گروه جهاد و مقاومت مشرق - دزفول را شهر موشك‌ها مي‌نامند. شهري كه عراقي‌ها به آن «بلد الصواريخ» مي‌گويند و در طول سال‌هاي دفاع مقدس صدها بار مورد هجوم حزب بعث عراق و ارتش اشغالگرش قرار گرفت و در طول 2700 روز مقاومت، 2600 شهيد، 4000جانباز، 452آزاده و 147 مفقودالاثر تقديم كرد. در بررسي عمق نفرت دشمن از اين شهر مقاوم كشورمان، به گفت‌وگو با عبدالرضا سالمي‌نژاد از نويسندگان بنام كتاب‌هاي دفاع مقدسي نشستيم كه در پرونده كاري خود كتاب نام‌آشناي «الف دزفول» را دارد. متن زير ماحصل گفت‌وگوي ما با سالمي‌نژاد است كه پيش رو داريد.دزفول در طول جنگ تحميلي شاهد بيشترين حجم بمباران دشمن بود، در حالي كه يك شهر مرزي هم به شمار نمي‌رود. علتش چه بود؟
بررسي عمق دشمني و نفرت رژيم بعث عراق با اين شهر كوچك و مذهبي واقعيت‌هاي تلخ و شيريني را پيش روي محققان و كارشناسان امور نظامي و هنر پايداري مي‌گذارد كه بخشي از تاريخ مقاومت ناگفته مردم دلير ايران در آن نهفته است. از قبل شروع رسمي جنگ تحميلي تا آخرين روزهاي نبرد، دشمن ضمن امتحان و به كارگيري انواع سلاح‌ها عليه اين شهر، مقاصد مختلفي را دنبال ميكرد كه بر اساس شواهد موجود، تصميم او از اشغال تا جنگ رواني عليه مردم دزفول را دربرداشت. دزفول در طول جنگ، 176 بار توسط موشك، 489 بار توسط بمب و راكت و 2500 بار توسط توپ مورد حمله قرار گرفت كه از اين رهگذر 19 هزار و 500 واحد مسكوني، اداري و آموزشي اين شهر ويران شد. اگرچه شهرهاي مورد هدف در الفباي ارتش عراق، تغيير ميكرد يا كم و زياد و جابه‌جا مي‌شد اما تا پايان جنگ، جايگاه «الف» هرگز از دزفول جدا نشد و اين سؤال بي‌پاسخ جنگ را تا كنون در ذهن‌ها باقي گذاشت.
جايگاه «الفي» كه گفتيد، چيست؟ خودتان هم كتابي در اين خصوص نوشته‌ايد.
كتاب «الف دزفول» از آثار منتشر شده بنده است. قضيه هم از اين قرار است كه بعثي‌ها در طول جنگ تحميلي براي ايجاد رعب و وحشت و جنگ رواني، قبل از اينكه به شهري حمله كنند، از طريق راديو نامش را اعلام مي‌كردند. دزفول همواره در راس اين ليست بود. به اين ترتيب كه مي‌گفتند شهرهاي زير بمباران خواهند شد.«الف دزفول»، «ب...» هميشه دزفول سر ليست بمباران دشمن بود و به اصطلاح ما به اين سرليستي جايگاه «الف» مي‌گوييم.
پس نامگذاري اين شهر به عنوان شهر نمونه مقاومت كار بجايي بوده است؟
بله البته، جمهوري اسلامي ايران در تاريخ 4/3/1366 اين شهر را به پاس حماسه مقاومتش به عنوان «شهر نمونه» معرفي كرد. آنچه اين شهر را شهري افسانه‌اي در مقاومت و پايداري نشان داده است و در همان سال‌ها حيرت دوستان و دشمنان را برانگيخته بود، جاري و ساري بودن جريان زندگي در زير انواع تهديدات و حملات بوده است. به طوري كه شهادت عروس و دامادي در حجله، شهادت بيش از 80 نفر در يكي از خيابان‌هاي شهر و شهادت دسته جمعي اعضاي چند خانوار در يك حمله موشكي و شهادت 13 نوجوان بسيجي در پايگاه يك مسجد، نمونه‌هايي از اين حضور بي‌بديل است. از طرفي همانطور كه عرض كردم، اكثر شهادت‌ها در زير سايه انواع تهديدات راديويي و تلويزيوني بود كه دشمن قبل از هر بمباراني به راه مي‌انداخت. در‌كل اين شهر كوچك با داشتن 3 گلزار شهيد در سه گوشه‌اش اكنون نيز افتخار دارد كه در فضايي روحاني و معنوي متأثر از فرزندان شهيد خويش به زندگي مؤمنانه خود ادامه مي‌دهد و همچنان پيشتاز در حمايت از دستاوردهاي انقلاب اسلامي است.
در صحبت‌هايتان اشاره كرديد كه دزفول قبل از شروع رسمي جنگ هم مورد تهاجم دشمن قرار گرفته بود. كمي از روند هجوم دشمن به دزفول بگوييد.
