حقوق بشر مصوب 1948 سازمان ملل و حقوق مصوب کنوانسیون درباره پناهندگان گویی در قبال مسلمانان میانمار هرگز اجرا نخواهد شد و آنان محکوم به نسل کشی هسنند. در طول ماه‌های اخیر گزارش‌های متعددی از شرایط اسفناک مسلمانان این کشور منتشر شده در حالی که آنانی که به سایر کشورها پناه برده‌اند در دریاها سرگردان هستند و یا در کشورهای مقصد در بدترین شرایط به سر می‌برند.

در ادامه سرکوب مسلمانان میانماری نیروهای میانمار بیش از 200 نفر از اقلیت روهینگا را بازداشت کردند. نیروهای میانمار بعد از آن که دویست نفر از اعضای اقلیت روهینگا را که در میان امواج دریا گرفتار شده بودند نجات دادند آنها را بازداشت و زندانی کردند. دولت میانمار این افراد را بنگالی توصیف کرده است. کلمه «بنگالی» کلمه‌ای است که دولت میانمار برای توصیف اقلیت روهینگا در این کشور بکار می‌گیرد.

هزاران مسلمان روهینگا که برای خلاص شدن از خشونت سیستماتیک مجبور به فرار از میانمار شده‌‌اند، در دریا با پاسکاری کشورهای میزبان مواجه می‌شوند و بسیاری در این راه به خاطر گرسنگی، تشنگی و واژگون شدن قایق‌ها جان خود را از دست می‌دهند.

خودداری دولت میانمار از قبول مسئولیت این بحران در حالی است که بیشتر مسلمانان روهینگا برای نجات جان خود از خشونت بودائیان و سیاست تبعیض‌آمیز دولت به کشورهای تایلند، اندونزی و مالزی فرار می‌کنند و بسیاری از آن‌ها در این مسیر با خطر قاچاقچیان انسان روبرو شده و یا درپی واژگون شدن قایق‌هایشان که از آن‌ها به عنوان «تابوت‌های سیار» نام برده می‌شود، در امواج دریا غرق می‌شوند.

مالزی که قبلا میزبان 45 هزار نفر از این مهاجران بوده اعلام کرده که دیگر نمی‌تواند آنها را بپذیرد. کشورهای تایلند و اندونزی نیز اعلام کرده‌اند که به مهاجران در دریا کمک می‌کنند اما آنها را به خاک کشور خود راه نمی‌دهند. طی ماه‌های گذشته چندین قایق حامل مهاجران روهینگا که به امید خلاص شدن از رنج زندگی در میانمار به دریا زده بودند به علت اینکه کشورهای مقصد مانع از ورود آنها به خاکشان می‌شدند هفته‌ها بدون آب و غذا در دریا و تابوت‌های سیار سرگردان بودند.

پاسکاری قایق‌های حامل مهاجران به حدی زیاد بود که دیده‌بان حقوق بشر از این وضعیت به عنوان «بازی مرگبار پینگ پنگ انسانی» توسط کشورهای میانمار، تایلند، اندونزی و مالزی یاد کرده است. بر‌اساس آمارهای موجود، طی سه سال گذشته بیش از 120 هزار نفر از مسلمانان میانمار تلاش کردند با قایق از این کشور فرار کنند و به تایلند، اندونزی و مالزی پناهنده شوند اما این کشورها نیز از پذیرش آنها خودداری می‌کنند.

این وضعیت طی ماه‌های اخیر تا آنجا پیش رفته که گارد ساحلی کشورهای فوق به محض ورود قایق‌های حامل مهاجران به آب‌های این کشور آنها را رانده و به آبهای بین‌المللی هدایت می‌کنند. این وضعیت باعث شده است که 8 هزار مهاجر در دریا بدون آب و غذا سرگردان باشند. این درحالیست که آوارگان نجات یافته از دریا نیز به دست قاچاقچیان انسان در کشورهای مقصد گرفتار می‌شوند و با مشکلات بسیار زیادی برای ادامه زندگی مواجه هستند.

در چارچوب سرکوب مسلمانان «تین سین» رئیس‌جمهوری میانمار قانونی را امضا کرد که بر‌اساس آن، دولت می‌تواند مادران را در بخش‌هایی از میانمار وادار کند که میان تولد نوزادان خود، دستکم سه سال فاصله اندازند. نهادهای حقوق بشر اجرای این قانون را تلاش دولت برای مبارزه با مسلمانان ارزیابی کرده‌اند. نهادهای حقوق بشری، پیشاپیش از احتمال سوء‌استفاده از این قانون علیه اقلیت مسلمان در میانمار ابراز نگرانی کرده اند.
لازم به ذکر است کشورهای غربی از پذیرش پناهجویان میانماری خودداری می‌کنند و با ادعای مهاجر بودن و حتی حضور تروریست‌های داعش در میان آنان این اقدام را توجیه می‌نمایند.

لازم به ذکر است کشورهای غربی مدعی حقوق بشر در برابر کشتار و آواره سازی مسلمانان میانمار سکوت کرده و حتی از آنها حمایت نموده‌اند. غربی‌ها در هر نقطه‌ای از جهان که مسلمانان هدف قرار گیرند از آن حمایت می‌کنند چنانکه نمونه آن در جنایات گروه‌های تروریستی در غرب آسیا می‌توان مشاهده کرد. مسلمانان میانمار از جمله قربانیان سیاست‌های غرب می باشند بگونه‌ای که غرب با ادعای عدم دخالت در امور داخلی این کشور عملا بر نسل‌کشی مسلمانان میانمار چشم فرو بسته‌اند.

منبع: سیاست روز