تاریخچه زیردریایی‌های فوق پیشرفته «دولفین»

رژیم صهیونیستی از سال 1961 نخستین قرار داد خرید زیردریایی‌های پیشرفته از آلمان را با این کشور امضا کرد. تا سال 1999 آلمان سه زیردریایی به رژیم صهیونیستی تحویل داد. اما از آن زمان بر سر قرار دادهای جدید بین دو طرف اختلافاتی وجود داشت. از زمان حضور مرکل در پست صدر اعظمی آلمان ارتباط بین دو طرف قوی تر شد و قرار دادهای بعدی در سال 2010 در زمان تصدی وزارت جنگ به دست ایهود باراک منعقد شده است.

قرار داد جدید در حالی بین طرفین امضا شد که در مجلس آلمان 3 سال برای امضای آن زمان صرف و پس از آن امضا شد. چهارمین زیر دریایی در 3 می 2012 که نخستین زیردریایی قرار داد جدید محسوب می‌شد در بندر کیل آلمان تحویل داده شد. آلمان پنجمین زیردریایی را در 12 ژانویه 2016 در بندر حیفا تحویل صهیونیست‌ها داد و قرار است ششمین زیردریایی در سال 2017 به رژیم صهیونیستی داده شود.

این پنج زیردریای به اسمای « دولفین » ، « لیفیتان »، « تیکوما »، « تانین » و «راهاف » در حقیقت چون نام نخستین زیردریایی دولفین بوده مجموع این زیر دریایی ها را با همان نام می شناسند.

در مورد قیمت زیردریایی‌ها اطلاعات دقیقی وجود ندارد تنها مجله اشپیگل آلمان در مورد قیمت قرارداد زیردریایی ششم مطلبی را منتشر کرده است. این مجله می نویسد:  قیمت قرارداد زیر دریایی ششم 135 میلیون یورو است که یک سوم قیمت حقیقی آن است.

ویژگی‌های زیردریایی‌های دولفین

ویژگی بارز دولفین این است که این زیردریایی می تواند موشک های کروز مسلح به کلاهک هسته ای  را حمل و شلیک کند. دولفین به موشک های نوع « Popeye Turbo SLSM» که برد هزار و 500 کیلومتری دارند مجهز می‌شود. موشک‌هایی که سازمان نظامی رژیم صهیونیستی آنها را تولید می‌کند و هر موشکی با قابلیت حمل یک کلاهک هسته‌ای 200 کیلویی را حمل می‌کند و از سیستم شلیک خودکار هیدرولیک سری برخودار است.

دولفین از موتور دیزلی برقی برخوردار است و به دلیل داشتن ویژگی غیر قابل ردگیری، می‌تواند هفته ها زیر آب بماند. دولفین از تکنولوژی پیشرفته ای برخوردار است که سوخت خود را از آب دریا تأمین می‌کند. با تجزیه آب و استفاده از هیدروژن موجود در آن، سوخت خود را تأمین می کند. این زیر دریایی قابلیت حمل 1550 تن بار دارد.

جایگاه دولفین در ساختار و دکترین نظامی رژیم صهیونیستی

این زیردریایی‌ها در ساختار نظامی رژیم صهیونیستی بخشی از زرادخانه اتمی این رژیم محسوب می‌شوند. مجله اشپیگل می‌نویسد رژیم صهیونیستی از زمان امضای قرار داد ساخت این زیر دریایی ها با آلمان آن را جزء زرادخانه اتمی خود قرار داده است. براساس اسناد وزارت خارجه آلمان از سال 1961 این کشور از برنامه رژیم صهیونیستی برای مجهز کردن زیردریایی های ساخت آلمان به موشک های هسته‌ای آگاهی داشته است امری که دولت های آلمان همواره آن را رد کرده‌اند. با این زیردریایی‌ها رژیم صهیونیستی قادر خواهد بود در مناطق دور از آب‌های سرزمینی اش دست به عملیات بزند.

دکترین امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی بر عدم ثبات در منطقه استوار است. ساختار گوناگون اجتماعی سرزمین های اشغالی موجب شده است تا رژیم صهیونیستی ادامه حیات خود را در مشغولیت به خارج و نبود فرصت در داخل برای دامن زدن به اختلافات داخلی ببیند. این بدان معنا است که آنها برای دور ماندن از اختلافات داخلی که برایشان بنیان برانداز است به ایجاد بی ثباتی در سایر نقاط دست می‌زنند و این مسئله را عامل ایجاد وحدت داخلی می‌دانند.

با این نگاه صهیونیست ها همواره باید در منطقه بی ثباتی ایجاد کنند. اما برخی هدف های صهیونیست ها که برای ایجاد بی ثباتی برای آنها اهمیت دارد از مرزهای آنها به دور است و از دسترس آنها خارج شده است. به گونه ای که از طریق هوایی نیز به آنها دسترسی ندارند. اما وجود زیر دریایی های فوق پیشرفته به آنها کمک می‌کند تا بتوانند از طریق آب های آزاد و بدون رد یابی در نقاط دور دست عملیات انجام داده و ایجاد بی ثباتی کنند. لذا باید گفت در رویکرد جدید این رژیم زیردریایی های مذکور نوک پیکان اقدامات عملی خواهند بود.

آبراهام باستر، فرمانده نیروی دریایی رژیم صهیونیستی بین سال‌های 68 تا 72 در سال 2011 گفت نیروی هوایی رژیم صهیونیستی نمی تواند به ایران ضربه ای بزند و برنامه هسته ای اش را ناکام گذارد اما زیردریایی های دولفین که قادر به حمل کلاهک هسته ای هستند بازدارندگی استراتژیک (با سلاح هسته ای رژیم صهیونیستی) خواهند داشت. زیرا نیروی هوایی امکان استفاده از کلاهک هسته ای را ندارد زیرا اصلا نمی تواند به ایران برسد اما این زیردریایی ها می توانند امکان استفاده از کلاهک های هسته ای را فراهم نمایند.