جنگ تحميلي عراق عليه ايران اگرچه رسماً از 31شهريور ماه 1359 آغاز شد، اما در منطقه دزفول چهره خشن خودش را از 13 خرداد همان سال با ورود هواپيماهاي جنگي عراق به آسمان اين شهر و سپس با شليك توپ و خمپاره در 16 تير ماه به پاسگاه‌هاي فكه و سميده نشان داد. همچنين دشمن در 25 شهريور ماه يعني شش روز قبل از حمله سراسري پاسگاه فكه را به اشغال خود درآورد و با بمباران مواضع دشمن در اين منطقه توسط ارتش ايران، رويارويي نيروهاي رزمي رسماً آغاز شد. در روز 31 شهريور ماه هم دشمن براي تسخير شهرهاي دزفول و اهواز، دو معبر «فكه – دوسلك- پل نادري- دزفول» و«شرهاني- عين خوش- پل نادري- دزفول» را در طرح مانور خود قرار داد. دو لشكر يك مكانيزه و 10 زرهي موظف بودند با عبور از رودخانه كرخه، اهواز را از شمال و دزفول را از جنوب محاصره و تصرف كنند. اگرچه اين دو لشكر ظرف سه روز خود را كنار رودخانه كرخه رساندند و تمام اين منطقه را به تصرف خود درآوردند ولي به دلايل مختلف از جمله مقاومت‌هاي مردمي از ادامه حركت و تصرف دزفول باز ماندند.
مردم هم در كنار رزمندگان به لشكرهاي متجاوز دشمن حمله مي‌كردند؟
بله، شبيخون‌هاي مكرر نيروهاي مردمي با پشتيباني سپاه و ارتش در اين منطقه تا اجراي عمليات فتح‌المبين ادامه داشت و نهايتاً با انجام اين عمليات بزرگ، دزفول تا پايان جنگ از خطر سقوط در امان ماند. دشمن از همان روزهاي اول اين شهر را به دلايل مختلف زير انواع حملات هوايي، توپخانه‌اي و موشكي خود قرار داد و مردم زيادي را به شهادت رساند اما اين شهر حتي براي يك روز از حركت، جنبش و زندگي باز نماند. به اعتقاد بنده، قصد اصلي دشمن از اين حملات تا قبل از عمليات فتح‌المبين، زمينه‌سازي براي اشغال بوده و حتي در اين خوش‌خيالي، بارها در رسانه‌هاي خودش از اشغال و پيوستن اين شهر به جمهوري عراق مطالبي را عنوان كرده بود. اشغال دزفول يكي از مهم‌ترين اهداف طرح كلي رژيم بعث بود كه خوزستان را از ايران جدا ميكرد. اين موضوع بارها در بيانيه‌هاي ارتش بعث و سخنان فرماندهان آن آمده است. حماسه حضور يكپارچه مردم دزفول نه تنها در خلق «خونين‌ترين مقاومت مردمي» در طول جنگ مردم اين ديار را وجهه‌اي جهاني بخشيد، بلكه نقش مؤثر و بي‌بديل آنها در پشتيباني رزم تمام نيروهاي مستقر در اين منطقه در خلق حماسه رزمندگان در جبهه‌هاي جنگ در ضمير رزمندگان غيرخوزستاني نيز ماندگار شد. علاوه بر آن دزفول تنها شهري بود كه يك لشكر (لشكر 7 وليعصر(عج)) را اداره ميكرد و حضور فعال و مؤثر خود را از جنوب تا غرب كشور نيز به نمايش گذاشته بود.
بعد از عمليات فتح‌المبين كه دشمن از اشغال دزفول نااميد شد، باز شاهد بوديم كه بعثي‌ها همچنان با شدت دزفول را بمباران مي‌كردند، دليلش چه بود؟
پس از عمليات پيروزمندانه فتح‌المبين و دور شدن شهر از تهديد اشغال و قطع حملات توپخانه‌اي، دشمن به منظور انتقام‌گيري از مردم، بر حجم حملات موشكي خود بر دزفول افزود. در جريان جنگ شهرها دشمن در كنار جنگ نفتكش‌ها و... تلاش نمود به صورت همه‌جانبه مردم مقاوم ايران را زير فشار اقتصادي - سياسي مضاعفي قرار دهد لذا ضمن دستيابي به موشك‌هاي دور‌برد، تهران و ديگر مراكز استان‌ها را به ليست حملات شهري خود كه بعدها آمار آن به 127 شهر رسيد، افزود. اما با انگيزه انتقام‌گيري، هرگز جايگاه «الف» از دزفول تنزل يا تغيير پيدا نكرد. اين شهرستان كه به سبب مقاومت هشت ساله خود در برابر هجوم موشك‌ها و توپ و خمپاره‌هاي دشمن بعثي به اسطوره مقاومت مردمي در جنگ مشهور است و لوح زريني نيز در سال 1366 از مردم ايران دريافت كرده است، در زمان جنگ ايران و عراق آسيب‌هاي زيادي ديد اما هرگز كسي قامت خم شده او را نديد و حسرت يك آه را براي هميشه بر دل دشمن نهاد. امام خميني(ره) به پاس پايداري مردم اين شهر در همان سال‌ها فرموده‌اند: شما دزفولي‌ها امتحان داديد و از اين امتحان خوب بيرون آمديد. شما دين خود را به اسلام ادا كرديد.
* روزنامه جوان
