مشرق- این روزها دلسوزان نظام، هشدارهای زیادی از فتنه جدید و غبارهای به پا شده از آن می دهند و علائم موجود نیز نشان از اراده حکومت بر برخورد با این جریان دارد. اما مطابق با اصل "پیشگیری بهتر از درمان است" باید به ریشه های بوجود آمدن فتنه جدید نیز اندیشید و تا به خشکاندن این ریشه ها و جلوگیری از رویش مجدد پیچک های هرز بر درخت انقلاب اسلامی کمر بست.

با بررسی روند شکل گیری جریان انحرافی، بیشترین سرعت رشد آن را در ابتدای دوره دولت دهم می توان ارزیابی کرد. در این برهه تاریخی شرایط سیاسی و اجتماعی کشور معطوف به مواجهه با جریان فتنه و موج سبز بود. فتنه موج سبز در سال 88 با فشارهای بین المللی و رسانه ای و اردوکشی های خیابانی تمام توجه عوامل استراتژیک نظام و راس هرم سیاسی جامعه را به خود مشغول کرده و توان رسانه ای، اطلاعاتی و ذخایر استراتژیک نظام همچون بسیج و سپاه را درگیر خود نمود. دلسوزان نظام و دغدغه مندان فرهنگی کشور نیز همگی به عرصه آمده و به روشنگری پرداختند.

در چنین شرایطی که همه چیز مشغول فتنه موج سبز بود، خلوتی در سایه، جهت تدارک فتنه بعدی فراهم شد. صیادان ابن الوقت قدرت طلب که در دولت نفوذ کرده بودند، از آب گل آلود فتنه سبز، به صید ماهیان خود پرداختند که امروز شاهد افشاگری مفاسد آن ها از زبان مسئولان نظام هستیم.

سایه امن فتنه سبز شرایطی بود که جریان انحرافی در آن پرورش یافت و این مساله ی پیش بینی شده ای بود. برخی از نمایندگان مجلس به جریان فتنه هشدار دادند که شما فضایی را به وجود آورده اید که امکان انتقاد واقعی از دولت وجود ندارد.

قطعا اگر جریان فتنه وجود نداشت هیچ گاه شاهد رشد قارچی فرقه انحرافی در دولت دهم نبودیم و شاهد این مدعا، برخورد مجلس اصولگرا از پیدایش کردانیسم در دولت اصولگرای نهم است.ضمن آنکه مجلس اصولگرا در جلوگیری از انحراف دولت اصولگرا نقش بسزایی داشته و در جریان جلوگیری از معاونت ملک زاده در وزارت خارجه و استیضاح وزیر خارجه شاهد این امر بوده ایم اما؛ این درحالی است که مجلس اصولگرا نیز علی رغم هشدارهایش به مواجهه با فتنه موج سبز مشغول بود و فرصت کمتری در آن ایام برای نظارت بر دولت داشته است. 

سایه امنی که در پناه غبار آلودگی فضای کشور مهیا شده بود، امنیتی را برای جریان انحرافی به وجود آورد تا به راحتی به یارگیری از مشاهیر و سیاستمداران و هنرمندان، بذل و بخشش های بیت المال در قالب بودجه فرهنگی، حاتم بخشی قراردادهای چند صد میلیاردی، ترفیع مقام کوتوله های قدرت طلب به صرف نزدیکی به جریان انحرافی و ارتباط گرفتن با بیگانگان و عناصر ضد نظام و دلالان رابطه با آمریکا به وسیله شورای عالی امور ایرنیان خارج از کشور بپردازند.

هیچ کدام از این اقدامات مساله ای نبود که از دید رسانه هایی که چشم نگران جامعه هستند مخفی و مغفول بماند؛ اما به زعم برخی از دلسوزان نظام و مسئولان امر، موج سبز و فرقه انحرافی دو لبه یک قیچی هستند که اگرچه در جهت مخالف هم ، اما برای بریدن یک امر واحد عمل می کنند. لذا در تحلیل وقایع روز همانقدر نقش جریان فتنه سبز در واتیکانیزه کردن ولایت فقیه پررنگ است که رنگ موج سبز نقش دارد.

اقدامات فرقه انحرافی در مواجهه با احکام حکومتی آنقدر به مذاق فتنه سبز خوش می آید که سران آن می گویند این همان حاکمیت دوگانه است که ما به دنبال تحقق آن بودیم!

بحث انحرافی "مکتب ایرانی" ماهیتا تفاوتی با شعار "جمهوری ایرانی" موج سبز ندارد و در این خصوص جریان انحرافی به عملیاتی کردن آرزوهای موج سبز مشغول است.

اگر چه تلقی ما از حاشیه امنی که فتنه سبز برای فرقه انحرافی بوجود آورد ناخواسته بودن آن است، اما صحنه سیاسی کشور تصویری از بده جریان انحرافی و حریان فتنه می دهد، تا جایی که نزدیکان مشایی در شرایطی که فشارها به مشایی زیاد شده، از اصلاح طلبان استمداد طلب کرده و می گوید اصلاح طلبان تنهایش نگذارند!

همه این مسایل در انحراف از اصول اساسی انقلاب نشان از پیوند اهداف فرقه انحرافی و موج سبز دارد و اعمال هردو در جهت مقاصد دشمنان انقلاب است.

به هر تقدیر در چنین شرایطی، جریان اصولگرایی اشتباهاتی را که جریان اصلاحات در مورد خاتمی کرد، در مورد احمدی نژاد مرتکب نمی شوند و نه تنها بر اشتباهات وی صحه نمی گذارند؛ بلکه توان رسانه ای جریان اصولگرا را برای افشاگری در فضای فتنه جدید از فرقه انحرافی صورت می دهند و پایبندی بر اصول اصولگرایی را مقدم بر افراد اصولگرا می دانند.