به گزارش مشرق، عباس برزگر در گفت‌وگو با ايسنا، در تحليل قانون ممنوعيت به کارگيري تجهيزات دريافت از ماهواره اظهار کرد: اين قانون مصوب سال 73 است و آيين‌نامه اجرايي آن نيز مصوب فروردين 74 در هيات وزيران است. اين قانون 11 ماده دارد، ورود، توزيع و استفاده از تجهيزات دريافت از ماهواره و ... و کليه سازمان‌هايي که مربوط به آن‌ها مي‌شوند وظيفه و تکليفي دارند که آيين‌نامه اجرايي آن هم به همين نحو است.
اين وکيل دادگستري خاطر نشان کرد: استفاده از تجهيزات ماهواره‌ي در رابطه با مواردي مجاز است. مثلا نمايندگان سياسي و کنسولي کشورهاي خارجي سازمان‌هاي بين‌المللي بر اساس حقوق بين‌الملل از شمول مفاد اين قانون مستثني هستند. اسامي آن‌ها را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي اعلام مي‌کنند که بر اساس مجوزي که صادر مي‌شود مي‌توانند از تجهيزات ماهواره‌اي استفاده کنند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي بر اساس ماده 3 آيين‌نامه به طور مستمر اسامي و مشخصات استفاده کنندگان مجاز از تجهيزات دريافت از ماهواره را به وزارت کشور اعلام مي‌کند.
وي در ادامه افزود: هر کشوري براي حفظ فرهنگ جامعه، حراست از مرزهاي فرهنگي و حفظ کيان خانواده قوانيني را وضع مي‌کند و کشور ما قانوني را در رابطه با همين مساله وضع کرده است. طبق ماده 10 قانون مدني، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي با همکاري وزارت پست، تلگراف و تلفن و سازمان‌هاي ذيربط موظفند با استفاده از اهرم‌هاي حقوقي و بين‌المللي در جهت حراست از مرزهاي فرهنگي کشور و حفظ کيان خانواده عليه برنامه‌هاي جذب و مبتذل ماهواره اقدام لازم را انجام دهد.
اين وکيل دادگستري با بيان اين که اين قانون در عمل قانون موفقي نبوده و هيچ موفقيتي نداشته است، عنوان کرد: استفاده از تجهيزات ماهواره‌اي در استان‌ها و شهرستان‌ها بسيار زياد است، يا زماني که روي پشت بام ساختمان‌هاي بلند در تهران مي‌ايستيم، کثرت ديش‌هاي ماهواره را به راحتي مي‌توان ديد. در گذشته نيز پرونده‌هايي در دستگاه قضايي براي برخورد با نگهداري ويدئو تشکيل مي‌شد؛ زيرا آن زمان نگهداري و استفاده از ويدئو جرم محسوب مي‌شد اما بعد از گذشت مدتي، اين وسيله ارتباطي آزاد و استفاده از آن عادي شد، مي‌توان به همان ديدي که امروز به ويدئو داريم به ماهواره هم داشته باشيم. با اين تفاوت که ماهواره گسترده‌تر است و مي‌تواند با پوشش‌هايي که مي‌دهد، بر فرهنگ يک جامعه اثرات مخرب بر جا گذارد.
برزگر با اشاره به اين مطلب که استفاده از ويدئو هم مي‌تواند جنبه آموزشي داشته باشد و هم جنبه غيراخلاقي، خاطرنشان کرد: استفاده از ابزار و وسايل مي‌تواند جنبه‌هاي مختلفي داشته باشد، نحوه استفاده نيز بسيار مهم است، اگر به ماهواره به عنوان يک وسيله ارتباطي مفيد نگاه شود، مي‌توان استفاده از آن را خوب تلقي کرد، اما اگر استفاده از ماهواره، آثار منفي بر افکار عمومي بگذارد و به فرهنگ جامعه ضرر بزند، در حقيقت نمي‌تواند مفيد باشد.
