اختلاف جدی وجود دارد و عده‌ای از آنها همکاری با طرح آمریکایی را در شمال سوریه ضروری می‌دانند. به همین دلیل ترکیه احساس می‌کند باید تا فرصت باقی است و نیروهای آمریکایی و کرد به سمت شهرک الباب در حرکت هستند باید حداقل در منطقه غرب فرات از جرابلس تا الباب با بکارگیری نیروهای وفادار خود از ارتش آزاد، گروه زنکی و سلطان مراد و ... این منطقه را در اختیار بگیرد تا ارتباط و اتصال کردهای شرق فرات با مناطق عفرین قطع شود و بدین منظور تلاش‌های خود را در ادلب و دیگر مناطق برای جابجا کردن نیروهای نظامی همسو با ترکیه آغاز کرده است.
نکته مهم این است که اگر ترکیه این رویکرد را به سادگی امکانپذیر می‌دانست نیاز یه مطرح کردن همکاری با ایران و روسیه و حتی سوریه در مبارزه با داعش نبود.
دلیل این است که ترک‌ها نگران هستند که نظامی‌های آمریکایی و گروه کردی و نیروهای دموکراتیک سوریه از اجرای طرح ترکیه جلوگیری کنند و لذا این زمینه همکاری را با سوری‌ها و روس‌ها و ایران می‌دانند و شاید حاضر باشند تا نیروهای دولتی سوریه و مقاومت با حمایت روسیه در شمال حلب به سمت الباب و جرابلس پیشروی کنند و مسیر حرکت کردها به سمت عفرین را مسدود کنند و این طرح را به عنوان عملیات ضد داعش معرفی نمایند.
درگیر شدن نیروهای آسایش با ارتش سوریه در شهر حسکه هم باید با تحریک آمریکا باشد تا زمنیه همگرایی بیشتر کردها با آمریکایی‌ها را فراهم نموده و در شرایط درگیری احتمالی، کردها از آمریکایی‌ها در غرب فرات حمایت و دفاع کنند.
با این وجود اینگونه نیست که همه کارت‌های بازی کردهای شمال سوریه در دست آمریکا باشد و رخدادهای روزهای آینده چه در حسکه و چه در شمال حلب، روندهای امنیتی در درون حلب،ادلب، شمال حلب و عرصه‌های همکاری و صف‌بندی‌های جدید را مشخص می‌کند.
