به گزارش مشرق عبدالمجيد ارفعي، زبان‌شناس ايراني که توانسته لوح‌هاي هخامنشي را بخواند و آنها را منتشر کند به خبرنگار مهر گفت: چند ده‌هزار گل‌نوشته‌اي که در حفاريهاي باستان‌شناسي تخت جمشيد در سال 1933 بدست آمده بود و در سال 1937 براي خوانش متون و انجام امور پژوهشي به ‌صورت امانت به دانشگاه شيکاگو سپرده شد همچنان به ايران بازگردانده نشده است.
استاد زبانهاي باستاني گفت: بعد از بررسي اين الواح مؤسسه‌ خاورشناسي دانشگاه شيکاگو در سال 1380 اعلام کرد که اگر من به عنوان کسي که مدتها روي گل نوشته ها کار کرده براي پيگيري و برگرداندن الواح به آن موسسه بروم حتما لوحها را برمي گرداند. اما در آن سال مسئولان سازمان ميراث فرهنگي بنا به علتهايي اين پيشنهاد را رد کردند و اعلام کردند که نماينده اي مي فرستند اما دانشگاه شيگاگو با حضور نماينده ميراث فرهنگي ايران مخالفت کرد.
وي ادامه داد: اين تعللها باعث شد مدتها الواح هخامنشي به صورت امانت در دست موسسه خاورشناسي باقي بماند تا اينکه تنشهاي سياسي منجر به مصادره الواح تخت جمشيد توسط دادگاهي در آمريکا شد.

مترجم منشور کورش افزود: پس از بمب‌گذاريهاي بيت‌المقدس خانواده کشته‌شدگان يهودي ادعا کردند که دولت ايران در اين عمليات نقش داشته و خواستار تصاحب الواح هخامنشي به جاي غرامت شدند که دادگاه آمريکا نيز بر خلاف واقعيت موجود و همانطور که انتظار مي رفت راي به ضرر ايران صادر کرد.
وي افزود: اکنون الواح هخامنشي توقيف است و لازم است که مسئولان ميراث فرهنگي و دولت ايران جدي تر به دنبال برگرداندن اين الواح باشند چون احتمال تصاحب و تملک لوحهاي هخامنشي توسط بيگانگان دور از ذهن نيست.
ارفعي گفت: سالهاي گذشته يکبار 150 و بار ديگر 300 لوح به ايران داده شد، اما اين تعداد در برابر 30 هزار لوح کشف شده تقريبا هيچ است. چون بيشتر آنها خرده ريزه هاي لوحها بودند اين در حالي است که حدود 12 هزار لوح هخامنشي در اختيار موسسه خاور شناسي قابل خواندن است.
حدود 30 هزار لوح، در مدت 10 سال در تخت جمشيد کشف شده که هر کدام تقريبا به اندازه يک کارت اعتباري 40 سانتي متر مربعي هستند. اين لوح ها به دوران داريوش اول هخامنشي (500 تا 400 سال قبل از ميلاد مسيح) تعلق دارند و براي نوشتن آنها از خط ميخي عيلامي استفاده شده است.
به طور کلي، اين الواح به دو دسته عمومي و سلطنتي تقسيم مي شوند. بخش عمومي که تعداد زيادي از لوح ها را شامل مي شود، به موضوعاتي مثل داد و ستدهاي تجاري، جيره روزانه کارگران، مليت هر کارگر و مشخصاتش و همين طور محل زندگي اش مي پردازد.
اين الواح به طور واضح نشان مي دهند که ساخت و ساز در تخت جمشيد، بر اساس نظام برده داري نبوده و هر کارگر به ازاي کارش مزد مي گرفته است.
بر روي الواح سلطنتي به غير از متن رسمي و اداري، مهر و نقوش سلطنتي وجود دارد و روي برخي از آنها صحنه هاي شکار و تصاوير بعضي اسطوره ها حک شده است.