اين حقوقدان با بيان اينکه کشور ما در زمينه اطلاع‌رساني و فرهنگ‌سازي خانواده‌ها ضعيف عمل مي‌کند، يادآور شد: ما بايد با اطلاع‌رساني درست، بر روي فرهنگ جامعه کار کنيم و با اين فرهنگ‌سازي خوب و بد را به مردم نشان دهيم، نه اينکه از طريق رفتار فيزيکي به جمع‌آوري تجهيزات ماهواره‌اي بپردازيم. زيرا انسان از هر چيزي که منع شود، نسبت به آن حريص‌تر مي‌شود و نتيجه معکوس به دست خواهد آمد. زيرا الان با جمع کردن ديش‌هاي ماهواره مي‌خواهند از ورود فرهنگ غربي به خانه‌ها جلوگيري کنند اما ممکن است در آينده دستگاه‌هايي توليد شود که ديگر نيازي به ديش نداشته باشد، آن موقع بايد چه کرد؟ و چگونه مي‌توان با آن مبارزه کرد؟ بنابراين تقويت فرهنگ جامعه از هر چيز ديگري مفيدتر است.
وي گفت: مسئولان ما بايد به دنبال راهکارهاي اساسي باشند و محاسن و معايب را به مردم توصيه کنند.
برزگر نقش خانواده را بسيار مهم و موثر دانست و بيان کرد: در کشورهاي اروپايي برنامه‌هاي مبتذل در زماني خاص پخش مي‌شود که اکثر کودکان خواب هستند. زيرا نسبت به فرهنگ فرزندان اهتمام دارند، بنابراين نقش فرهنگ‌سازي و اطلاع‌رساني درست، مفيدتر از برخورد با تکنولوژي است.
اين وکيل دادگستري وضع اين قانون را براي جلوگيري از تهاجم فرهنگي دانست و آن را خوب ارزيابي کرد و افزود: اين قانون بايد اجرا شود، اما نبايد با ديد تک بعدي به آن نگاه کرد زيرا بي‌نتيجه خواهد بود، طبق ماده 2 قانون، وزارت کشور موظف است با استفاده از نيروي انتظامي در اسرع وقت نسبت به جمع‌آوري تجهيزات دريافت از ماهواره اقدام کند اما براي ورود به خانه افراد، نيازمند مجوز از دستگاه قضايي هستند.
برزگر تصريح کرد: دستگاه قضايي براي جمع‌آوري تجهيزات ماهواره‌اي اقدام مي‌کند، ولي مرزهاي ما کنترل نمي‌شود ما بايد ابتدا مرزهاي‌مان را کنترل کنيم.
وي اين قانون را داراي نقاط مثبت و منفي دانست، افزود: قانون به نوبه خود نقطه مثبت است ولي بايد در کنار آن کار و فعاليت انجام شود. صداوسيما، وزارت فرهنگ و ارشاد بايد فعال‌تر عمل کنند. توليد برنامه خوب يک بخش است و آگاهي دادن نسبت به استفاده از برنامه‌هاي ماهواره‌اي بخش ديگري است. يعني صداوسيما بايد در کنار بخش‌هاي خوبي که ارائه مي‌دهد بايد اطلاع‌رساني خوب هم داشته باشد که مکمل يکديگر باشند.
اين وکيل دادگستري اظهارکرد: خانواده، صداوسيما، مطبوعات و دانشگاه، هر کدام وظيفه‌اي بر عهده دارند که بايد در جاي خودشان کار کنند، در غير اين صورت کارها آن طور که بايد نتيجه‌بخش و موفق نخواهد بود، زيرا بحث جلوگيري از تهاجم فرهنگي با شعار درست نمي‌شود.
برزگر ورود اصلي ماهواره‌ها را از طريق سازمان‌هاي دولتي دانست و گفت: وقتي سازمان‌هاي دولتي از تجهيزات ماهواره‌اي استفاده مي‌کنند، کارمند‌ها هم به تبعيت از آن‌ها از ماهواره استفاده مي‌کنند و اين اشاعه پيدا مي‌کند پس اگر ماهواره بد است براي همه بد است و اگر خوب است بايد براي استفاده‌هاي خوب از آن آموزش داده شود. اما قطعا در صداوسيما و سازمان‌هاي مجاز، از برنامه‌هاي مبتذل ماهواره استفاده نمي‌کنند، بلکه آن‌ها بيشتر براي ابزار کارهايشان که اطلاع‌رساني فرهنگي است استفاده مي‌کنند اما زماني اين وسيله ارتباطي در بين مردم عمومي مي‌شود، آن‌ها به دليل عدم آگاهي درست از همه شبکه‌هاي آن استفاده مي‌کنند و اين مسائل بايد عميقا مورد بررسي و کارشناسي قرار گيرد.
